Εσείς τι θέλετε; Κίρκη, Σειρήνες, Κύκλωπα;». Η ηθοποιός Αγλαΐα Παππά στη σκηνή του Άλεκτον, με τη σταθερή παρουσία της σκηνοθέτιδος Ελλης Παπακωνσταντίνου και του συνθέτη και μουσικού Τηλέμαχου Μούσα, ακολουθώντας τη ροή του ομηρικού κειμένου αλλά και με πλήθος σωματικών και εκφραστικών αυτοσχεδιασμών, «ερμηνεύουν» Οδύσσεια κατά παραγγελία. Στο μπαρ του Άλεκτον οι θαμώνες πίνουν, τρώνε και παρακολουθούν μια performance που μέσα από το πρωταρχικό ποιητικό κείμενο εκπέμπει όλη την ευδαιμονία που μπορεί να κρύβει το θέατρο. «Μια από τις βασικές συνιστώσες της performance είναι η εξαιρετική σημασία που αποκτά η στιγμή» λέει η Αγλαΐα Παππά. «Αποκτά όγκο και γίνεται έργο τέχνης. Στο momentum που βρίσκομαι το δευτερόλεπτο είναι σημαντικό, εκεί που θα κάτσει το μάτι σου, εκεί θα δημιουργηθεί μνήμη στο σώμα». Αναγνωρίζει βέβαια ότι οι Νεοέλληνες έχουμε δεσμευτική σχέση με αυτά τα κείμενα και ίσως κάποιοι ενοχλούνται από το κέφι που μπορεί να παραχθεί κατά τη διάρκεια της παράστασης. Όμως «κέφι δεν κάνεις μόνο στα μπουζούκια. Πρέπει αυτό που προσπαθείς να κάνεις να έχει φως ακόμη και στο σκοτάδι. Έτσι οφείλει να είναι σήμερα η τέχνη, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με το σκοτάδι του προηγούμενου αιώνα, που οι άνθρωποι έβγαιναν από τερατώδεις πολέμους και η τέχνη όφειλε να έχει τυφλές γωνιές, να δείξει ότι υπάρχουν κουίντες στην ψυχή».
Tip: Το κοινό δεν ζητάει τον Κύκλωπα «γιατί νομίζει ότι τον ξέρει». Είναι όμως ένα από τα ωραιότερα κείμενα και λαμπρό υλικό για τους αυτοσχεδιασμούς της ομάδας, που κάθε βράδυ δίνει μια εντελώς διαφορετική παράσταση.
σχόλια