τελευταία μέρα του μήνα. την πρώτη έπρεπε να εμφανιστούν. "δεν το αντέχω αυτό το πράγμα", του είπε. συμφώνησε κι αυτός μαζί της, χωρίς ν' αρθρώσει λέξη. "αυτή τη ζωή θέλεις, εδώ, ή να την κάνουμε ?". "θα περάσω το πρωί να σε πάρω". ορθά - κοφτά. και το κανε. νωρίς το πρωί, με έναν σάκο στο πορτ μπαγκάζ, κόρναρε δυο φορές, αν και αυτό ακόμα αποδείχτηκε εντελώς άχρηστο. μπήκε μέσα φορώντας ένα φτηνό φόρεμα. "πάμε". έβαλε μπρος τη μηχανή. πέρασε διαδοχικά τα εξάρχεια, τον άγιο παντελεήμωνα, τα οινόφυτα, το κάστρο, τη λαμία και χάθηκε στο δροσερό βορρά. πέρασαν κάποιες ώρες μέχρι να του μιλήσει. "και τώρα, τι ?". "τώρα, φτάνει να μ' αγαπάς. έτσι μόνο θα σωθούμε". "είσαι μαλάκας", είπε, και δυνάμωσε τη μουσική. είχαν καταστραφεί κι οι δύο. αφού πρώτα είχαν σωθεί. και το αυτοκίνητο χάθηκε μακριά στον ορίζοντα. αιώνια πλέον κυνηγημένοι, αιώνια καταραμένοι, για κάποιο διάστημα ερωτευμένοι, μαζί. τόσο τυχεροί.
σχόλια