φωτογραφίες: Πέτρος Δελατόλας, Ανδρέας Μητρέλης
Δεν υπάρχει άνθρωπος στο δικό μου σύμπαν που να μην έχει ονειρευτεί να ταξιδεύει στους αυτοκινητοδρόμους της Αμερικής με ένα κλασικό αμερικανικό αμάξι, ένα καλοκαιρινό πρωινό, με το ραδιόφωνο να παίζει τραγούδια του Chuck Berry και το κορίτσι του δίπλα να βάφει τα νύχια των ποδιών της πάνω στο ταμπλό. Τα μαύρα wayfarer να θαμπώνουν τα μάτια, το άφιλτρο Lucky Strike στα χείλη και σε κάθε αλλαγή του λεβιέ να νιώθει τα μανιασμένα άλογα να χλιμιντρίζουν. Ακόμα και αν κάποιος δεν έχει πραγματοποιήσει αυτό το όνειρο, το Old School Weekend που διοργάνωσε το West Coast (το ποδηλατάδικο και μπαρ που έχει ανοίξει στο Ρίο της Πάτρας και μοιάζει βγαλμένο από τα '60s) θα του έδινε μερικά hints το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Τα american muscle που βρέθηκαν παρκαρισμένα λίγο πιο πέρα από την προβλήτα του Ρίου έκαναν εκατοντάδες ανθρώπους να κόψουν ταχύτητα και να χαζέψουν ένα μέρος της αμερικανικής ιστορίας. Η ιδέα για το Old School Weekend είχε «πέσει στο τραπέζι» πολύ πριν ανοίξει το West Coast: ένα φεστιβάλ για την αμερικανική κουλτούρα του '50 και του '60, όπου οι ήρωες είναι τα pin up girls, ο Gene Vincent, o Eddie Cochran, και όλη η φάση θα ήταν να μαζευτούμε και να εκθέσουμε τα αυτοκίνητά μας που είναι συνήθως κλεισμένα στα γκαράζ, να ακούσουμε ροκαμπιλιές, να χορέψουμε και να πιούμε μέχρι και τις βενζίνες των αυτοκινήτων.
Γιατί πολλοί μπορεί να θαυμάζουν τη Formula 1, τα γρήγορα αυτοκίνητα, ή ακόμα τα «φτιαγμένα» αυτοκίνητα. Όμως, το δέος που αισθάνεσαι όταν βρίσκεσαι μπροστά σε θρύλους είναι σαν αυτό που νοιώθεις σε ένα καλλιτεχνικό μουσείο. Όταν μπροστά σου μαρσάρει μια κίτρινη Camaro του '68 και ένα Cuda του '70. Όταν ανοίγει το καπό μια πορτοκαλί Charger του '68 δίπλα σε ένα Firebird. Όταν απλά χαζεύεις το fishtail μιας Cadillac του '60, με την ομορφότερη Stingray Corvette που έχεις δει στη ζωή σου. Όταν θέλεις να κλέψεις το Challenger του '71 και να φύγεις μακριά. Όταν θέλεις να χαζεύεις αυτά τα αυτοκίνητα σαν να ήταν οι ομορφότερες γυναίκες. Όταν κάθεσαι στα δερμάτινα καθίσματα και κλείνεις τα μάτια, βλέποντας τον εαυτό σου σαν ατίθασο rockabilly, με μπριγιαντίνη στο μαλλί και το Jack Daniels ανά χείρας. Στο πρώτο Old School Weekend, που έγινε στο Ρίο της Πάτρας, ηχούσαν συζητήσεις για πιστόνια, άλογα, αξεσουάρ και χρονολογίες. Διοργανώθηκε από το West Coast, που άνοιξε πέρυσι την άνοιξη ο Άκης και ο Γιάννης, τα δυο αδέλφια που μοιράζονται ένα πανάκριβο χόμπι, τη συλλογή hot rod αυτοκινήτων.
Το ρολόι έχει σταματήσει κάπου ανάμεσα στο '67 και το '70. Ένα σκηνικό διαφορετικό. Ένα σκηνικό με πρωταγωνιστές τα αυτοκίνητα αλλά και τον κόσμο που ήρθε από κάθε γωνιά της Ελλάδας, από την Ιταλία και τη Γερμανία. Η μπίρα δεν σταμάτησε να τρέχει από τις κάνουλες και rock 'n' roll ήχοι πλημμύριζαν την ατμόσφαιρα, είτε όταν έπαιζαν οι DJs είτε όταν ανέβηκαν στη μικρή σκηνή οι Hirollers με το κοντραμπάσο και την gretch κιθάρα που έδινε riffs και σε έκαναν απλά να χαζεύεις. Κι ας μην ξεχνάμε τους Seducers, που είναι οι πιο κλασικοί σε τέτοια events, και τους Thriller, που ο κόσμος δεν τους άφηνε να κατέβουν, αφού τους έκαναν να χορέψουν όπως δεν έχουν χορέψει ποτέ.
Την όλη εικόνα συμπλήρωναν τα outfits, βγαλμένα από τη δεκαετία του '60, πανέμορφα κορίτσια που είχαν το δικό τους beauty salon στο vintage market για τα μαλλιά και τα αγόρια με τη μπριγιαντίνη που έκανε όλο τον χώρο να μυρίζει σαν κουρείο. Γι' αυτούς δεν ήταν ένα πάρτι. Ήταν αυτό που θέλουν να ζήσουν: να ακούσουν τη μουσική τους, να χορέψουν τααγαπημένα τoυς τραγούδια, αλλά κυρίως να δείξουν ότι δεν είναι ψεύτικοι. Δεν υπηρετούν ένα στυλ για την ματαιοδοξία τους. Η Κυριακή μάς βρήκε εξουθενωμένους με έναν ελαφρύ πονοκέφαλο από την υπερβολική κατανάλωσης μπίρας και το rockabilly overdose. Οι μηχανές δούλευαν στο ρελαντί και μια πίκρα υπήρχε στα μάτια, βλέποντας τον γυρισμό στην καθημερινότητα μακρύ και κουραστικό.
