Ο εγκέφαλος πίσω από την κομούνα των Shit and Shine είναι ο Craig Clouse, Τεξανός που ζει στο Λονδίνο και φτιάχνει αταξινόμητη μουσική, δηλαδή τόσο αλλοπρόσαλλη που δεν μπορείς να την περιγράψεις. Μέχρι τώρα έπαιζε θόρυβο, κάτι που θύμιζε από Butthole Surfers μέχρι Lightning Bolt και έκανε συναρπαστικά λάιβ με 5 ντράμερ (οι πιο πολλοί είναι ντόπιοι, guest από τα μέρη που επισκέπτονται, οι οποίοι δεν έχουν ιδέα τι παίζουν). Μία φορά στη Δρέσδη είχαν ανεβάσει είκοσι ντράμερ πάνω στην σκηνή και έγινε πανικός, κάποια άλλη στο Βερολίνο έπαιζαν πριν από τους Sunn O))) και τους Earth και είχαν ρίξει τόσο καπνό στον χώρο, που οι Sunn O))) δεν μπορούσαν να στήσουν τα μηχανήματα. Οι εμφανίσεις τους προκαλούν ανάμικτες αντιδράσεις, από εκδηλώσεις λατρείας μέχρι μίσους. Σε μια εμφάνισή τους στο Όστιν ένας τύπος πήγε και στάθηκε μπροστά στην σκηνή και για 40 λεπτά, όσο κράτησε το σόου τους, έδειχνε την απέχθειά του κάνοντας το σημάδι της αποδοκιμασίας με τον αντίχειρα προς τα κάτω.
«Ένας guest ντράμερ στην Πράγα», λέει ο Clouse, «δεν μπορούσε να καταλάβει πού στο καλό πήγαινε η κατεύθυνση των τραγουδιών μας, προσπαθούσε να μπει στο κομμάτι, αλλά δεν μπορούσε να ξεκινήσει. Κάθισε έτσι πίσω και περίμενε κάποιο σημάδι. Τελειώσαμε το σόου και άρχισε να κλαίει, έσκασε από το κακό του επειδή δεν κατάφερε να παίξει».
Οι Shit and Shine μου θυμίζουν την φράση «χέσε ψηλά κι αγνάντευε» κι έχουν όντως από τα πιο πρωτότυπα ονόματα στη νέα αγγλική ηλεκτρονική σκηνή. Θα μου πεις σιγά τους νέους, παίζουν πάνω από δέκα χρόνια, τα δυο τελευταία EP τους που περιέχουν καθαρά χορευτικά ηλεκτρονικά κομμάτια, όμως, είναι τόσο αλλιώτικα από τις προηγούμενες δουλειές τους που μοιάζουν να έχουν κάνει restart. Και είναι σαν καινούργιο γκρουπ.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι όλες οι κυκλοφορίες τους εξαντλούνται και δεν μπορείς να βρεις καμία παλιότερη δουλειά τους [μερικές δεν τις βρίσκεις ούτε να τις κατεβάσεις] «Δεν βγάζουμε εκατομμύρια αντίτυπα από σκατομουσική», λέει ο Clouse, «για να τα ρίξουμε με το φτυάρι σε όσο πιο πολλά μούτρα είναι δυνατό. Φτιάχνουμε ποιοτικούς δίσκους σε μικρές ποσότητες. Κι όταν εξαντληθούν, πάμε παραπέρα».
Τους δυο τελευταίους μήνες έχουν βγάλει δύο EP μαζεμένα που είναι μεγάλες εκπλήξεις, γιατί ο θόρυβος έχει αντικατασταθεί από ντίσκο και groove που θυμίζουν χορευτικά κομμάτια από τα μέσα των ’70s και των αρχών των ’80s. Υπνωτικά, επαναλαμβανόμενα beat, λουπαρισμένες φωνές και φάνκι σαμπλαρίσματα, σχεδόν δεν πιστεύεις ότι είναι το ίδιο σχήμα που έφτιαξε το Toilet Door Tits ή το Cunts With Roses.
Το πρώτο EP με τα τέσσερα κομμάτια έχει τίτλο τον αριθμό σειράς του 12ιντσου, δηλαδή DIAG004 και το δεύτερο με τα πέντε το λένε Find Out What Happens When People Start Being Polite for a Fucking Change [μια αναφορά στους Hype Williams;]. Το πρώτο κομμάτι από αυτό το δεύτερο, το Panther Piss είναι κομμάτι πίστας και μάλιστα πολύ δυνατό. Τόσο δυνατό, σαν καλό Daft Punk. Το τελευταίο το λένε Public Display Of Pussy Whipped και ξαναθυμούνται τους Butthole Surfers και τους Ciccone Youth.
σχόλια