Μία προδιαγεγραμμένη μη κρίση. Αυτό παρακολουθήσαμε σήμερα, με τον πρωθυπουργό να ανακοινώνει ότι θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή και τον κυβερνητικό του εταίρο να δηλώνει ότι δεν θα του την δώσει, χωρίς όμως να τον αμφισβητεί και διαβεβαιώνοντας ότι η σχέση τους παραμένει άριστη.
Ο Πάνος Καμμένος αναγνωρίζοντας στην πράξη ότι είναι ο αδύναμος εταίρος και ο πιο ανίσχυρος παίκτης, αντιμετώπισε με ρεαλισμό τα νέα δεδομένα, παίρνοντας ό,τι μπορούσε να πάρει ως χαμένος. Δεν δραματοποίησε την έξοδό του από την κυβέρνηση και προσπάθησε να αντιμετωπίσει με χιούμορ την «αποστασία» όσων στελεχών του δεν θα τον ακολουθήσουν, με αμήχανες ατάκες τόσο για την κ. Κουντουρά όσο και για τον κ. Κόκκαλη.
Ο Αλέξης Τσίπρας ζητάει ψήφο εμπιστοσύνης, αφού έχει εξασφαλίσει τις ψήφους που χρειάζεται, ώστε να ενισχύσει τη θέση του.
Η «κυβερνητική κρίση» είναι η πιο προβλέψιμη κυβερνητική κρίση που έχει υπάρξει ποτέ και στην ουσία μη κρίση.
Από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να κλείσει το Μακεδονικό με τη Συμφωνία των Πρεσπών, ο Πάνος Καμμένος γνώριζε ότι θα «καιγόταν», αφού το κόμμα του είχε εκλεγεί με σημαία τα εθνικά θέματα.
Με αυτό τον τρόπο ο Τσίπρας παίρνει αυτό που θέλει και ο Καμμένος (κάνει πως) έχει κοινοβουλευτική ομάδα (για την οποία χρειάζονται τουλάχιστον πέντε μέλη) ώστε να μην χάσει στη Βουλή το στάτους του πολιτικού αρχηγού.
Όταν το 2015 είχε ανακοινώσει στους ψηφοφόρους του ότι θα συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, δικαιολόγησε την απόφασή του αυτή λέγοντας ότι το κάνει για να τον συγκρατήσει στα εθνικά θέματα και στο μεταναστευτικό.
Για τον Καμμένο και τους ψηφοφόρους τους, η αποδοχή σύνθετου ονόματος, όπως το «Βόρεια Μακεδονία», χαρακτηριζόταν ως προδοσία. Παρόλα αυτά, ήλπιζε ότι η Συμφωνία δεν θα περνούσε από τα Σκόπια και έτσι εκείνος δεν θα ερχόταν σε δύσκολη θέση.
Παρότι γνώριζε τις θέσεις του Νίκου Κοτζιά, δεν είχε διαφωνήσει μαζί του όσο διαρκούσαν οι διαπραγματεύσεις, αντιθέτως δήλωνε ότι του έχει εμπιστοσύνη. Ούτε στον πρωθυπουργό ζήτησε ποτέ να κάνει πίσω. Κυβερνητικές πηγές διαβεβαιώνουν ότι ο Πάνος Καμμένος δεν δημιούργησε ποτέ εμπόδια στην ολοκλήρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, παρά μόνο είχε ομολογήσει στον Αλέξη Τσίπρα ότι αυτό θα τον έφερνε σε δύσκολη θέση.
Έτσι τώρα, που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει την κύρωσή της και στην ελληνική βουλή, με βαριά καρδιά, προκειμένου να διατηρήσει κάποιες πιθανότητες να ξαναμπεί στη Βουλή, ο Καμμένος ανακοίνωσε την έξοδο του από την κυβέρνηση. Αυτή είχε συμφωνηθεί εδώ και καιρό, αλλά ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ είχε μείνει με την εντύπωση ότι η κυβέρνηση θα προσπαθούσε να την καθυστερήσει μέχρι τον Μάρτιο και δεν θα την έφερνε τόσο σύντομα.
Ο Καμμένος γνώριζε επίσης ότι ο Τσίπρας θα χρειαζόταν ενδεχομένως και κάποιους δικούς του βουλευτές για να την περάσει, αν δεν έβρισκε από αλλού όσες ψήφους είχε ανάγκη.
Το πρόβλημά του τώρα ήταν να μη μείνει με λιγότερους από πέντε βουλευτές, ώστε να συνεχίσει να έχει τα προνόμια του πολιτικού αρχηγού. Αυτό φαίνεται ότι θα προσπαθήσει να το πετύχει δείχνοντας ανοχή σε κάποιους βουλευτές που δεν θα ακολουθήσουν την κομματική γραμμή.
Ο ίδιος όταν ανακοίνωσε ότι οι ΑΝΕΛ δεν θα δώσουν ψήφο ανοχής, διευκρίνισε αμέσως μετά λέγοντας «εγώ, η Κόλλια και ο Κατσίκης». Μετά εξήγησε ότι όσοι είναι υπουργοί και ψηφίσουν υπέρ, δηλαδή Κουντουρά και Κόκκαλης, θα διαγραφούν, ενώ οι Ζουράρις και Παπαχριστόπουλος που δεν είναι υπουργοί και θα ψηφίσουν υπέρ δεν θα διαγραφούν.
Το Ποτάμι και ο Θεοχαρόπουλος του ΠΑΣΟΚ μέχρι τελευταία στιγμή δεν ξεκαθάριζαν, παίζοντας και στα δύο ταμπλό, αλλά η αλήθεια είναι ότι αν και ο Αλέξης Τσίπρας θα τους δεχόταν με ικανοποίηση, δεν τους χρειάζεται πια.
Με αυτό τον τρόπο ο Τσίπρας παίρνει αυτό που θέλει και ο Καμμένος (κάνει πως) έχει κοινοβουλευτική ομάδα (για την οποία χρειάζονται τουλάχιστον πέντε μέλη) ώστε να μην χάσει στη Βουλή το στάτους του πολιτικού αρχηγού.
Με δυο λόγια, ο Καμμένος διευκόλυνε τον Αλέξη Τσίπρα και του έδωσε ό,τι χρειαζόταν, προσπαθώντας να πάρει και αυτός ό,τι μπορεί, επιδεικνύοντας ρεαλισμό, μακριά από συμπεριφορές τύπου «Κούγκι».
Αναγνωρίζει στον Τσίπρα την ισχύ και ξέρει ότι δεν του έχει μείνει κανένας πολιτικός σύμμαχος, άρα δεν έχει πλέον επιλογές.
Όλα όσα θα ακολουθήσουν τις επόμενες μέρες είναι επίσης μέρος της προδιαγεγραμμένης μη κρίσης. Η Κατερίνα Παπακώστα που εξελέγη με τη ΝΔ και βρέθηκε στην κυβέρνηση Τσίπρα ήταν γνωστό (και όρος) ότι θα ψήφιζε υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών. Μαζί με τον Σπύρο Δανέλη του Ποταμιού, που συζητάει με τον ΣΥΡΙΖΑ καιρό τώρα, έχουν εξασφαλίσει ήδη στον Τσίπρα τις απαιτούμενες πλειοψηφίες που χρειάζεται. Το Ποτάμι και ο Θεοχαρόπουλος του ΠΑΣΟΚ μέχρι τελευταία στιγμή δεν ξεκαθάριζαν, παίζοντας και στα δύο ταμπλό, αλλά η αλήθεια είναι ότι αν και ο Αλέξης Τσίπρας θα τους δεχόταν με ικανοποίηση, δεν τους χρειάζεται πια.
