Ένα υπολογιστικό σύστημα αναγνώρισης προσώπου έχει σε γενικές γραμμές τα ίδια «συστατικά» με το ανθρώπινο σύστημα. Συγκεκριμένα, τα μάτια θα μπορούσαν να παραλληλιστούν με τις φωτογραφικές μηχανές, το ανθρώπινο μυαλό με τους διάφορους αλγόριθμους, ενώ η μνήμη με τη βάση δεδομένων.
Ποιοι είναι, όμως, οι λόγοι που οι μεγάλες εταιρείες ενδιαφέρονται τόσο πολύ για τη συγκεκριμένη τεχνολογία; Είναι απλώς μια τεχνολογία που αφορά τη διαδικτυακή μας ζωή ή σταδιακά επεκτείνεται και στην offline πραγματικότητα; Κατά πόσο έχουμε πλέον τη δυνατότητα να διαχειριστούμε την ανωνυμία μας και κυρίως πόσο θα έπρεπε να μας προβληματίζει η έννοια του «context collapse», που αρχίζει να αναδύεται;
Πηγή: Vox
σχόλια