• Δεν μπορώ να βρω σουτιέν να με βολεύει.
• Αμάν… με όλες τις μετά-τη-γέννα ιστορίες…
Νομίζω ότι σιγά σιγά έχω μπει σε μια σειρά… άρχισα μια σωστή δίαιτα με τον αγαπημένο μου Δελλή, πήγα στον Γιώργο για το πιλάτες… και μου έλεγε το δράμα του Φλωρινιώτη με τη μαύρη και κόκκινη μαγεία… τους χωρισμούς… τα παιδιά του… όλα μαζί τα στραβά στον εθνικό χορευτή!
• Εγώ πάλι… κοιτούσα τις κενές ημερομηνίες για τον Παπαϊωάννου, και τα μικρά γράμματα στις εφημερίδες.
• Είναι κοντά η Κωσταντινούπολη, και συγχρόνως τόσο μακριά όλα τα υπόλοιπα.
• …κοιταζω για γιόγκα… αρχίζει ο Σωκράτης να κεντάει τις λουλουδένιες ιδέες του… δοκιμάζω ροζ ζάχαρη για το ομώνυμο ξενοδοχείο… και μιλάω με στιλίστες και γκουρού μόδας για όλα τα καινούργια που έρχονται.
• Μουσική… ακούω…
• Ακούω πουλάκια να κάνουν έρωτα…
• Ακούω ανθρώπους να μου μιλούν χωρίς νόημα… χωρίς να καταλαβαίνω μια λεξη…
• Κοιτάζω/μελετάω ιστοσελίδες με τον Νίκο… για να βρούμε τα πιο ωραία.
• Υπάρχει ανάμεσά μας –στον κόσμο που ζούμε– μια ανταγωνιστικότητα ιδεών… το οποίο το καταλαβαίνω… και νιώθω καλά που έχω την ομάδα μας να με στηρίζει και να δημιουργούμε υπέροχες ιστορίες καθημερινής τρέλας.
• …αλλά γλυκιάς τρέλας… γιατί τρώμε μόνο ροζ ζάχαρη…
• Στο Παρίσι πήγα στο Black Calavados.
• Ένα υπέροχο εστιατόριο… ολόμαυρο με υπέροχους τεράστιους γλόμπους γύρω γύρω – όπου διέκρινες τη γραμμή της ενέργειας… να σε νανουρίζει σε πορτοκαλί τόνους…
• Έφαγα το πιο νόστιμο ταρτάρ… και μια σαλάτα με μικροσκοπικά μαρουλάκια.
• Είδα τον Χάμις Μπόουλς της αμερικανικής Βίβλου της Μόδας στο κινέζικο Νταβέ, και όλα τα κοκκινότριχα μοντέλα.
• Υπέροχες, όλες τους.
• Όλα τα φουστανάκια έχουν πηγή έμπνευσης το μωρό της Ρόζμαρι…
• Είναι κοντά… με λευκό τριμ γύρω από το λαιμό.
• Όχι. Αρνούμαι να τα φορέσω.
• Θα μείνω με τις φόρμες μου από το Τ Μαγεία στη Χάρητος…
• Τα πιο βολικά ρούχα… και οι πιο βολικές μπαλαρίνες… of all…
[email protected]
σχόλια