«Η φωτογραφία είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνομαι τις κουλτούρες», λέει ο Claudio Orozco Quirarte από το Μεξικό. «Για μένα, η φωτογραφία ταξιδιού ήταν πάντοτε ένας τρόπος να δραπετεύω και να αντιμετωπίζω την ίδια στιγμή τον εαυτό μου και τον κόσμο». Και πράγματι οι φωτογραφίες του κράτησε ο Μεξικανός φωτογράφος από την συμμετοχή του στην μεγάλη γιορτή Parachicos, στην μικρή πόλη Chiapa de Corzo του Μεξικού, αποδεικνύουν ότι η φωτογραφία ως μέσο μπορεί να αποτελέσει διαβατήριο σε κουλτούρες και ψυχές, σε όλο τον κόσμο.
Το Parachicos είναι γιορτή προς τιμή τριών καθολικών Αγίων, ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι το έθιμο διατηρεί στενή επαφή με αρχαίες παραδόσεις που σχετίζονται με το τελετουργικό φαγοπότι, τον χορό και την μουσική. Η αρχαία παράδοση του Parachicos, έχει μάλιστα συμπεριληφθεί στη χάρτα της UNESCO για την Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά.
Το Parachicos αναφέρεται τόσο στους χορευτές όσο και στον χορό, ενώ η ελεύθερη απόδοση του ονόματος της γιορτής είναι «για το παιδί». Μια εκδοχή για τις ρίζες της γιορτής υποστηρίζει ότι όλα ξεκίνησαν κατά την διάρκεια της Ισπανική αποικιοκρατίας, όταν μια πλούσια Ισπανίδα, προσπάθησε να βρει γιατρειά για τον άρρωστο γιο της, σε έναν ντόπιο σαμάνο. Όταν το αγόρι έγινε καλά, οι άνθρωποι της πόλης τίμησαν τους Ισπανούς επισκέπτες τους με έναν χορό, ενώ προς τιμή της μητέρας του παιδιού οι άντρες ντύθηκαν γυναίκες, με περούκες, μάσκες και φτερά.
Μπροστά στο θέαμα των μασκαρεμένων καρναβαλιστών, ο Claudio δεν είχε παρά να θαυμάσει το πνεύμα τους: «Τρέφω βαθύ σεβασμό για αυτούς τους άντρες και τις γυναίκες που προετοιμάζονται για μήνες προκειμένου να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό στον χορό, το τραγούδι και την προσευχή αυτές τις μέρες που διαρκεί η γιορτή». Εντυπωσιασμένος από το πείσμα και την αντοχή των χορευτών στην γιορτή που επέμεναν να χορεύουν ακόμη και με θερμοκρασίες που έφταναν τους 35ο C, ο Claudio αποφάσισε να γίνει μέρος της δράσης. «Μετά από μερικά λεπτά κατάφερα να μπω μεταξύ των χορευτών, και λίγο λίγο άρχισα να προχωρώ μαζί τους στον ίδιο ρυθμό και ταχύτητα. Αυτό μου έδωσε μια μικρή αίσθηση του τι μπορούν να κάνουν αυτοί οι χορευτές κατά την διάρκεια της μέρας».
Ο Claudio σπούδασε σκηνοθεσία στο Μεξικό και την Κούβα και θεωρεί τον εαυτό του κλασικό φωτογράφο που βρίσκει έμπνευση στους «ανθρώπους που απλά απολαμβάνουν την ζωή, προσπαθούν για ένα καλύτερο αύριο ή δοξάζουν το μεγαλείο της παράδοσής τους». Ο Claudio ξεκίνησε να ασχολείται με την οπτική ανθρωπολογία σε μια επίσκεψή του στο Chiapas, μια περιοχή που ο ίδιος περιγράφει ως «το πιο φτωχό οικονομικά, μα πιο πλούσια πολιτιστικά κράτος». Το ταξίδι εκείνο ξύπνησε το ενδιαφέρον του στους αρχαίους πολιτισμούς και τις παραδόσεις και τον έκανε να ψάξει πιο ενεργά την κουλτούρα της ίδιας της χώρας του, πριν την Ισπανική αποικιοκρατία. Φιλοδοξία του Claudio είναι το έργο του να αντανακλά την προσπάθεια, την αφοσίωση, την χαρά και τον πλούτο των ανθρώπων του Chiapa de Corzo.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό VSCO και περιλαμβάνει κείμενο και φωτογραφίες του Claudio Orozco Quirarte
σχόλια