Σε πορεία να βρισκόμαστε...

Σε πορεία να βρισκόμαστε... Facebook Twitter
0

Looκ: Η κόμη είναι ατημέλητα μακριά μαλλιά στους νέους και προσεγμένα μέτρια κουρέματα στους μεγαλύτερους. Ενίοτε και σε ορισμένους κλάδους (βλέπε οδηγούς επαγγελματικών οχημάτων) συναντάμε έντονα το στοιχείο της μπούκλας που διαγράφει όμορφα αντρικά κεφάλια όταν αυτά δεν προστατεύονται από το πατροπαράδοτο κασκέτο.

Outfit: Τζιν, το κλασικό το 501. Πού και πού πετυχαίνεις και navy παντελόνια. Από πάνω καρό (προ χίπστερ) πουκάμισο, που θα είναι της μόδας σε δύο χρόνια. Εναλλακτικά, μαύρη βερμούδα και μονόχρωμο (σκοτεινού χρώματος και ύφους) μακό μπλουζάκι. Τα κορίτσια προτιμούν το μαύρο παντελόνι και τα κοκκινομπορντομόβ πουκαμισομπλουζοριχτάρι. Απαραίτητο αξεσουάρ είναι κάποιου είδους αμπέχονο και η τσάντα. Ακόμα και άδεια. Το καλοκαίρι καλύπτουμε την ανάγκη του αμπεχόνου με ένα εκκεντρικό γιλεκάκι. Πολλές φορές, κατά τη διάρκεια της έντασης, ξεκουμπώνονται τεχνηέντως τα δύο κουμπάκια που προστατεύουν τον αφαλό και η ομορφιά της στιγμής σπάει κόκαλα.

Coffee Time: Το λογικό θα ήταν ο συνδικαλισμός να ξυπνάει με ελληνικό. Ή και με φραπέ. Το πρόβλημα, όμως, είναι πως στους τόπους συγκέντρωσης των διαδηλωτών στους γύρω δρόμους δεσπόζουν μόνο μεγάλες καφετέριες που φοράνε το brand μεγάλων, πολυεθνικών αλυσίδων.  Έτσι ο καπιταλισμός διείσδυσε στην πορεία, αλλοτριώνοντας τους συμμετέχοντες, αναγκάζοντάς τους να κουβαλάνε κυπελλάκια μεγάλων εταιρειών που καταπιέζουν τους εργαζομένους τους.

Βιβλία που υπάρχουν στις σάκες των διαδηλωτών: Λουί Αλτουσέρ, Το μέλλον διαρκεί πολύ / Ναζίμ Χικμέτ, Ποιήματα / Έλλη Παππά, Ο Λένιν χωρίς λογοκρισία και εκτός μαυσωλείου / Τζέφρι Ευγενίδης, Middlesex / Βικτώρια Χίσλοπ, Το Νησί.

Gadgets: Καδρόνι με σημαία, πλακάτ, κόρνα και ντουντούκα για τη φάση. Κινητό (απλό στη χρήση) για την πορεία (για την έξοδο έχουμε άλλο). Κομπολόι, πίπα για το τσιγάρο, παραταξιακή εφημερίδα, μάσκα για το πρόσωπο (μερικές φορές αντιασφυξιογόνα), κράνος, κοκαλάκι για την κοτσίδα, παπούτσια για πέταμα (όταν είναι το BBC).

Where to eat and drink: Καπετάν Μιχάλης στη Φειδίου (πίσω από το ξενοδοχείο Τιτάνια), στο αρμένικο στην πλατεία Κάνιγγος, στη Λέσβο στην Εμμανουήλ Μπενάκη, στην Κατερίνα στην πλατεία Καρύτση (την Πρωτομαγιά, στις 2 το μεσημέρι δεν έβρισκες ούτε χαρτοπετσέτα), στις Πλειάδες στα Άνω Πετράλωνα, στο Παραδοσιακό Καφενείο στη Βουλής.

Tweets: Τα κλειδιά της νταλίκας πού τα ξέχασα, ρε γαμώτο; / Για Εθνική Άμυνα από πού πάνε; / Δεν κουνιέμαι, δεν κουνιέμαι, δεν κουνιέμαι / Το Zara πότε κλείνει; / Πάλι μπροστά στην ντουντούκα κάθισα / Φιου, παραλίγο να με πατήσει ο Δελτάς με το παπάκι

Soundtrack: Θεοδωράκης, τα πολιτικά όλα με τη σειρά («Είμαστε δύο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς», «Σώπα, όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες» κ.ά.). Προτιμούνται οι εκτελέσεις που δεν συμμετέχει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Μαρκόπουλος με ερμηνευτή τον Ξυλούρη: αναμφισβήτητα χιτάκια τα «Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί» και το «Πώς να σωπάσω»! Το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον» από Διονύση Τσακνή με τον ίδιο στα φωνητικά. Στου ΠΑΜΕ ακούγεται ο Ύμνος του ΚΚΕ («Εμπρός σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους» κ.λπ...). Λοΐζος, οι εκτελέσεις με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Λοΐζος, επίσης, «Τίποτα δεν πάει χαμένο», από τους Αλεξίου, Μάλαμα και Ιωαννίδη.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ