(εικαστική επιμέλεια πόστ Πάνος Μιχαήλ)
------
Εγώ για παράδειγμα δεν είχα μπει ποτέ στη ζωή μου σε λεωφορείο. Χρησιμοποιούσα για τις μετακινήσεις μου το μετρό ή ταξί. Τώρα που χρειάστηκε να πάρω το λεωφορείο μου αρέσει πολύ ως εμπειρία γιατί νιώθω σαν να είμαι σε σχολικό...έχω επικοινωνία με τον κόσμο και μελαγχολώ όταν σκέφτομαι πόσα λεφτά έχω δώσει στα ταξί».
Οι συγκλονιστικές εμπειρίες της κρίσης. Η ηθοποιός Άριελ Κωνσταντινίδη ανακαλύπτει την παιδική χαρά του Μεσοπρόθεσμου.
Οσοι βουλευτές εξελέγησαν πριν από το 1993 έχουν εξασφαλίσει σύνταξη από τα 55 τους χρόνια. Ο Φώτης Κουβέλης είπε να κοπούν οι συντάξεις, όχι όμως και η δική του... Ο Απ. Κακλαμάνης βγαίνει στα ραδιόφωνα και μονίμως κάνει τον κήνσορα της πολιτικής ηθικής. Οταν ήταν πρόεδρος της Βουλής ψήφισαν να είναι συνταξιούχοι από το Δικηγορικό Σύλλογο, όταν είναι ταυτόχρονα και βουλευτές, από τα 40 τους χρόνια.
Αυτό είναι το καλό με τους περι προνομίων καβγάδες στα παλαιά Ανάκτορα Αντιλαλούν οι διάδρομοι της Βουλής από την ηχώ της Φωτεινής Πιπιλή και τα βρεγμένα στεγνώνουν στην ταράτσα
Κάλεσα τον πρόεδρο Σαρκοζί να στείλει εμπειρογνώμονες για να δουν τι κάνει η Ελλάδα, ώστε να έχουν μια πλήρη εικόνα για ό,τι κάνουμε, για όλες τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που γίνονται.
Περάστε κόσμε... Ο Γιώργος Παπανδρέου καλεί τους δανειστές και εταίρους με το είδος της άνεσης που γειτνιάζει με την απόγνωση.
Για να μπορέσω να πληρώσω τον φόρο θα πρέπει να αναγκαστώ να πουλήσω ένα ακίνητο...Δεν έχω να πληρώσω, δεν μπορώ να πληρώσω, ας έρθει ο Βενιζέλος να με συλλάβει.
Ανία πια...Και μια αίσθηση φθηνού τηλεοπτικού αναψυκτηρίου. Ο κύριος Πάγκαλος έχοντας την εντύπωση ότι τα λόγια του παράγουν ακόμα πολιτική.
Προσωπικά οφείλω να αποδεχθώ ταπεινώσεις, αν αυτές ωφελούν τη χώρα µου. Σηµασία έχει η χώρα µου να µην ταπεινώνεται. Αλλά οι ταπεινώσεις που µπορεί να δεχθεί κανείς στο εξωτερικό δεν είναι τίποτα µπροστά στην ταπείνωση που προκαλεί η αδικία του ασυγκράτητου λαϊκισµού και της δηµαγωγίας στο εσωτερικό.
Ποιός είναι αυτός ο δυστυχής που κουβαλά το σταυρό του Μνημονίου; Ο Ευάγγελος Βενιζέλος αισθάνεται ως Πάσχων Χριστός (αλλά κατά βάθος του αρέσει .
Αυτό που εγώ γνωρίζω, είπε, είναι ότι οι εκπρόσωποι της τρόικας αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις διαπραγματεύσεις με την ελληνική κυβέρνηση, επειδή διαπιστώθηκαν ασυμφωνίες στο θέμα της αποτίμησης των στοιχείων που δόθηκαν από την ελληνική πλευρά.
Κρατάς κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα. Ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Ζαν Πολ Γιουνκέρ βγάζει στη φόρα, όσα ο Ευάγγελος προσπαθούσε να κρύψει πίσω από τα πολλά του λόγια
Θέλω, παρακαλώ, κάποιος από σας, την επόμενη φορά που θα πληρωθούμε, να έρθει να διαχειριστεί τη βουλευτική μου αποζημίωση. Θα τον παρακαλέσω να δώσει 1500 ευρώ στο σπίτι μου, στην κυρία Ευδοξία τη σύζυγό μου, για να βγει και το σπίτι πέρα, γιατί νομίζω ότι 1500 ευρώ στο επίπεδο το δικό μου τα εξασφαλίζει ο καθένας για το σπίτι του. Ακόμη και αν δουλεύει σερβιτόρος.
Απόψε η κρίση έχει table d'hôte.... Ο βουλευτής της Ν.Δ Ανδρέας Λυκουρέντζος είναι που παραληρεί προσπαθώντας να διαχειριστεί τη φτώχεια που του χτύπησε την πόρτα (άνοιξε η οικιακή βοηθός).
Σφράγισμα των συνόρων για να μην μπαίνει κανένας. Πριν από μερικά χρόνια είχαμε ναρκοπέδια. Αυτό κρίθηκε απαράδεκτο. Τα βγάλαμε. Εγώ θα έλεγα να τα ξαναβάλουμε. Με μεγάλες ταμπέλες που θα προειδοποιούν όσους θέλουν να περάσουν ότι υπάρχουν νάρκες.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά, αν υπάρχει διάθεση. Ο Άδωνις Γεωργιάδης δίνει τη δική του “τελική λύση” στο μεταναστευτικό (οι ταμπέλες στήνονται απλώς για το ανθρωπιστικό άλλοθι).
Τα ξενοδοχεία και τα καταστήματα στο κέντρο αδειάζουν, εμείς δύο ξενοδοχεία θα προσπαθήσουμε να τα γεμίσουμε με νέους ανθρώπους, ενώ τα Χριστούγεννα θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε ζωντανή και φωτεινή την πόλη με ελάχιστα λεφτά και τη βοήθεια των εμπόρων.
Χριστούγεννα της συμφοράς. Ο Δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης κάνοντας πλέον φτωχά όνειρα για τις γιορτές στην πόλη.
H επιλογή να γίνει κανείς δημοσιογράφος, όπως και εκείνη να γίνει αστυνομικός, ενέχει κινδύνους. Κάθε πρόσωπο που πηγαίνει σε ένα πεδίο βίαιων πράξεων γνωρίζει ότι μπορεί να γίνει αντικείμενο βίαιων επιθέσεων. Είναι κάτι που πρέπει να δεχτεί κανείς.
Έτσι απλά και με θράσος. Ο εκπρόσωπος της Ελληνικής Αστυνομίας κ. Κοκκολάκης με μια απλούστευση που βολεύει αλλά για το Βιετνάμ, για τον τραυματισμό του δημοσιογράφου Μανώλη Κυπραίου από αστυνομικούς.
Η Ελλάδα έχει δημιουργήσει την πεποίθηση στους δανειστές, ότι δεν τηρεί τις υποσχέσεις της, ελπίζοντας να βολευτούν τα πράγματα κατά τον ένα ή άλλο τρόπο χωρίς τομές.
Δεν είναι ότι έχει άδικο στην παρέμβαση του ο Κώστας Σημίτης. Είναι πως εμφανίζεται όταν κρίνει την κατάσταση και εξαφανίζεται όταν κρίνεται ό,τι τη θεμελίωσε.
Όταν καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η κατάσταση στην Αθήνα δεν είναι βιώσιμη, πρέπει να δούμε την προετοιμασία για μια ομαλή πτώχευση και το πώς θα αποφευχθεί περαιτέρω μόλυνση.
Ζωή μετά θάνατον και άλλων εμποδίων. Ο υπουργός Οικονομικών της Σλοβακίας Ivan Miklos, δεν φοράει πια μαύρες πλερέζες.
Το πραγματικό κίνητρο της Γερμανίας για να βοηθήσει τους Έλληνες δεν είναι το χρήμα. Είναι η κουλτούρα. Οι Γερμανοί υποφέρουν από εθνική ζήλια. Επί 200 χρόνια αναζητούν το χαμένο κομμάτι της ψυχής τους: το πάθος. Το βρίσκουν συνήθως στον Νότο και ζηλεύουν το χαλαρό πνεύμα και τις ηλιόλουστες ημέρες που απολαμβάνουν οι ανέμελοι Μεσογειακοί τους γείτονες.
Ζορμπας σε Prozac...Με λόγια φτιαγμένα για βάλσαμο στην τσακισμένη εθνική ψυχολογία ο Αμερικανός συγγραφέας και οικονομολόγος Todd Buchholz, αποκαλύπτει τι νομίζει ότι κρύβεται πραγματικά πίσω από το αυστηρό βλέμμα των Γερμανών.
Ο μίστερ-Κρίση μιλάει ωραία -καμία κριτική, ούτε λέξη για χρεοκοπία μπροστά στους κορυφαίους εκπροσώπους της γερμανικής βιομηχανίας... Το μήνυμά του ''Yes, we can''.
Διθύραμβοι με μια μικρή υποψία ειρωνίας. Το Γερμανικό περιοδικό Spiegel για το άρωμα που άφησε ο Γιώργος στο Βερολίνο.
Κακά τα ψέματα: Ζήσαμε, στ' αλήθεια, μια ζωή με δάνειο. Που αλλοίωσε τον χαρακτήρα μας κι αυτό είναι το πιο δύσκολο ν' αλλάξει.
Η κατάσταση των πραγμάτων. Η Χάρις Αλεξίου για την ευτυχία που πιστώθηκε σε 24 άτοκες.
Αισθάνομαι σα να μας έχουν κλείσει σ' έναν μεγάλο θόλο όπως στο "Τρούμαν σόου" και παρακολουθούν τις αντιδράσεις μας, όσο εμείς νομίζουμε ότι διευθύνουμε ακόμα τις ζωές μας. Είναι όλα σικέ.
Η Χαρούλα Αλεξίου για το Big Brother του Μνημονίου.
Τα τηλεοπτικά πρότυπα είναι ακαταμάχητα. Ταξιδεύοντας σ' όλη την Ελλάδα για συναυλίες, έβλεπα παντού αντίγραφα της Μενεγάκη. Τα ίδια μαλλιά, το ίδιο κραγιόν και ντύσιμο. Τι να πεις σ' αυτά τα κορίτσια; Καταλαβαίνω αμέσως τι προσλαμβάνουσες έχουν.
Η Χαρούλα Αλεξίου για την Ελλάδα που γαλουχείται από το πλούσιο μπούστο ενός πρωινάδικου.
Οταν πηγαίνω στη Νίκαια να τραγουδήσω, περνώ μέσ' από κάτι στενά, βλέπω τα χαμόσπιτα και λέω εδώ είναι ένας άλλος κόσμος, που αγνοώ. Το ίδιο συμβαίνει και με τον άγνωστο ψυχισμό των ανθρώπων. Ολοι έχουμε κομμάτια στον εγκέφαλό μας που είναι ανεξήγητα. Στους εφιάλτες καμιά φορά αποκαλύπτονται τα μυστικά μας.
Μικρά κι ανήλιαγα στενά...Η Χάρις Αλεξίου για την άγνωστη πλευρά του κόσμου και του καθενός.
Εχω περάσει για χρόνια μέσα από την Αριστερά και έχω ζήσει αυτόν τον εκφυλισμό, ότι τα κάνουμε όλα για την κοινωνία. Εμπεριέχει έναν ιεραποστολισμό που στο βάθος είναι πολύ ύποπτος, γιατί φτιάχνει περίεργους ψυχισμούς. Στο τέλος εχθρεύεσαι και την κοινωνία.
Ο υπεύθυνος των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης Στέφανος Τραχανάς για την Αριστερά των εμμονών.
Κόψτε το το παραμύθι. Καταργήστε το στρατό και κοιτάξτε να τελειώσετε με τη θρησκεία. Και κάντε κάτι και με τους πάρα πολύ πλούσιους. Φορολογήστε αυτούς που πρέπει.Γιατί θα γίνουμε Βουλγαρία. Τριακόσια ευρώ ο βασικός και γκαρσόνια του οποιουδήποτε. Νομίζω όμως ότι μαγειρεύεται ρήξη πια. Θα ζήσουμε ακραίες καταστάσεις. Λαϊκή εξέγερση. Κι όχι τόσο από αγανάκτηση όσο λόγω απόλυτης έλλειψης ορίζοντα.
Παραμύθια με λυπημένο τέλος. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Κακλέας με προτροπές, προβλέπει το μέλλον ακόμη πιο σκοτεινό από το παρόν.
σχόλια