το σπίτι σου ήταν στην άκρη του δρόμου. απανωτές μικρές εκρήξεις προετοίμαζαν αυτό που ήταν να έρθει.το έβλεπες σε slow motion. μπαμ - μπαμ - μπαμ. στο τέλος μάλλον έσκασε. εσύ κάπου χόρευες. κάτι υποχθόνιο, κάτι dub, μπορεί και σκυλάδικο. το τέλος ήρθε, το βέλος σ' έδειχνε, εσύ δεν ήσουν εκεί. ζούσες σε έναν υπέροχο κόσμο. κάπου αλλού.
τώρα πού πάμε ?
η βάρκα μπατάρισε. μένουμε στο ίδιο σημείο. η προοπτική είναι δυσοίωνη. θα πάμε δέκα μέτρα πίσω. θα βγούμε σε ξέρα.
----
και βγήκαμε. ένα πιάνο ακούστηκε από κάπου μακριά. τίποτα δεν πρόκειται να γίνει πέρα από αυτά που έχουν συμφωνηθεί. δύο πλήκτρα. ακόμα και αν γίνουν αυτά, πάλι μέσα σου έχεις σκεφτεί τη λύση. τρία πλήκτρα. κανένας δεν ξέρει αν ζεις ή αν έχεις ήδη πεθάνει. τέσσερα σημαντικά πλήκτρα.
επίλογος.
δεν είσαι τόσο σημαντικός όσο νομίζεις. όλα αυτά που ζούμε, έχουν ήδη γίνει. είμαστε μια επανάληψη από δρώμενα που έχουν τελέσει ατελείς άνθρωποι. κι όλο αυτό, επειδή η ανθρώπινη φύση είναι πεπερασμένη και επαναλαμβάνεται. πέραν τούτου, ουδέν.
ας καταστραφούμε και πάλι με μεγαλοπρέπεια.
σα να μην έχουμε καταστραφεί ποτέ.
σχόλια