Στο 4ο Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ

Στο 4ο Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ Facebook Twitter
3
Στο 4ο Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ Facebook Twitter
Ναόμι Κλάιν

Το 4ο Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ ήταν εκείνο που, ένεκα της «σούπερ σταρ» προσκεκλημένης Ναόμι Κλάιν, ακούστηκε περισσότερο από κάθε προηγούμενο κι έγινε θέμα μέχρι και στα «καθεστωτικά» ΜΜΕ. Σε καινούργιο χώρο, την Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου, με τρεις μουσικές σκηνές και με μεγάλη, για άλλη μια χρονιά, προσέλευση, επιβεβαίωσε ότι η εναλλακτική Αθήνα καλά κρατεί.

Αληθεύει βέβαια ότι η διάσημη 43χρονη Καναδή συγγραφέας, δημοσιογράφος και ακτιβίστρια μονοπώλησε σχεδόν το ενδιαφέρον του 3ημέρου, γεγονός που προκάλεσε πολλές εκ των έσω κριτικές για «εμπορικοποίηση», «θεαματικοποίηση» κ.λπ. - η ίδια, άλλωστε, χαρακτηρίζεται από μερίδα αναρχικών «lifestyle ακτιβίστρια», «κεϊνσιανή», μέχρι «σοσιαλδημοκράτισσα». Εξάλλου, δεν στηρίζουν όλοι οι αντιεξουσιαστές το Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ. Άλλοι επειδή είναι ιδεολογικά αντίθετοι με το πνεύμα του ή/και με τους διοργανωτές, άλλοι πάλι απλώς από... ζήλια – το παρασκήνιο ήδη οργίαζε για το «πώς κατάφερε ο μπαρμπα-Νώντας (Nosotros, Αντιεξουσιαστική Κίνηση) να κλείσει τέτοιο όνομα». Συμφωνείς-διαφωνείς μαζί της πάντως, η υπαίθρια ομιλία της Ναόμι μπροστά σε ένα πολυάριθμο κοινό ήταν σίγουρα ενδιαφέρουσα, η ίδια επικοινωνιακή αλλά και μετρημένη, ενώ δεν παρέλειψε να κάνει χιούμορ για το... μπέρδεμα με τη συνονόματή της Κάμπελ. Μίλησε για το Δόγμα του Σοκ, την ελληνική εφαρμογή του, που, μεταξύ άλλων, ευθύνεται και για την άνοδο του νεοφασισμού, για αυτοδιάθεση, κοινωνικές αντιστάσεις, το αποτυχημένο μοντέλο του υπερκέρδους, την οικολογική κρίση, τις Σκουριές και, βεβαίως, στήριξε το αυτοδιαχειριστικό πείραμα των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ., αντιπροσωπεία των οποίων μοιραζόταν μαζί της το πάνελ το Σάββατο. Επέκρινε, επίσης, τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη» καθώς και το υπερτροφικό κράτος.

Από το υπόλοιπο πρόγραμμα ξεχώρισαν η συζήτηση για το ελεύθερο λογισμικό με την Αυστραλή πανεπιστημιακό Σκάι Κρούζερ, η αντιφασιστική εκδήλωση-συζήτηση με ακτιβιστές από Γερμανία και Ρωσία, καθώς κι εκείνη κατά των μεταλλείων χρυσού με άτομα και συλλογικότητες από Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία και Καναδά. Στο μουσικό κομμάτι, που μοιραζόταν σε τρεις σκηνές και περιλάμβανε από ροκ και electro μέχρι χιπ χοπ και ρεμπέτικα, ξεχώρισαν οι πολιτικοποιημένοι Αμερικανοί μουσικοί AP2P και Rebel Diaz, ενώ από τις προβολές ντοκιμαντέρ το Μάτια που δεν βλέπουν για τη δράση της ισπανικής ακροδεξιάς μετά τον θάνατο του Φράνκο, το αμερικανικό We are Legion πάνω στην ιστορία των Anonymous και το σουηδικό TPB-AFK: The pirate away from the keyboard, σχετικά με τον περίφημο ιστότοπο Pirate Bay. Προβλήθηκαν, επίσης, δέκα ελληνικές ταινίες μικρού μήκους, το Συγχαρητήρια στους Αισιόδοξους της Κωνσταντίνας Βούλγαρη και το Man at Sea του Κωνσταντίνου Γιάνναρη.

Στα υπόλοιπα «συν» η οπτικοακουστική περφόρμανς «Το Βαπόρι» με διασκευή ποιημάτων του Μίλτου Σαχτούτη από Όλια Λαζαρίδου - Lost Bodies και το σεμινάριο μάι τάι. Στα «πλην» η αποπνικτική ατμόσφαιρα στο κλειστό αμφιθέατρο και η γνωστή (και μάλλον αναπόφευκτη) τσίκνα, που όμως έχει πλέον καθιερωθεί ως οσφρητικό ντεκόρ διαμαρτυρίας ήδη από τις επετείους του Πολυτεχνείου. Και ο αγώνας συνεχίζεται!

Διάφορα
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
@Θεμος: Ξέρεις για ποιο πράγμα είναι "φίρμα" η Κλάιν? Δεν κάλεσαν την Χίλτον να μιλήσει σε αντιεξουσιαστικό φεστιβάλ, αλλά μια δημοσιογράφο/συγγραφέα/ακτιβίστρια κατά της παγκοσμιοποίησης. Δεν βλέπω καμία ασυμβατότητα. @Εμμανουήλ κλπ: Από που κι ως που "χορηγία"? Έδωσε το κράτος χρήματα για την διοργάνωση? Και τι εννοείς κρατικές εγκαταστάσεις? Δημόσιες ίσως? Όπου "δήμος" = το σύνολο ή η συνέλευση των ανθρώπων που έχουν πολιτικά δικαιώματα, κατά την αρχαία ερμηνεία. Άρα δικό μου, δικό σου, δικό τους. Σεβάστηκαν το χώρο? Προφανώς ναι, αλλιώς θα είχε βουίξει το μιντιακό σύμπαν.
Η χορηγια εχει την μορφη της διαθεσης του χωρου. Εάν δεν γινοταν εκει οι εκδηλωσεις θα επρεπε να βρεθει ιδιωτικός χωρος ο οποίος και θα κόστιζε. καλώς και παραχωρήθηκε πάντως ο χωρος, και να παραχωρηθεί ξανα και ξανα για ελευθερη διακινηση ιδεών, με προϋπόθεση την καλη χρηση και τον σεβασμο οπως γραφεις σε όλους μας που τον συντηρουμε.