Οι ένοικοι του Chelsea Hotel δεν κάνουν check out πολύ συχνά. Πολλές φορές και καθόλου. Ζουν στο ξενοδοχείο μέχρι να πεθάνουν, βίαια ή και όχι. Γίνονται μέρος του μύθου ενός από τα πιο γνωστά ορόσημα της Νέας Υόρκης, που στεγάζει μουσικούς, ζωγράφους, ποιητές, drag queens και γενικώς καλλιτεχνικές φύσεις όλων των ειδών και των αποχρώσεων.
Είναι όμως δύσκολοι καιροί για τους μποέμ. Η ιδιοκτησία του Chelsea προσπαθεί τον τελευταίο καιρό να διώξει τους σχεδόν μόνιμους κατοίκους του ξενοδοχείου, αντικαθιστώντας τα μακροχρόνια συμβόλαια ενοικίασης με συμφωνίες 25 ημερών μάξιμουμ.
Προσπαθεί δηλαδή, για λόγους προφανώς οικονομικούς, να μετατρέψει ένα σύμβολο της παγκόσμιας ποπ κουλτούρας σε άλλο ένα ξενοδοχείο, όπου κανείς ένοικος δεν θα μπορεί να λερώσει το δωμάτιό του με μπογιές από τους πίνακες που ζωγραφίζει, για παράδειγμα.
σχόλια