Είμαστε οι καλύτεροι ναύτες του κόσμου αφού, στο Αιγαίο, με τα νησάκια και τα ρεύματά του, είναι σαν να πλέεις σε φασολάδα - ένας καπετάνιος μου έλεγε ότι προτιμούσε να πλέει στον Ατλαντικό. Και το περήφανο ναυτικό μας διαφεντεύει τις θάλασσες. Οπότε, πώς διάολο δεν καταφέραμε να σώσουμε δώδεκα ανθρώπους;
Οι δεκάξι Αφγανοί και Σύριοι που σώθηκαν, πλέουν ακόμα σε μεγάλο πόνο. Τους λείπουν τα σώματα των νεκρών τους: να τα θρηνήσουν και να τα θάψουν. Να συνενωθούν με τις οικογένειές τους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τους λείπει ψυχιατρική βοήθεια που μπορεί να τους βοηθήσει να συνεχίσουν. Όχι ότι θέλουν να συνεχίσουν. Οι νεαροί άντρες είναι αμίλητοι, οι πατεράδες σε βαθύ σοκ. Είδαν παιδιά και γυναίκες να χάνονται σα λαγοί σε καπέλο. Αλλά δεν ήταν τρικ. Δεν υπήρχε καπέλο. Οπότε, πού είναι τα σώματα;
Οι επιζώντες είναι σπασμένοι, τσακισμένοι από την Ελλάδα και προδομένοι από την Ευρώπη. Στερημένοι από όλα. Ότι τους ένοιαζε ήταν ροζ, απαλό, μωρουδίστικο και ανίκανο ακόμα να μιλήσει. Δεν είχε καν την ευκαιρία να κλάψει. Την είχε; Λένε ότι ο πνιγμός είναι φριχτός θάνατος. Όλα όσα τους ένοιαζαν ήταν σε κείνη τη βάρκα. Και τώρα πια ίσως κάτω από αυτήν. Πού αλλού θα μπορούσαν να είναι; Μόνο οι λιμενικοί και ο θεός φαίνεται να ξέρουν. Αλλά κανείς τους δε μιλάει. Όταν το πλοίο βυθίστηκε, οι αγνοούμενοι ήταν μέσα στην καμπίνα. Και έτσι απλά, εξαφανίστηκαν.
Οι επιζώντες μένουν σε ένα φτηνό ξενοδοχείο, φιλοξενούμενοι του δήμου Αθηναίων. Συνάντησαν εκπροσώπους ανθρωπιστικών οργανώσεων. Έμοιαζαν να προτιμούν να είχαν πνιγεί και οι ίδιοι. Ο μεταφραστής καταρρακώθηκε, συναισθάνθηκε. Δεν ήταν εύκολο το να παίρνεις μαρτυρίες ανθρώπων που είδαν τους αγαπημένους τους να χάνονται σε δευτερόλεπτα καθώς οι λιμενικοί ‘προσπαθούσαν να τους σώσουν’.
Πώς προσπαθούσαν;
Οι λιμενικοί λένε ότι καθώς το πλοίο των προσφύγων, ερχόμενο από Τουρκία, προσπαθούσε να προσεγγίσει το Φαρμακονήσι, χάλασε. Ότι βυθίστηκε στο χάος και στο νερό ενόσω το ελληνικό λιμενικό προσπαθούσε να τους σώσει, τραβώντας τους προς Ελλάδα. Οι επιβάτες όμως λένε ότι τους ρυμουλκούσαν προς Τουρκία και ότι η Ακτοφυλακή δεν προσπάθησε να τους σώσει.
Σύμφωνα με προηγούμενες καταγγελίες της Proasyl και άλλων ανθρωπιστικών οργανώσεων, η επιχείρηση αυτή μοιάζει με μία συνηθισμένη επιχείρηση Επαναπροώθησης (Push back) κατά την οποία οι λιμενικοί συνηθίζουν να ρυμουλκούν το πλοίο των προσφύγων προς τα τουρκικά νερά και να το εγκαταλείπουν εκεί. Οι επαναπροωθήσεις είναι παράνομες τακτικές που συνηθίζονται στα πλαίσια του αποκλεισμού των προσφύγων από τη χώρα μας.
Ερωτήσεις προκύπτουν. Εάν επρόκειτο όντως για επιχείρηση διάσωσης, γιατί το ικανό ελληνικό λιμενικό δεν κατάφερε να τους σώσει; Ενώ μάλιστα δυο λιμενικοί ήταν πάνω στη βάρκα των προσφύγων;
Γιατί δεν τους πέταξαν σωσίβια; Τι συνέβη αφού το πλοίο βυθίστηκε; Που ήταν οι δύτες που θα έσωζαν τους επιζώντες; Οι άνθρωποι μπορεί μερικές φορές να επιζήσουν στη θάλασσα για ώρες. Ποια ήταν η στρατηγική διάσωσης; Δε φάνηκε να υπάρχει κάποια.
Τα δύο σώματα της μητέρας και του παιδιού, που βρέθηκαν στην Τουρκία, βρίσκονταν πάνω στο πλοίο κατά την επιχείρηση. Τα εκλιπόντα σώματα όμως βρίσκονταν μέσα στο πλοίο. Πότε θα σηκώσουν το πλοίο ώστε να ερευνηθεί, όπως ζητάνε οι ειδικοί; Η βάρκα έχει τις απαντήσεις.
Γιατί οι πρόσφυγες ισχυρίστηκαν ότι τους τραβούσαν στην Τουρκία; Γιατί δεν διερευνάται το ατύχημα, με μια σειρά τακτικών ενεργειών; Ποιος ελέγχει την εξέλιξη της υπόθεσης; Είναι πράγματι μια ανεξάρτητη έρευνα; Πώς φέρθηκαν οι λιμενικοί στους επιζώντες μετά το συμβάν; Τέλος, εάν επρόκειτο για επιχείρηση διάσωσης, γιατί δεν τους ανέβασαν στο πλοίο και συνέχισαν να τους ρυμουλκούν;
Οι ιστορίες μπάζουν νερό. Έντεκα μέρες μετά, δέκα σώματα λείπουν. Και οι πρόσφυγες περιμένουν να θάψουν τους νεκρούς τους. Και το πλοίο έχει μια ιστορία να πει.
ΥΓ. Πήραν τον χειρότερο δρόμο αυτοί οι πρόσφυγες. Διάλεξαν την Ελλάδα - γκαντεμιά, λάθος. Η θάλασσα είναι επικίνδυνη, αλλά τα σύνορά μας στον Έβρο είναι κλειστά λόγω ευρωπαϊκών πιέσεων. Και οι ράμπο τα φυλάνε με τον τρόπο τους. Τι μπορεί να γίνει; Οι Έλληνες ν’ ακολουθήσουν το νόμο επιτέλους. Και οι Ευρωπαίοι να κόψουν την υποκρισία και να τους βοηθήσουν αντί απλά να μεταθέτουν την ευθύνη για τους πρόσφυγες στους ‘σωματοφύλακές τους’, δηλαδή εμάς. Να ακυρώσουν το άδικο Δουβλίνο 2,3. Αλλά αυτός είναι ο δικός τους σωματοφύλακας. Και δε θα το κάνουν.
σχόλια