Αυτή είναι μια αρχαία ρωμαϊκή σήραγγα αλλιώτικη από τις άλλες. Και πιο δραματική. Είναι αυτή που οδηγεί τους Μονομάχους από την σχολή εκπαίδευσης προς την αρένα του κολοσσιαίου και τώρα έρχεται ξανά στην επικαιρότητα, αφού ήδη αναγγέλθηκε το πρόγραμμα της αποκατάστασής της.
Η σήραγγα όπως και η σχολή των μονομάχων ιδρύθηκαν στην βάναυση εποχή των πολύ δημοφιλών μονομαχιών και σήμερα είναι μέρος του εξωτερικού του Κολοσσαίου, ένας περιφραγμένος τόπος γεμάτος σκουπίδια. Χιλιάδες άνθρωποι περνούν το χώρο των ερειπίων της σχολής κάθε μέρα και είναι σε θέση να κοιτάξουν σε αυτά.
Πιστεύεται ότι υπήρχαν πάνω από 100 σχολές μονομάχων στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αλλά σχεδόν όλες τους έχουν καταστραφεί ή βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια της γης, καθιστώντας αδύνατο να συναρμολογηθούν τα αρχαία οικοδομήματα.
Η σχολή ονομαζόταν Ludus Magnus ή η Μεγάλη των Mονομάχων Σχολή. Είναι κοντά στο Κολοσσαίο, ανάμεσα σε δύο πολυσύχναστους δρόμους. Υπήρχαν και άλλες σχολές μονομάχων αλλά το Ludus Magnus ήταν το μεγαλύτερο και το πιο διάσημο εκπαιδευτικό κέντρο. Για πολλά χρόνια μονομάχοι έζησαν και εκπαιδεύτηκαν εκεί. Εκ των ενδιαφερομένων να βοηθήσουν την αποκατάσταση της σήραγγας είναι η κυβέρνηση του Κουβέιτ.
Η Ludus Magnus χτίστηκε μεταξύ 81 και 96 μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Δομιτιανό και ξαναχτίστηκε πάλι αργότερα από τον Τραϊανό. Οι μονομάχοι υποβλήθηκαν σε αυστηρή εκπαίδευση εκεί για να προετοιμαστούν για τους αγώνες. Η σκληρή ζωή των πολεμιστών αυτών ενέπνευσε την τέχνη πολλές φορές.
Οι αρχαιολόγοι έχουν αποκαλύψει σχολές μονομάχων και σε άλλα μέρη όπως πρόσφατα στο El Jem, της Τυνησίας, και στις όχθες του Δούναβη στην περιοχή Καρνούτο έξω από τη Βιέννη. Πιστεύεται ότι υπήρχαν πάνω από 100 σχολές μονομάχων στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αλλά σχεδόν όλες τους έχουν καταστραφεί ή βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια της γης, καθιστώντας αδύνατο να συναρμολογηθούν τα αρχαία οικοδομήματα.
Οι μονομάχοι της αρχαίας Ρώμης ζούσαν σε κτίρια που θύμιζαν φυλακές. Η μεγάλη διώροφη εγκατάσταση φιλοξενούσε τουλάχιστον 80 μονομάχους και ήταν εξοπλισμένη με μια αρένα για εξάσκηση σε μια κεντρική αυλή. Η περιοχή περιλαμβάνει επίσης θερμαινόμενα πατώματα για το χειμώνα κατάρτισης, λουτρά, θεραπευτήρια, υδραυλικά, και ένα κοντινό νεκροταφείο. Οι μονομάχοι κοιμόντουσαν σε σπίτια για ένα ή δυο άτομα, ενώ οι εκπαιδευτές τους, οι magistri σε μεγαλύτερα δωμάτια. Οι μονομάχοι ήταν συχνά αιχμάλωτοι πολέμου και δούλοι, αλλά παρά τη σκληρή και επισφαλή ζωή τους ήτα οι σούπερ - σταρς της εποχής τους. Τα οφέλη τους ήταν χρήμα δόξα και φήμη και αυτό ήταν αρκετό να προσελκύσει κάποιους να γίνουν εθελοντικά μονομάχοι. Οι μονομάχοι είχαν ανήκαν στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, αλλά μπορούσαν να εξασφαλίσουν την εύνοια των ανώτερων τάξεων, ακόμα και αυτή του αυτοκράτορα.
Σύμφωνα με τη ρωμαϊκή ιστορία ο Νέρωνε είχε δωρίσει σε ένα μονομάχο τον Σπίκουλους, σπίτια και κτήματα αντάξια των στρατηγών που επιστρέφουν θριαμβευτικά από τον πόλεμο.
Οι μονομαχίες ξεκινούσαν το απόγευμα. Αρχικά ήταν προσομοιώσεις μαχών με ξύλινα σπαθιά, αλλά σύντομα έγιναν βάναυσες και αιματηρές και οι μαχητές συχνά υπέστησαν φρικτά τραύματα.
Περιστασιακά, οι χορηγοί πλήρωναν επιπλέον για να διοργανώσουν ένα αγώνα μέχρι θανάτου. Το πλήθος έπινε κρασί και έτρωγε το μεσημεριανό γεύμα κατά τη διάρκεια των αγώνων.
Η βαρβαρότητα των αγώνων οδήγησε στην αυτοκτονία πολλούς κρατούμενους που προορίζονταν για αντίπαλοι των μονομάχων. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται εγκληματίες και αιχμάλωτοι πολέμου. Μερικά είδη ζώων κυριολεκτικά αφανίστηκαν εκείνη την εποχή, καθώς τα εισήγαγαν από μέρη της Αφρικής.
Για πολλά χρόνια η περιοχή με τη σχολή των μονομάχων είχε εγκαταλειφθεί και ξεχαστεί. Σήμερα η ιταλική κυβέρνηση αναζητά κρατικούς και ιδιωτικούς πόρους για την αποκατάσταση της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ιταλίας.
σχόλια