ΤΟ ΦΙΔΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΡΟ ό,τι και να το κάνεις πάλι φίδι θα παραμείνει, κύριε διευθυντά μου. Για τη νύφη μου το λέω, που, επειδή ήξερε παλιά πως έτρεφα (που να μην έσωνα) μια λάγνα συμπάθεια για τον Καραμανλή της Νατάσας, με πήρε πρωί πρωί στο καταραμένο κινητό: «Κική, τάξε μου, ο Κωστάκης σου βρήκε τη φωνή του».
Στην αρχή μπερδεύτηκα από τον καταιγισμό του ενθουσιασμού της όχεντρας, όμως γρήγορα ήρθα στα ίσα μου. «Βουίζει η Ελλάς, Κική μου. Ο ΚΩΣΤΑΚΗΣ μίλησε, συγχαρητήρια. Άντε πια, με το καλό στο Ηρώδειο να ερμηνεύσει τα Κάρμινα Μπουγάτσα ή και την όπερα «Τόσκασε» του κυρίου Πουτσιτέτοιου. Μεγάλη μέρα μάς ξημέρωσε, αλλά κλείνω τώρα γιατί έχω να παρακολουθήσω ομιλία Τσίπρα».
Δεν πρόλαβα ν’ απαντήσω, αλλά ποιος ξέρει τι κατάρες μου έδωσε το ερπετό κι έπαθα αυτομάτως καταρροή και κατάρρευση. Το χειρότερο είναι ότι μας βγήκε του «Σύρριζα» η χουντικιά, που η μάνα της, Θεός σχωρέσ’ την, αντέγραφε όλα τα «κλοκέ» μαντουδάκια της Δέσποινας Παπαδοπούλου πριν από μισό αιώνα. Για να μην αναφέρω τα καπέλα.
ΕΠΕΙΔΗ, ΟΜΩΣ, ΤΟ ΑΙΜΑ νερό δεν γίνεται έδωσα τόπο στην οργή και θαύμασα τους Επικρατείας στα μεγάλα κόμματα. Ευτυχώς βρήκε πάλι η Φώφη τη θέση της, δεύτερη επικρατούσα, ενώ ο αρσιβαρίστας πρώτος πρώτος. Το ΠΑΣΟΚ ανέκαθεν είχε κάτι το σπορτίφ και πάθος με τις ακοντίστριες και τους μπασκετμπολίστες.
Αλλά και στο κόμμα του κ. Σαμαρά καμάρωσα τον άρχοντα των εισαγγελέων με τα θεληματικά σαγόνια. Τέτοια σαγόνια είχα να δω από τα Σαγόνια του Σπίλμπεργκ.
Εμένα αυτά, κύριε διευθυντά, μου προ-οιωνίζουν κάτι το θετικό και το ελπιδοφόρο. Μακάρι και ο γιος της Αλίκης να βρει τον δρόμο του προτού πενηνταρίσει. Έχασε την οδό Στησιχόρου, αλλά μπορεί να ’ναι τυχερός με την οδό Καρατζαφέρη.
ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΥΡΕΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΑ για τα μελλούμενα και δεν μου έφταναν τόσα και τόσα (η σύνταξη της χηρείας από το λίφτινγκ έγινε μειράκιον), έχω και τον οικογενειακό μας διασυρμό. Πήγε η ξαδέρφη Πιπίνα και κατέδωσε τη θεία Περμαχούλα στας αρχάς ως αποδέκτρια σύνταξης-πιθήκου. Άκου τώρα. Και όντως απεκαλύφθη πως η θεία λάμβανε, άγνωστο τίνι τρόπω, επίδομα ως μητέρα τριών ανήλικων παιδιών! Ναι, κύριε διευθυντά μου. Εγώ αυτά δεν τα γνώριζα, γιατί ήμουν απησχολημένη με το δράμα του Τηλέμαχου, όμως η Πιπίνα ξεθαρρεύτηκε με την Τρόικα κι έστειλε την επιστολή του Ιούδα εις βάρος της «μητρός ανηλίκων».
Την κάλεσαν οι αρμόδιοι των μαϊμούδων για ομολογία και η θεία Περμαχούλα είπε ευθαρσώς ότι μέχρι πρότινος οι γαλακτοφόροι αδένες της δούλευαν κανονικά. Μάλιστα επαναλάμβανε πως το αριστερό της στήθος παρήγαγε σοκολατούχο μητρικό γάλα. Τα «τρία ανήλικα» δεν τα πολυθυμόταν, όμως μπροστά στους εμβρόντητους εξεταστάς έδωσε πλήρη παράσταση ως «Μάνα κουράγιο» κι ως «Μάνα, γιατί με γέννησες».
Επενέβη, ευτυχώς, ο θείος Βάκης με δύο δικηγόρους κι έναν ψυχίατρο και το ζήτημα έληξε με τη θεία να κατηγορεί το Κράτος για έλλειψη κοινωνικής πρόνοιας και υποστήριξη της «κοινωνικής πορνείας». Είκοσι έφτασε η πίεση του θείου Βάκη, αλλά τι να κάνει, που διαθέτει ήθος δημοδιδασκάλου και υπήρξε θαυμαστής των ποιημάτων του Μαλακάση.
ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ, ΚΥΡΙΕ ΔΙΕΥΘΥΝΤΑ, την πίκρα του βαθέος ΠΑΣΟΚ, βλέποντας τον παντοδύναμο κύριο Γιώργο Κουρή να σούρνεται στις φυλακές υπό βροχή ξεφωνητών των πρώην υπηκόων του. «Τα πάντα ρει» ορθώς είπε ο κύριος Ηράκλειτος, γι’ αυτό μεγάλο λόγο ΜΗ ΛΕΣ!
Όμως δεν γίνεται να μην ταραχτώ με αυτό που έμαθα. Πως θα μας κουβαλιούνται Ρώσοι, πρώην Σοβιετικοί δηλαδή, για θρησκευτικό τουρισμό! Δεν έφταναν οι ιερόδουλες, που μας κατσικώθηκαν και διέλυσαν σπίτια και σπίτια νοικοκυραίων με τα «σπασίμπα» και τα «ντόμπρο γιούτρο», ΤΩΡΑ θα πλακώσουν και οι θεούσες του Πούτιν με θρησκευτικό έρεισμα; Θα συνδυάζουν ηλιοθεραπεία με Άη Γιώργη Τροπαιοφόρο;
Εκεί, λέει, ποντάρει το τουριστικό ελληνικό δαιμόνιο. Μπάνια, πλαζ και ευχέλαια. Θα τους τρέχουν στα μοναστήρια να προσκυνούν λείψανα και ταρταρούγες και ό,τι ήθελε προκύψει. Ποιος ξέρει πόσα αντηλιακά αγιάσματα θα εφεύρει η αθάνατη ελληνική λαμογιά.
Όταν το άκουσα έφριξα. Όμως όπου φτωχός κι η μοίρα του και όπου Λάκης Γαβαλάς, χειροπέδες και κελιά χωρίς σολάριουμ. Το επιστέγασμα στον ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟ θα είναι, σύμφωνα με τη νύφη μου, πως οι Ρώσοι θα μπορούν να παρακολουθούν λειτουργία με Θρι-Ντι για μεγαλύτερη προσήλωση. Αυτά άκουσα και θα ψηφίσω το «Κόμμα της Οργής», όπως θα ‘λεγε κι ο Στάινμπεκ στα ντουζένια του.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ΚΥΡΙΕ ΔΙΕΥΘΥΝΤΑ, μέσα σε όλα επανεμφανίστηκε το φάντασμα του αείμνηστου Τηλέμαχου από το πατάρι, όπου έχω βάλει τη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια, την ώρα που ως άνθρωπος έχωνα τα πόδια στη λεκάνη να μαλακώσουν οι κάλοι μου. «Κική, μη φοβού. Εγώ είμαι», είπε ο Τηλέμαχος, που σιγά μη και τον φοβηθώ. «Τηλέμαχε, όλο σε περίεργες ώρες εμφανίζεσαι. Δεν ήξερα ότι σας ξαμολούν και τα απογεύματα. Δεν μπορείς να ‘ρθεις σαν κανονικό φάντασμα μετά τα μεσάνυχτα;». Ο Τηλέμαχος όμως είχε πληθώρα αποριών, λες και θα έδινε εξετάσεις στον ίδιο τον Πλούτωνα (σύζυγο Περσεφόνης και γαμπρό της Δήμητρας, της Θεάς των οσπρίων).
Η απορία του ήταν αν όντως κατεβαίνει στις εκλογές το «Κόμμα Απαγόρευσης Νησιώτικων και Στεριανών Τραγουδιών από τη Νάνα Μούσχουρη».
«Τι είναι αυτό πάλι, Τηλέμαχε; Πως σου ‘ρθε. Μήπως χρειάζεσαι να βράσω ένα ταψί κόλλυβα;».
«Κική μου, εδώ στον ΑΛΛΟ κόσμο κυκλοφορεί από μέρες η φήμη πως ανάμεσα στα κόμματα οργής συμπεριλαμβάνεται και τέτοιο».
«Μη με παρεξηγήσεις, Τηλέμαχε, αλλά νομίζω πως σας δίνουν ΛΗΓΜΕΝΗ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ. Δεν εξηγείται διαφορετικά…», απάντησα. «Στο κάτω κάτω δικαίωμά της της αοιδού να τραγουδά ό,τι της κατέβει. Από του “Παπαλάμπρου” μέχρι το “Αν κι εμένα από μικρή ΔΕΝ μου αρέσανε τα χάδια…”».
ΤΟΝ ΚΑΘΗΣΥΧΑΣΑ ΦΕΡΝΟΝΤΑΣ τεχνηέντως την κουβέντα στα επιδόματα-μαϊμούδες, που κατασπάραξαν την οικονομία. Όσο για τον Άκη, πού να γνωρίζω αν τρώει φαγητό φυλακής ή του κουβαλούν σούσι οι offshore συγγενείς; Πού να φύγει ο Τηλέμαχος. Τρόμαξα να του επισπεύσω την έξοδο. Κάποια στιγμή ξεκουμπίστηκε, όμως το νερό της λεκάνης είχε κρυώσει (όσο να πεις και το φάντασμα ΔΕΝ είναι θερμαγωγό) και έπαθα κόψιμο.
Περί εκλογών δεν ξέρω τι θα κάνω. Αν μου βγει η πασιέντζα και ισιώσει το εντερικό μου, θα σφίξω την καρδιά και θα σπεύσω αρμοδίως.
Δική σας
Κική Νουρέγιεφ
ΥΓ.: Προχθές την Πρωτομαγιά έπλεξα μεν το στεφάνι από μαργαρίτες, παπαρούνες και βρούβες αλλά με δάγκωσε ένα αδέσποτο σκυλί-βόδι κι άρχισα αντιλυσσική θεραπεία για παν ενδεχόμενο. Τι να κάνω… Δεν θέλω περισσότερη λύσσα.
σχόλια