Κι άλλο υστερόγραφο - Του Νίκου Δήμου.

Του Νίκου Δήμου από το μπλογκ doncat

Απελπισία με πιάνει! Εκατοντάδες (ίσως και χιλιάδες) σκόρπια κείμενα, σημειώσεις,  σπαράγματα χαμένα μέσα σε δεκαετίες δουλειάς… Τόσα, που τα ξεχνάω και ο ίδιος – και όταν βρεθώ μπροστά τους τα αντιμετωπίζω σαν ξένα. Πώς θα επιβιώσουν μέσα στο πέλαγος της γραφής που τώρα έγινε ο ωκεανός του Διαδικτύου;.

Με αφορμή το κείμενο του ληστή και την υπόμνηση του ορθολογισμού, φίλος αναγνώστης από την Σύρο έψαξε και βρήκε ένα από τα «Επίκαιρα» του ndimou.gr. Δεν το θυμόμουν. Βέβαια παρόμοιες ιδέες έχω διατυπώσει και αλλού (π. χ. στην κατακλείδα του βιβλίου μου: «Το Απόλυτο και το Τάβλι»). Αλλά εδώ εκφράζονται σύντομα και πολύ περιεκτικά. Το προσθέτω λοιπόν σαν υστερόγραφο:

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2007

Διαβάζοντας το χθεσινό «Επίκαιρο» περί Θεού, ένας αναγνώστης μου έγραψε: «Πάντα ορθολογιστής».

Ορθολογιστής, ο άνθρωπος που έχει γράψει το Βιβλίο των Γάτων, το Ημερολόγιο του Καύσωνα και τις Κομμένες Λέξεις;

Και βέβαια όχι.

Η παρεξήγηση είναι βέβαια βαθειά ριζωμένη. Ως και ο Δημοσθένης  Κούρτοβικ, κορυφαίος Έλληνας κριτικός (και ο μόνος που έχει ασχοληθεί, κατά καιρούς, με βιβλία μου) με χαρακτήρισε  πριν από εβδομάδες (γράφοντας για άλλον) «οργανωμένο και συμπαγή ορθολογιστή». Προσθέτοντας ότι «η ιδεολογική συνέπεια… κάνει την κριτική σκέψη προβλέψιμη και, όχι σπάνια, άκαμπτη μέχρις αναισθησίας».

Πολλοί δεν κατανοούν πως ο ορθολογισμός είναι απαραίτητος για να σε οδηγήσει στα όρια και την υπέρβασή του. Κανείς δεν μπορεί να ζήσει από τον ορθολογισμό – αλλά και κανείς χωρίς αυτόν.