Μου αρέσει πολύ να παρακολουθώ τη μόδα και τα στυλ, αλήθεια.
Ωστόσο, το hype της υψηλής ραπτικής μάλλον μου διαφεύγει, μιας που ανέκαθεν θεωρούσα την Εβδομάδα Μόδας που οργανώνεται σε κάθε μεγάλη μητρόπολη ένα κάπως εξεζητημένο event..
Η γνώμη μου αυτή έχει προκύψει, κυρίως, από κάτι παλαβές φωτογραφίες ανθρώπων που επισκέπτονται τις επιδείξεις, οι οποίο -συγγνώμη κιόλας ρε παιδιά- αλλά εμένα μου μοιάζουν ντυμένοι κάπως σαν καρναβάλια, ενώ οι ίδιοι/ίδιες φαίνεται να παίρνουν τον εαυτό τους πολύ πολύ στα σοβαρά, ποζάροντας με ύφος χιλίων καρδιναλίων, περήφανοι για το avant garde συνολάκι τους.
Ατυχείς προσπάθειες για edgy look από τους πλέον κομφορμιστές ανθρώπους, και ρούχα που περισσότερο "φοράνε τους ιδιοκτήτες τους", παρά το αντίθετο.
Από την άλλη, δεν έχω ποτέ πάει σε κάποια επίδειξη μόδας, ούτε και σε κανένα αντίστοιχο πάρτι, και φαντάζομαι πως θα τα περνάνε εντελώς φανταστικά εκεί οι θαμώνες, και πως θα πίνουν τέλεια κοκτέιλ, συζητώντας για μόδες και στυλ.
Ποιός ξέρει, ίσως αν παρευρεθώ κι εγώ ποτέ σε κάτι αντίστοιχο να αλλάξω μια και καλή γνώμη :)
Αυτά με εμένα όμως.
Στο προκείμενο: Στις αρχές του μήνα, για την ακρίβεια από τις 2 μέχρι τις 7 Ιουλίου, πραγματοποιήθηκε η ετήσια Εβδομάδα Μόδας του Βερολίνου.
Έτυχε να βρίσκομαι στην πόλη εκείνες τις μέρες, όμως δεν πήρα χαμπάρι τίποτα.
'Ωσπου ξαφνικα...
Το Σάββατο 6 Ιουλίου, κι εκεί που τρώγαμε αμέριμνοι το currywurst μας (+ τηγανιτές πατάτες) μπροστά από το Check Point Charlie, γίναμε μάρτυρες της πιο θεότρελης πορείας - αντι- διαδήλωσης που σήμανε το τέλος της Εβδομάδας Μόδας!
Διάφορες καλλιτεχνικές και ακτιβιστικές κολλεκτίβες της πόλης, όπως και η ομάδα του εναλλακτικού χώρου Sisyphos οργάνωσαν ένα διαφορετικό αποχαιρετιστήριο πάρτι στο μεγαλύτερο fashion event της πόλης τους:
Εκατοντάδες κόσμου ντυμένοι με ό,τι βρήκαν μπροστά τους -από μπαλάκια του τένις και λάστιχα, μέχρι στολές καταδύσεων- καθώς και επαγγελματίες χορευτές πάνω σε άρματα, διαδήλωναν, εν μέσω τρελών χορών και τσιρίδων, κατά της παιδικής εργασίας που υφίσταται στα εργοστάσια ακόμα και κάποιων μεγάλων οίκων μόδας, κατά του υπερκαταναλωτισμού, και γενικά κατά του σάπιου (sic) κόσμου της βιομηχανίας της μόδας, που κρύβεται καλά καλά κάτω από το χαλάκι της λάμψης και των φλας..!
Φυσικά, δεν έλειπαν και οι αναφορές στην νευρική ανορεξία και στα διαστρεβλωμένα πρότυπα ομορφιάς που προωθούνται από την βιομηχανία της μόδας και της υψηλής ραπτικής.
Έτσι που είδα όλα τα αντεπιχειρήματα μαζεμένα, να σας πω την αλήθεια, συνειδητοποίησα πως σε γενικές γραμμές θυμάμαι να είμαι ευαίσθητη ως προς την παιδική π.χ. εργασία μονάχα όταν μιλάμε για μεγάλες αλυσίδες και πολυεθνικές, έχοντας ξεχωρίσει την βιομηχανία της υψηλής ραπτικής ως κάτι το -τηρουμένων των αναλογιών- σχετικά ακίνδυνο, ίσως και γραφικό..
Η παρέλαση πάντως ήταν απολαυστικότατη!
(Εκείνο το συγκεκριμένο currywurst όμως, καθόλου)
σχόλια