To ιστορικό «βρόμικο» στην πλατεία Μαβίλη
Πάνω από 25 χρόνια είναι ο αδιαφιλονίκητος βασιλιάς του βρόμικου φαγητού στην πόλη και ο ναός των κατατρεγμένων ξενύχτηδων της Αθήνας που θέλουν να «καλμάρουν» το στομάχι τους όταν βρίσκεται υπό την επήρεια του αλκοόλ. Το σκηνικό είναι γνώριμο σε όλους. Φτηνό φαγητό, άραγμα στα παγκάκια, μπίρες, θέα στην περατζάδα και στον κόσμο που συχνάζει στο Μπρίκι, στον Κύριο, στο MG και στα υπόλοιπα μπαράκια της πιάτσας στη Μαβίλη. Πρωταγωνιστής της καντίνας ο κύριος Γιάννης (Οικονομίδης) που ετοιμάζει τα φοβερά σάντουιτς με ψητό ή βραστό λουκάνικο και σουβλάκι, κόκκινη σάλτσα, καραμελωμένο κρεμμύδι, τριμμένο λάχανο-καρότο, κέτσαπ και μουστάρδα. Η καντίνα είχε πάρει τη σχετική άδεια έπειτα από δημοπρασία και όταν έληξε το μίσθωμα στο τέλος του 2014 ο δήμος επέτρεψε στον ιδιοκτήτη να παραμείνει ανοιχτή με αποζημίωση χρήσης. Πριν από λίγες μέρες ο Δήμος Αθηναίων έβαλε λουκέτο στη διάσημη άσπρη καντίνα που βρίσκεται πάνω στην πλατεία λόγω του νέου νόμου που δεν επιτρέπει πια τη δημοπράτηση θέσεων (αλλά την παραχώρησή τους έπειτα από κλήρωση) και εξισώνει τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις με τα βενζινάδικα, απαιτώντας αρκετά δικαιολογητικά αλλά και είσοδο-έξοδο, ράμπες και πάρκινγκ. Μέχρι να οριοθετηθούν οι νέες θέσεις, η καντίνα αναγκάστηκε να μεταφερθεί λίγα μέτρα πιο πίσω και να χωθεί στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας. Σε δηλώσεις του για το συγκεκριμένο θέμα στην εφημερίδα «Έθνος» και στο κομμάτι της δημοσιογράφου Αφροδίτης Καρίμαλη ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Γ. Μπρούλιας δήλωσε: «Ήδη έχω ξεκινήσει επαφές με την αστυνομία για να βρούμε τρόπο ώστε να ανοίξει ξανά».
Οι περιπέτειες του Food Truck
Η ενδιαφέρουσα ιστορία του «chef de cantine» Γιώργου Γληνού και της νέας του καντίνας διαδόθηκε αστραπιαία στην πόλη. Ορμώμενος από την αγάπη και το πάθος του για το φαγητό, αποφάσισε πριν από ενάμιση περίπου μήνα να δημιουργήσει ένα γκουρμέ, κινούμενο εστιατόριο που θα ταξιδεύει σε διάφορες γωνιές της πόλης για να σερβίρει στους Αθηναίους μοναδικές λιχουδιές, όπως ο ποντιακός γκεζλεμές, η σούπα που αλλάζει κάθε μέρα, η ζεστή μεξικάνικη σοκολάτα με κανέλα και διάφορες γευστικές εκπλήξεις, ανάλογα με την εποχή (όπως π.χ. τα διάφορα σαρακοστιανά που έχουν προστεθεί αυτές τις μέρες στον κατάλογο). Με αυτήν τη συνταγή και moto τη φράση «Don't let the good things pass you by» ξεκίνησε το ταξίδι του αρχές του Γενάρη από το ΟΑΚΑ και τον ποδοσφαιρικό αγώνα της ΑΕΚ με την Καλλιθέα. Στο μικρό χρονικό διάστημα που ακολούθησε το Food Truck κατάφερε να αποσπάσει πολλά εγκωμιαστικά σχόλια, τόσο για τη μαγειρική όσο και για το πρωτότυπο πρότζεκτ του. Όμως στο ίδιο διάστημα έχει σημειώσει και ένα ιδιαίτερο ρεκόρ, αφού μετρά, ούτε λίγο ούτε πολύ, δέκα προσαγωγές, τέσσερις συλλήψεις και τρεις αυτόφωρες διαδικασίες. Το τελευταίο περιστατικό σημειώθηκε την περασμένη Παρασκευή, όταν ο σεφ και ο βοηθός της κουζίνας του Food Truck πέρασαν τη νύχτα στο Τμήμα Ασφαλείας Αμαρουσίου έπειτα από καταγγελίες των επαγγελματιών γύρω από τον χώρο στάθμευσης στη Φραγκοκλησιάς. Το μεσημέρι της Δευτέρας κάλεσα τον κ. Γληνό στο τηλέφωνο και του ζήτησα να μου εξηγήσει τους λόγους που κάθε λίγο και λιγάκι αναγκάζεται να επισκέπτεται το τοπικό αστυνομικό τμήμα, παρά το γεγονός πως διαθέτει όλα τα νόμιμα έγγραφα και άδεια πλανόδιου εμπορίου τύπου Β' (σ.σ. η άδεια του επιτρέπει να παρκάρει οπουδήποτε επιτρέπεται το παρκάρισμα και να είναι ανοιχτός για όση ώρα έχει πελάτες, σε αντίθεση με τις περισσότερες καντίνες, που έχουν άδεια λειτουργίας τύπου Α' και άδεια κατάληψης χώρου για στάσιμο πόστο). «Μας καταγγέλλουν συνάδελφοι επαγγελματίες. Θεωρούν ότι η δική μου επιχείρηση ενδέχεται να είναι ανταγωνιστική προς τη δική τους. Δεν αντιλαμβάνονται την έννοια του ανταγωνισμού. Δεν μπορώ να αλλάξω την ελληνική νοοτροπία που λέει "ο θάνατός σου, η ζωή μου"» αναφέρει κάπως απογοητευμένος, αλλά ήρεμος. Έτσι, κάθε φορά που κάποιος από τους ιδιοκτήτες των παρακείμενων καταστημάτων ή σπιτιών κάνει καταγγελία, η αστυνομία τούς σέρνει στο τμήμα. Οι ασάφειες του νόμου που ψηφίστηκε πέρσι και εντασσόταν στο πλαίσιο των περιβόητων μεταρρυθμίσεων για την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων δεν βοηθάνε την κατάσταση: «Βάσει αυτού του καινούργιου νόμου, το υπαίθριο πλανόδιο εμπόριο είναι παράνομο σε δημοτικές κοινότητες άνω των 3.000 κατοίκων. Αυτό καθιστά παράνομη τη δική μου λειτουργία, των καλαμποκάδων, των κουλουρτζήδων, των πωλητών μαλλιού της γριάς, των πανηγυριών και όλων των λαϊκών αγορών της Ελλάδας. Για παράδειγμα, στην Αττική μπορώ να πάω μόνο στο Αγκίστρι, γιατί με τον Καλλικράτη δεν υπάρχει καμία δημοτική κοινότητα που να έχει κάτω από 3.000 κατοίκους». Aκούγοντάς τον να μου περιγράφει την παράλογη ασάφεια του νέου νόμου, προσπαθώ να φανταστώ πώς μπορεί να νιώθει ένας νέος άνθρωπος που θέλει να κάνει τίμια τη δουλειά του αλλά δεν τον αφήνουν. Τον ρωτάω αν βλέπει εφικτή λύση κάπου στο κοντινό μέλλον: «Έκανα αυτή την επιχείρηση γιατί ελπίζω ότι θα δουλέψω. Δεν ήταν στους εμπορικούς μου στόχους να περνάω χρόνο στο αυτόφωρο ή να ξοδεύω χρήματα σε δικηγόρους. Είμαι αισιόδοξος από τη φύση μου. Κάτι θα γίνει».
σχόλια