1Κοπελιά, θα μας τρελάνεις; Τι είμαστε να καθόμαστε στημένοι στα γραφεία, να περιμένουμε στήλη; Εχει μπει η νέα χρονιά κάνα δεκαπενθημεράκι τώρα κι εσύ δεν απαντάς ούτε στα τηλέφωνα; Τα έχουμε πάρει με την αναισθησία σου. Περιμένει κι άλλος κόσμος να δουλέψει, δεν είσαι και ο Ντοστογιέφσκι, κυρά μου. Θα στείλεις κανένα κείμενο μέσα στην επόμενη δεκαετία; Με πολλή αγάπη, και να θυμάσαι ότι τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από αναντικατάστατους.Οι συνάδελφοι από τη σύνταξη της LifΟ
Αγαπητοί συνάδελφοι, συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη! Έχασα την εβδομάδα, τη στήλη και τα λογικά μου, επίσης. Νόμιζα ότι θα πάρω την οικογένειά μου, θα πακετάρω εξήντα επτά υπερμεγέθεις βαλίτσες, θα ταξιδέψω στην άλλη άκρη του κόσμου (είμαι στην Αυστραλία για λίγους μήνες), θα μετακομίσω, θα ξεπακετάρω, θα έχω ίντερνετ, τηλέφωνο, σταθερό, κινητό, μπέιμπι-σίτερ, προμήθειες, καθαρίστρια, και γενικώς θα είμαι πολύ άνετη και κουλ και συνεπής σε όλες μου τις υποχρεώσεις. Αυτό νόμιζα. Διότι, προφανώς, είμαι εντελώς ζώον. Η πραγματικότητα είναι ότι μού έχει έρθει ο ουρανός σφοντύλι. Μόνο το ταξίδι και η διαφoρά της ώρας με στείλανε για βρούβες, έχασα εντελώς την αίσθηση της ώρας, της εποχής και του χρόνου. Αφήστε τη ζέστη, την προσαρμογή σε ξένο σπίτι όπου δεν ξέρω τίποτα και μπερδεύω τον καμπινέ με το μπάρμπεκιου (αηδία, έτσι;). Βάλτε και όλα τα σχετικά με την προσγείωση σε άλλο πλανήτη τεχνικά θέματα, είναι ένα θαύμα και μόνο ότι μπορώ να συνδεθώ με τον εγκέφαλό μου -και την αλληλογραφία μου- μετά από δύο εβδομάδες νεκρικής ιντερνετικής σιγής). Σας παρακαλώ, δώστε μου άλλη μια ευκαιρία, θα είμαι καλό κορίτσι και συνεπής, απολύτως προβλέψιμη στις εμφανίσεις μου, σαν Εγγλέζος σε ραντεβού, σαν ελβετικός κούκος, σαν το κολιέ της Όλγας Τρέμη. Ναι; Αν ναι, τώρα πάμε στις κανονικές ερωτήσεις των αναγνωστών, έχουν μαζευτεί μπόλικες, μην τρώμε τζάμπα χώρο.
2Πολλοί φίλοι, συγγενείς, γείτονες και συνάδελφοι έχουμε την ίδια απορία. Εχουμε διαπιστώσει, χρόνια τώρα, πως για μερικές εβδομάδες πριν από την κλήρωση του Τζόκερ ή και του Λόττο τις ημέρες των εορτών, δηλαδή τις ημέρες του μεγάλου τζόγου, δεν υπάρχει νικητής στην πρώτη κατηγορία. Αυτό σημαίνει πως το ποσόν αυτής της κατηγορίας μεγαλώνει συνεχώς και μπορεί να ανταγωνίζεται και το Κρατικό Λαχείο. Συνήθως, μέσα στις γιορτές κάποιοι κερδί-ζουν και τα μεγάλα ποσά της πρώτης κατηγορίας. Θα ήθελα, αν γνωρίζεις κάποιον από αυτούς που προσεύχονται να συμβαίνει αυτό το στατιστικώς απίθανο γεγονός, αν σου είναι εύκολο, να μου τον γνωρίσεις. Δέσποινα Παπαϊωάννου
Aχ, καλή μου Δέσποινα, η ερώτησή σου είναι λίγο μπερδεμένη. Αν την εκλάβω κυριολεκτικά, μου ζητάς να σου γνωρίσω κάποιον που προσεύχεται να επαληθευτεί μία συγκεκριμένη στατιστική πιθανότητα. Δυστυχώς, δεν γνωρίζω κανέναν τέτοιο άνθρωπο, οπότε αδυνατώ να σας συστήσω. Αν εκλάβω, όμως, την ερώτησή σου ως ένα τεράστιο υπονοούμενο για το πόσο σικέ είναι το παιχνίδι του κρατικού ή οποιουδήποτε άλλου οργανωμένου τζόγου, τότε έχω πολλά να σου πω. Τα λέει, όμως, πολύ καλύτερα από μένα ο Τζορτζ Όργουελ στο κλασικό, πια, 1984. Να αναζητήσεις το κεφάλαιο περί υποχρεωτικής συμμετοχής όλων των πολιτών στο παγκόσμιο Λόττο, κατόπιν διαταγής του «Μεγάλου Αδελφού». Πρόκειται για ένα ανατριχιαστικά προφητικό απόσπασμα, το οποίο με συγκλονίζει κάθε φορά που το διαβάζω. Όπως και όλο το 1984, το οποίο είναι μαγικό, γιατί κάθε φορά που επισκέπτομαι το κείμενο παίρνει άλλο νόημα, ανάλογα με την εποχή ή την αφορμή που έχω για να το ξαναδιαβάσω.
3Αγαπητή Ρίκα, στη LifΟ έχω παρατηρήσει ότι δουλεύουν πολύ ωραία αγόρια. Μια και μπορείς να απαντήσεις στα πάντα, μπορείς να ενημερώσεις τις θαυμάστριες (είμαστε πολλές) του Φώτη Βαλλάτου αν είναι ελεύθερος; Ευχαριστώ, Βάσω Ι.
Τι να σου πω, διάβασα στην «Εspresso», νομίζω, ή στον «Εconomist» (τα μπερδεύω γιατί αρχίζουν και τα δύο από «Ε»), τέλος πάντων, διάβασα ότι βγαίνει με μια κοπέλα, γνωστή μου. Δεν την πήρα, όμως, τηλέφωνο να τη ρωτήσω αν βγαίνει με τον Βαλλάτο, γιατί η κοπέλα (η γνωστή μου) πρώτον έχει βαρύ χέρι και δεύτερον τη χαλάνε οι αδιάκριτες ερωτήσεις, άσε που δεν κωλώνει να τις εκφράσει δημοσί- ως και μπορεί να γίνουμε από φίλες, μπήλιες. Συγγνώμη, μπίλιες είναι το ορθογραφικά σωστό. Με τη γνωστή μου όλα αυτά. Τώρα, για τον ίδιο τον κύριο Βαλλάτο, τι να πω; Δεν είχα ποτέ την τιμή, ούτε το θάρρος. Είναι και διευθυντής μου, είναι λεπτή η θέση μου. Τι λεπτή, από μια κλωστή κρέμεται! Πάντως, σε περίπτωση που όλα είναι ανυπόστατες φήμες και ο άνθρωπος είναι αδέσμευτος, τι το έστειλες το e-mail, Βασούλα μου, χωρίς μια φωτογραφία σου, που να σε κολακεύει; Μισές δουλειές κάνουμε εδώ μέσα, μου φαίνεται.
4Mια ερώτηση έχω για σένα, Ρίκα μου. Νομίζεις ότι οι αναγνώστες τρώνε κουτόχορτο; Αντε, καλά Χριστούγεννα και καλό Πάσχα. Αμαλία
Αγαπητή Αμαλία, δεν νομίζω ότι οι ανα- γνώστες τρώνε κουτόχορτο. Οι άνθρωποι που αγαπούν την ανάγνωση εξ ορισμού δεν κουτο-χορτοτρώνε, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Επίσης, σου αντεύχομαι καλή φώτιση, καλά στερνά, και καλό Καρναβάλι. ( Όχι απαραιτήτως μ' αυτήν τη σειρά.)
σχόλια