Τι είναι ακριβώς το «Urban Details. Ongoing reflections on Patission str.»;
Λουκάς: Είναι μια εικαστική πρωτοβουλία με σκοπό από τη μία να εξερευνήσει την πόλη μέσα από τη μικρή κλίμακα και από την άλλη να ενεργοποιήσει δημιουργικά τη σχέση κατοίκων-γειτονιάς. Η έκθεση, της οποίας η επιμέλεια έγινε σε συνεργασία με τη Ουρανία Μαυρίκη, παρουσιάζει εννοιολογικές φωτογραφικές εγκαταστάσεις που αποσκοπούν στην ανάγνωση του δρόμου με αφορμή μια διαφορετική κάθε φορά λεπτομέρεια που συναντάται κατά μήκος του. Αποτελεί την πρώτη ατομική μου έκθεση, η οποία πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ. Θα πραγματοποιηθεί σε έναν άδειο μέχρι πρότινος χώρο, στην οδό Μηθύμνης 27Α & Πατησίων, στο ύψος της πλατείας Αμερικής. Ξεκινάει την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου και θα διαρκέσει μέχρι τις 13 Δεκεμβρίου, με διάφορες δράσεις να λαμβάνουν χώρα στο ενδιάμεσο.
Υπάρχουν δρόμοι, όπως η Αθηνάς, η Κολοκοτρώνη αλλά και η Πατησίων, που μεταμορφώνονται τόσο έντονα από το πρωί ως το βράδυ, που στο τέλος δείχνουν σαν άλλοι κόσμοι, κι ας πρόκειται για το ίδιο μέρος.
Πείτε μας λίγα λόγια για τις παράλληλες δράσεις της έκθεσης.
Λουκάς: Η ιδέα για τις παράλληλες δράσεις γεννήθηκε από την ανάγκη να αλληλεπιδράσει η έκθεση με τους θεατές και τη γειτονιά, να μετατρέψει τον χώρο σε έναν ζωντανό οργανισμό που γίνεται μέρος της καθημερινότητας της περιοχής και ταυτόχρονα να συνεισφέρει στον τρέχοντα διάλογο για το μέλλον της Αθήνας. Μέσα από αυτό το πρίσμα, οι εκδηλώσεις χωρίζονται σε τρεις βασικές θεματικές: η Πατησίων ως τοπικότητα (περίπατος στην περιοχή με έμφαση στις ανθρώπινες πρωτοβουλίες), η Πατησίων ως μέρος του αθηναϊκού κέντρου (διαλέξεις με θέμα το πώς η Αθήνα εμπνέει την καλλιτεχνική δημιουργία / παρουσιάσεις ομάδων που δραστηριοποιούνται σε άλλες γειτονιές μέσα από δράσεις συμμετοχικού χαρακτήρα) και, τέλος, παρουσιάσεις με διεθνή παραδείγματα από πρότζεκτ αστικής αναγέννησης που σχετίζονται με συμμετοχικές δράσεις και πρωτοβουλίες σε γειτονιές.
Γιατί διαλέξατε την οδό Πατησίων;
Λουκάς: Το ενδιαφέρον για την Πατησίων ξεκίνησε το 2004, αποτελώντας το θέμα της ερευνητικής μου εργασίας στο πανεπιστήμιο. Εκτός από το γεγονός ότι μεγάλωσα στην περιοχή και ότι ο ίδιος ο δρόμος κουβαλά μια σημαντική ιστορική μνήμη για την Αθήνα, σήμερα αντιμετωπίζεται ως μια «ξεχασμένη» αρτηρία που απουσιάζει από τη συζήτηση για το μέλλον της πόλης. Αυτό το εκλαμβάνω ως θετικό γεγονός και ως πρόκληση, μια και αφήνει έδαφος για αστικό πειραματισμό.
Εσείς τι δεν είχατε παρατηρήσει στον συγκεκριμένο δρόμο μέχρι πρόσφατα;
Λ.: Ζώντας τα τελευταία τέσσερα χρόνια στο Βερολίνο, αυτό που παρατήρησα επιστρέφοντας ήταν η ύπαρξη πολλών καταστημάτων με αγορές χρυσού, τα κλειστά μαγαζιά αλλά κι ένα πιο ουσιαστικό ενδιαφέρον των κατοίκων για τη γειτονιά τους.
Ουρ.: Εγώ γνώρισα την Πατησίων ως φοιτήτρια στην ΑΣΟΕΕ, αλλά χωρίς ποτέ να αποκτήσω μια πραγματική σχέση με τον δρόμο. Τώρα, παρατηρώντας τον, ανακαλύπτω κρυφές γωνιές, βλέπω μικρές χειρονομίες και γοητεύομαι από την ποικιλομορφία της περιοχής τόσο σε κοινωνικό όσο και σε χωρικό επίπεδο.
Αγαπημένο σας μαγαζί στην Πατησίων;
Λ.: Μου αρέσει να κάθομαι στη «Γλυκιά Γωνιά», ένα σχετικά νέο καφέ/κρεπερί/σαντουιτσάδικο στο ύψος της Σωτηριάδου, κυρίως για την αμεσότητα και την επαφή με τον δρόμο που προσφέρουν τα τραπεζάκια του.
Ουρ.: Το καφέ «Coffee Sense» γωνία Πατησίων και Προμηθέως για την κιτς αισθητική του, η οποία είναι τόσο αυθεντική και ανεπιτήδευτη, που εν τέλει είναι γοητευτική.
Πού μένετε;
Λ.: Όπως ανέφερα, γεννήθηκα και μεγάλωσα στην περιοχή της Πατησίων/Κυψέλης.
Ουρ.: Είμαι παιδί των προαστίων. Μένω στο Χαλάνδρι.
Τι σας αρέσει στην Αθήνα;
Λ.: Η ατμόσφαιρά της, που την αντιλαμβάνεται κανείς περισσότερο ως βίωμα μέσα από πολλά μικρά στοιχεία που αναπαριστούν την τοπική κουλτούρα. Αυτό μου έγινε περισσότερο ξεκάθαρο ζώντας στο Βερολίνο.
Ουρ.: Το ότι υπάρχουν δρόμοι, όπως η Αθηνάς, η Κολοκοτρώνη αλλά και η Πατησίων, που μεταμορφώνονται τόσο έντονα από το πρωί ως το βράδυ, που στο τέλος δείχνουν σαν άλλοι κόσμοι, κι ας πρόκειται για το ίδιο μέρος.
Και τι σας ενοχλεί;
Λ.: Η σε μεγάλο ποσοστό αγένεια στις απρόσωπες κοινωνικές συναναστροφές και ο ακριβός καφές.
Ουρ.: Η μανία που έχουμε για το φαίνεσθαι.
Κέντρο ή προάστια;
Προς το παρόν κέντρο.
Αγαπημένη διαδρομή στο κέντρο;
Λ.: Η διαδρομή από την οδό Αθηνάς ως το Κολωνάκι, περνώντας από τα στενάκια του Τριγώνου, τη Σταδίου, την Κοραή, την Ασκληπιού και, τέλος, τη Σκουφά.
Ουρ.: Η Καλλιδρομίου, από την αρχή ως το τέλος της.
Εσείς πιστεύετε ότι έχει αλλάξει η εικόνα της πόλης και ο τρόπος που την βλέπουμε;
Στον μικρόκοσμο του καθενός η εικόνα της πόλης και ο τρόπος που τη βλέπει πιστεύουμε ότι αλλάζει. Αποτελεί σημαντική αφετηρία μιας μακρόχρονης διαδικασίας, η οποία απαιτεί μετάβαση από τη σκέψη στη δράση και προσωπική υπευθυνότητα για να έχει ορατό αντίκτυπο στο κοινωνικό σύνολο.
Τι έχετε κάνει για να την αλλάξατε;
Λ.: Προς το παρόν, φέρνω την απόφασή μου να επιστρέψω από το Βερολίνο στην Αθήνα και τη θέλησή μου για ενεργό συμμετοχή μέσα από αστικές και καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες με κοινωνικό αντίκτυπο, ώστε να μη μείνουν στο μέλλον μεμονωμένες φωνές.
Ουρ.: Αλλάζω εμένα. Η εικόνα της πόλης μας πιστεύω ότι είναι μια προβολή της αντίληψής μας γι’ αυτήν. Έτσι, το πρώτο βήμα για μια ουσιαστική αλλαγή θεωρώ πως ξεκινάει από την αναθεώρηση της προσωπικής μας στάσης/ματιάς πάνω στα πράγματα.
Ποιο θα ήταν το σάουντρακ που θα συνόδευε την έκθεσή σας;
Λ.: Η Πατησίων είναι ένας πολύπλοκος και πολυσύνθετος δρόμος. Κατά τη γνώμη μου, κρύβει πόνο, εγκατάλειψη, τραχύτητα αλλά και αγάπη, με άλλα λόγια μια «τσαλαπατημένη περηφάνια». Θα πήγαινα, επομένως, σε κάτι βαρύ λαϊκό.
Ουρ.: Εγώ θα επέλεγα το «I ’m to blame» των Boardwalk.
«Urban Details. Ongoing reflections on Patission str.», 27/11-13/12, Μηθύμνης 27Α & Πατησίων, πλατεία Αμερικής
H έκθεση πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Οργανισμού ΝΕΟΝ
σχόλια