Παρατηρώ καθημερινά τις φωτογραφίες που τραβά ο Σπύρος Στάβερης στις συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα και έχω την αίσθηση πως έχει καταφέρει να αποτυπώσει με ακρίβεια, ψυχραιμία, γούστο (και με αυτό το λοξό βλέμμα πάνω στα πράγματα που τον διακρίνει) τι περίπου συμβαίνει αυτές τις δύσκολες μέρες εκεί.
Έχει ένα ιδιαίτερο τρόπο που πλησιάζει φωτογραφικά το θέμα του ο Στάβερης. Μεγαλωμένος και σπουδαγμένος στη Γαλλία, παιδί του Μάη του 68 και με ένα εύρος καλλιέργειας και παιδείας που είναι εντυπωσιακό, έχει αποτυπώσει τις 3 τελευταίες δεκαετίες τις περισσότερες από τις ορατές και λιγότερο ορατές πλευρές του νεοελληνικού κύβου του Ρούμπικ.
Του λείπουν βλέπεις οι μασίφ βεβαιότητες. Αυτό τον αποδεσμεύει απο προκαθορισμένες οπτικές και ζητούμενα που στη τέχνη άλλωστε δεν έχουν θέση. Και αν αυτό το χαρακτηριστικό του στις πιο intimate φωτογραφικές εργασίες του (πορτρέτα κ.τλ) κάνει το αποτέλεσμα αναπάντεχα παιγνιώδες και ιντριγκαδόρικο, στη street φωτοπλεύση του (και σε συνθήκες αρκετά πιο δύσκολοδιαχειρίσιμες για έναν φωτογράφο) δίνει στο τελικό αποτέλεσμα ένα αίσθημα ελιγμού ανάμεσα στα κύματα, με αμείωτη τη θερμοκρασία του πλήθους αλλά και την ίδια στιγμή με ανεξίτηλη τη καλλιτεχνική υπογραφή. Δεν είναι καθόλου εύκολο.
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι αυτές που έμενα μου έκαναν κάτι. Για ένα γεγονός που είτε το θέλουμε είτε όχι συμβαίνει.
Staveris @Syntagma
σχόλια