ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΤΑΞΙΔΙ

Facebook Twitter
0

Η μητέρα του Maziad Aloush ξεπούλησε όλα τα χρυσά κοσμήματα που είχε και ο πατέρας του πούλησε το οικογενειακό αγρόκτημα. Τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν τα πήρε αυτός και τα δύο του αδέλφια και ξεκίνησαν το δύσκολο και επικίνδυνο ταξίδι προς την Ευρώπη που θα τους απομάκρυνε από τον πόλεμο και το θάνατο. Οι γονείς έμειναν πίσω. Το ταξίδι είναι ακριβό και τα χρήματα δεν έφταναν για όλους.

Κατά τη διάρκεια των επόμενων 15 ημερών, τα τρία αδέλφια μαζί με 19 άλλους διέσχισαν ένα δύσκολο μονοπάτι με βάρκες, τρένα, οχήματα και πεζή μένοντας συχνά νηστικοί ολόκληρες μέρες προκειμένου να φτάσουν στη Γερμανία. Το συνολικό κόστος της 2100 μιλίων εξαντλητικής διαδρομής μέσα από τα δάση και τα βουνά πέντε χωρών είχε κόστος πάνω από 10.000 δολάρια. Κανονικά τα χρήματα θα ήταν πολύ pπερισσότερα, αλλά ο Aloush είχε έκπτωση από τον Τούρκο διακινητή επειδή του πήγε αρκετούς ακόμη στη βάρκα του. "Είναι πολύ ακριβό όλο το ταξίδι, αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος" αναφέρει ο Σύρος πρόσφυγας στο Vocativ το οποίο έκανε έρευνα και πήρε συνεντεύξεις από ανθρώπους για να μάθει το κόστος αυτής της περιπέτειας.

 

Το ταξίδι από τη Μέση Ανατολή στην Ευρώπη είναι γνωστό για το πόσο επίπονο και ριψοκίνδυνο είναι, αλλά είναι και μια πολυέξοδη διαδικασία στην οποία δεν μπορούν να μπουν όλοι.  Σύμφωνα με το Vocativ, tο λιγότερο που απαιτείται για τις μετακινήσεις είναι 2.800 δολάρια, αλλά το ποσό αυτό μεγαλώνει αν μέσα συμπεριλάβει κανείς τα έξοδα για διατροφή και διαμονή και ανάγκες που ίσως προκύψουν.

«Οι άνθρωποι πωλούν τα σπίτια και τη γη τους για να αποκτήσουν τα χρήματα που θα τους δώσουν ελπίδα για ασφάλεια και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στην Ευρώπη», αναφέρει ένας άλλος πρόσφυγας, ο οποίος έφτασε πρόσφατα στην Ολλανδία και συμφώνησε σε μια συνέντευξη με την προϋπόθεση ότι θα παραμείνει ανώνυμος μια και πλέον είναι διαχειριστής μιας σελίδας στο Facebook που έχει μετατραπεί σε φόρουμ για όσους ομοεθνείς του κάνουν το ταξίδι.

Σε όλη την πορεία τους ο Aloush και τα αδέρφια προσπάθησαν να μειώσουν τα κόστη τους οπουδήποτε μπορούσαν. Στη Μυτιλήνη αγόρασαν υπνόσακους και μια σκηνή και είχαν στρατοπεδεύσει σε αγρούς. Στην Αθήνα και το Βελιγράδι, ξόδεψαν 15 δολάρια ο καθένας για να μοιραστούν ένα μικρό δωμάτιο ξενοδοχείου μαζί με άλλους πρόσφυγες. Οι ταξιδιώτες επιβιώνουν κυρίως κυρίως με τυρί και ψωμί, λέει ο Aloush ο οποίος θυμάται πως σε μια διαδρομή 50 μιλίων προς τα Σκόπια είχαν μόνο νερό και λίγους χουρμάδες

Τα μέτρα λιτότητας τους δεν ήταν αρκετά. Στην πΓΔΜ, ο Aloush και τα αδέλφια του, αναγκάστηκαν να επικοινωνήσουν  με τον μεγαλύτερο αδελφό τους, έναν οδοντίατρο που ζει στη Σαουδική Αραβία, ο οποίος τους προμήθευσε σε ένα λογαριασμό με επιπλέον 1.000 δολάρια προκειμένου να  την πορεία τους, είπε. Τα λεωφορεία και τα τρένα, τα εισιτήρια των οποίων κυμαινόταν από 10 έως 50 δολάρια αποδείχθηκε ότι είναι ένα προσιτό μέσο μεταφοράς κατά καιρούς.

Τα μεγαλύτερα έγιναν για τις αμοιβές των λαθρεμπόρων. Εκτός από το κόστος του να πάρει από την Τουρκία στην Ελλάδα, Aloush και τα αδέρφια του αποφάσισε να προσλάβει οδηγό με ι.χ. για να τους περάσει μέσω της Σερβίας και της Ουγγαρίας στην Αυστρίας. "Πληρώσαμε επειδή δεν ήθελα να κινδυνεύσουμε να πιαστούμε από την αστυνομία", δήλωσε ο Aloush.

0

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ