Μοιχεία: η σεξουαλική σχέση ενός παντρεμένου ατόμου με άτομο διαφορετικό από τον/την σύζυγό του.
Η μοιχεία εμφανίζεται σχεδόν αμέσως μετά την δημιουργία των θεσμών γάμου και οικογένειας. Από αρχαιοτάτων χρόνων νόμοι προέβλεπαν ποινές για τους μοίχους όπως θάνατος με πνιγμό (Βαβυλώνα 18αι. π.Χ), δια λιθοβολισμού (σε κράτη που εφαρμόζεται η Σαρία του Ισλαμισμού μέχρι και σήμερα), ή αποχή από το μυστήριοτης κοινωνίας στην περίπτωση του χριστιανισμού.
Όσον αφορά στην Ελλάδα, η μοιχεία θεωρούταν πλημμέλημα σχεδόν από τη σύσταση του κράτους επί Βαυαροκρατίας και φυσικά αποτελούσε αιτία διαζυγίου εαν ο μοιχος ή η μοιχαλίδα πιανόταν επ'αυτοφόρω.
Βέβαια η στιγμή της σύλληψης φέρνει στο νου κωμικοτραγικές στιγμές: Ζευγάρια τυλιγμένα με σεντόνια να επιβιβάζονται σε περιπολικά, αναψοκοκκινισμένα από την ντροπή πρόσωπα (και όχι μόνο από ντροπή), περίεργες γειτόνισσες κρεμασμένες από τα μπαλκόνια, παιδιά να γελούν περιπαικτικά και φυσικά τον/την πικραμένο/η, προδομένο/η σύζυγο σε μιαν άκρη. Κάτι τέτοιες εικόνες είχε και ο Ντίνος Δημόπουλος στο μυαλό του όταν γυρνούσε τη «Bίλλα των οργίων»:
Στο όνομα της φιλελευθεροποίησης η κυβέρνηση Παπανδρέου καταργεί το άρθρο περι μοιχείας και έκτοτε λίγο πολύ όλοι ξέρουμε πως έχουν τα πράγματα. Όχι πως για τα πάντα φταίνε οι πολιτικές, ούτε και πως πριν την αποποινικοποιήση το φαινόμενο ήταν σπάνιο, μα εαν έχεις το ελεύθερο να κάνεις κάτι, θα το κάνεις χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Η μοιχεία βέβαια παρότι καθημερινό φαινόμενο ακόμη αποτελεί μαύρη κηλίδα σε ορισμένες κοινωνίες, σε μερικές αποτελεί απλώς τροφή για κουτσομπολιό σε άλλες όμως ακόμη επιφέρει το θάνατο.
Παρόλα αυτά τα σκάνδαλα μοιχείας έχουν γίνει αντικείμενο προβολής στα media, τα οποία όπως μόνο εκείνα ξέρουν καλά, κατάφεραν να τα μετατρέψουν σε διασκεδαστικά (trash) επεισόδια. Ποιός δεν θυμάται άραγε τους αμερικανούς Cheaters;
(για όσους δε θυμούνται, το youtube χωράει τα πάντα!)
Μερικοί θα πουν πως η σχέση μεταξύ ενός ζευγαριού δεν πρέπει να είναι κτητική.άλλοι εμμένουν κάθετοι στη μονογαμία. Εμένα το ζήτημα της μοιχείας μου θυμίζει μια φράση που μου είχε πει ένα κοντινό μου πρόσωπο κάποτε:
«Οι άνθρωποι μοιάζουμε πολύ με τις μαιμούδες. Ποτέ δεν αφήνουμε το κλαδί που κρατιόμαστε παρα μόνο όταν έχουμε ήδη πιάσει το άλλο!»
Διάφορα /
σχόλια