Το 4ο Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ ήταν εκείνο που, ένεκα της «σούπερ σταρ» προσκεκλημένης Ναόμι Κλάιν, ακούστηκε περισσότερο από κάθε προηγούμενο κι έγινε θέμα μέχρι και στα «καθεστωτικά» ΜΜΕ. Σε καινούργιο χώρο, την Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου, με τρεις μουσικές σκηνές και με μεγάλη, για άλλη μια χρονιά, προσέλευση, επιβεβαίωσε ότι η εναλλακτική Αθήνα καλά κρατεί.
Από το υπόλοιπο πρόγραμμα ξεχώρισαν η συζήτηση για το ελεύθερο λογισμικό με την Αυστραλή πανεπιστημιακό Σκάι Κρούζερ, η αντιφασιστική εκδήλωση-συζήτηση με ακτιβιστές από Γερμανία και Ρωσία, καθώς κι εκείνη κατά των μεταλλείων χρυσού με άτομα και συλλογικότητες από Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία και Καναδά. Στο μουσικό κομμάτι, που μοιραζόταν σε τρεις σκηνές και περιλάμβανε από ροκ και electro μέχρι χιπ χοπ και ρεμπέτικα, ξεχώρισαν οι πολιτικοποιημένοι Αμερικανοί μουσικοί AP2P και Rebel Diaz, ενώ από τις προβολές ντοκιμαντέρ το Μάτια που δεν βλέπουν για τη δράση της ισπανικής ακροδεξιάς μετά τον θάνατο του Φράνκο, το αμερικανικό We are Legion πάνω στην ιστορία των Anonymous και το σουηδικό TPB-AFK: The pirate away from the keyboard, σχετικά με τον περίφημο ιστότοπο Pirate Bay. Προβλήθηκαν, επίσης, δέκα ελληνικές ταινίες μικρού μήκους, το Συγχαρητήρια στους Αισιόδοξους της Κωνσταντίνας Βούλγαρη και το Man at Sea του Κωνσταντίνου Γιάνναρη.
Στα υπόλοιπα «συν» η οπτικοακουστική περφόρμανς «Το Βαπόρι» με διασκευή ποιημάτων του Μίλτου Σαχτούτη από Όλια Λαζαρίδου - Lost Bodies και το σεμινάριο μάι τάι. Στα «πλην» η αποπνικτική ατμόσφαιρα στο κλειστό αμφιθέατρο και η γνωστή (και μάλλον αναπόφευκτη) τσίκνα, που όμως έχει πλέον καθιερωθεί ως οσφρητικό ντεκόρ διαμαρτυρίας ήδη από τις επετείους του Πολυτεχνείου. Και ο αγώνας συνεχίζεται!
σχόλια