«Ταξίδεψα περισσότερο από ποτέ τα τελευταία χρόνια. Βρέθηκα σε τερματικούς σταθμούς αεροδρομίων, σε σταθμούς του μετρό, περπάτησα στους δρόμους του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης» λέει η Alex Prager που κατάγεται από το Λος Άντζελες. «Γνώρισα πολύ καλά το πλήθος και την συμπεριφορά του και συνειδητοποίησα πως η συναισθηματική και ψυχολογική μου κατάσταση καθόριζαν το τι πρόσεχα στο πλήθος και με ποιο τρόπο το απορροφούσα».
Διοχετεύοντας την προσωπική της εμπειρία στην τελευταία μικρού μήκους ταινία της Face in the Crowd, όνομα που δανείστηκε από την έκθεση τόσο στην δική της γκαλερί M+B- όσο και στην Lehmann Maupin, η καλλιτέχνης επιτρέπει στους θεατές να γίνουν αυτόπτες μάρτυρες στο πριν και το μετά αυτής της εμπειρίας της, που την αποδίδει με τέτοιο τρόπο ώστε θυμίζει φωτογραφίες της Golden Era επικαλυμμένες με ζάχαρη.
Το κάπως μελό κλιπάκι που προβάλλεται για πρώτη φορά, έχει τον ήχο της τελευταίας σκηνής από την ταινία 81/2 του Φελίνι και δείχνει την ηθοποιό του 30Rock Eliszabeth Banks να υποδύεται την απόλυτη αμερικανική ομορφιά που παρατηρεί μέσα από το πλήθος μεμονωμένους -ιδιαίτερους χαρακτήρες λίγο πριν βρεθεί ανάμεσά τους και ενσωματωθεί και η ίδια σ' αυτό. «Κάθε φορά που βρίσκομαι στη Νέα Υόρκη ζω μία τέτοια στιγμή» λέει η Prager. « Είναι το δευτερόλεπτο που βγαίνεις από το σπίτι σου και μπαίνεις στον κόσμο. Οι επιλογές που έχεις είναι είτε να τον αφήσεις να σε καταπιεί ή να τον χρησιμοποιήσεις σαν έμπνευση».
—Μπορείτε να μας πείτε λίγο περισσότερα για το πώς οδηγηθήκατε σ αυτή τη ταινία;
Alex Prager: Με απασχολούσε πολύ μία βαθιά μου αντίδρασή σχετική με τον δημόσιο λόγο -είχα τρακ- κάτι το οποίο δεν γνώριζα ώσπου βρέθηκα ξαφνικά εκτεθειμένη μπροστά σε κοινό. Πάντα με ενδιέφερε το πλήθος, περίμενα χρόνια να το κινηματογραφήσω, αλλά δε προσπάθησα απλώς να δημιουργήσω μια αναπαράστασή του βγαλμένη από το παρελθόν, προσπάθησα να δημιουργήσω έναν ασφαλή (λίγο ιδρυματοποιημένο) κόσμο για να ενσωματωθεί σ αυτόν. Ήθελα το πλήθος να αποδίδεται με κινηματογραφική αίσθηση, να το εντάξω σε έναν βιομηχανικό κόσμο και μ αυτό τον τρόπο να συγχωνευτεί με την πραγματικότητα.
—Με ποιό τρόπο έγινε η επιλογή του καστ για τις σκηνές της ταινίας;
Alex Prager: Χρησιμοποίησα τους φίλους μου, ανθρώπους που έβρισκα σε καφέ ή στους δρόμους, όμως ήρθα και σε επαφή με εταιρείες κάστινγκ για να μου βρούν επαγγελματίες. Η αδερφή μου ήταν το μοναδικό πρόσωπο που βρίσκεται σε κάθε σκηνή πλήθους ντυμένη διαφορετικά κάθε φορά σα να υποδύεται έναν διαφορετικό χαρακτήρα. Είναι η Where's Waldo στο Face in the Crowd.
—Πότε ήταν η τελευταία φορά που βρεθήκατε αντιμέτωπη με το πλήθος;
Ήταν όταν βρέθηκα στην Art Basel στην Ελβετία μερικές εβδομάδες πριν γιατί η έκθεση με την Lehmann Maupin ανέβηκε στην Art Unlimited. Χρειάστηκε να δώσω μία ομιλία για το Salon Sessions. Πάντα πριν ανέβεις στο βήμα η αίσθηση είναι συντριπτική, μετά όμως σταδιακά καθώς κοιτάς το πλήθος και αρχίζεις να παρατηρείς μεμονωμένους ανθρώπους γίνεται όλο και λιγότερο έντονη.
