«Στην εποχή μου, οι γυναίκες ζούσαν συνήθως τις ζωές που έγραφαν άλλοι για εκείνες. Εμένα όμως δεν μου άρεσε η ιστορία που μου δόθηκε, και έτσι, αποφάσισα να γράψω μια καινούρια».
Αυτή είναι η Nellie Bly -το λογοτεχνικό της ψευδώνυμο της Elizabeth Cochrane. Η ιστορία που έγραψε και δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα το 1887 άλλαξε όμχι μόνο τη δική της ζωή αλλά και την πορεία της δημοσιογραφίας στην Αμερική.
Η ταινία μικρού μήκους «Nellie Bly Makes the News» που φέρνει στο νου το ατρόμητο πνεύμα της Bly είναι μια εφευρετική και άκρως ψυχαγωγική καταγραφή της πρωτοποριακής δουλειάς της ρεπόρτερ στην ερευνητική δημοσιογραφία.
Η σκηνοθέτις Penny Lane, χρησιμοποιεί κινούμενα σχέδια και μια μείξη ντοκιμαντέρ και συνεντεύξεων –αντλούμενων από πρωταρχικές πηγές- αλλά και κειμένων της Bly. Μέσα από όλο αυτό το υλικό συντίθεται η ιστορία μιας δυναμικής γυναίκας της οποίας το στυλ στο ρεπορτάζ αντιγράφεται ακόμη και σήμερα.
Η 23χρονη δημοσιογράφος, στην Βικτωριανή εποχή πριν οι γυναίκες αποκτήσουν το δικαίωμα της ψήφου, έγινε ιδιαίτερα γνωστή κάνοντας πράγματα που τότε οι γυναίκες δεν έπρεπε να κάνουν. «Η Nellie έπαιρνε πολύ εύκολα μεγάλα ρίσκα» λέει η Lane. «Ήταν απίστευτα τολμηρή. Ήθελε να κάνει κάτι σπουδαίο και να έχει μια ενδιαφέρουσα ζωή γεμάτη περιπέτειες. Και τελικά το κατάφερε και από μόνη της χωρίς να έχει από πίσω της το στήριγμα μιας πλούσιας οικογένειας».
Στην ταινία, η Lane παρουσιάζει την Bly ως μια αήττητη δύναμη. Η σκηνοθέτις είπε ότι συνεργάστηκε με την Sammi Jo, την ηθοποιό που υποδύεται την Bly, για να αναδείξει τον ορμητικό χαρακτήρα της. «Θέλαμε να έχει αυτό το θράσος και την τόλμη και κάτω από αυτά, την ευαισθησία και την ανασφάλεια που έχει κάθε νεαρή γυναίκα» λέει η Lane.
Στα 16 της, η Bly, δυσαρεστημένη από τον τρόπο που καλύπτονταν τα γυναικεία θέματα στις τοπικές εφημερίδες έγραψε μια παθιασμένη επιστολή στον συντάκτη του The Pittsburgh Dispatch. Μετά από αυτό της προσέφερε δουλειά, η οποία θα περιελάμβανε μόνο θέματα που απευθύνονταν αποκλειστικά σε γυναίκες. «Οι γυναίκες δεν είχαν καθόλου κύρος στην δημοσιογραφία, όταν άρχισε να δουλεύει» λέει η Brooke Kroeger στην ταινία, η βιογράφος της Bly. «Δεν είχαν θέση στις ειδησεογραφικές αίθουσες. Ο μόνος ρόλος για τις γυναίκες ήταν συντάκτριες σε στήλες που αφορούσαν την κοινωνία, τον κήπο, την μόδα και το φαγητό».
Η Bly σύντομα ανακάλυψε ότι ο στόχος της ήταν να γράφει πέρα από τα εγχώρια θέματα. Έφυγε για την Νέα Υόρκη, κι εκεί έπεισε τους νέους της αρχισυντάκτες τους στο New York World του Joseph Pulitzer, να την στείλουν σε μια επικίνδυνη μυστική αποστολή. Για πάνω από 10 μέρες το 1887, η Bly παρίστανε μια ασθενή με ψύχωση και έγινε δεκτή στο περιβόητο ψυχικατρικό άσυλο της Νέας Υόρκης -το άσυλο των γυναικών στο νησί Blackwell.
«Οι γιατροί και οι νοσηλεύτριες δεν νοιάζονταν καθόλου που ήμουν απόλυτα υγιής» έγραψε η Bly σε μια έκθεση της. «Το άσυλο είναι μια ανθρώπινη παγίδα. Είναι εύκολο να μπεις εκεί, αλλά με το που βρεθείς μέσα, μετά είναι δύσκολο να βγεις έξω». Η έκθεση της Bly προκάλεσε σοκ σε ολόκληρη την πόλη με αποτέλεσμα να υπάρξει χρηματοδότηση προκειμένου να βελτιωθούν οι συνθήκες στο ίδρυμα. Οι τακτικές που χρησιμοποίησε η Bly έγιναν γνωστές ως «δημοσιογραφία του τεχνάσματος» και κατάφερε να γίνει διάσημη σε εθνικό επίπεδο. Λίγα χρόνια αργότερα, θα άφηνε το στίγμα της στην ιστορία της δημοσιογραφίας με ένα ταξιδιωτικό ημερολόγιο που έσπασε κάθε ρεκόρ μιας και πέρασε 72 μέρες καταγράφοντας τον γύρο του κόσμου.
«Η τόλμη επιτυγχάνει να φέρει αλλαγές στον κόσμο» λέει η Lane. «Μερικές φορές πρέπει να δημιουργηθεί ένας νέος κόσμος».
