Από την υπέροχη στήλη της Θεώνης Σκαλέρη που δείχνει τις δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος, πέρασε και ο αγαπημένος Τρύφων Σαμαράς. Δεν είναι και τόσο παλιό το δημοσίευμα, παρόλα αυτά επειδή γίνεται πολύς ντόρος λόγω της συμμετοχής του στο Dancing With The Stars σας παραθέτω τα λόγια του. Για την πλήρη στήλη High & Low, πήγαινετε εδώ.
Πέμπτη 3/2/2011, ώρα δύο το μεσημέρι, στο κομμωτήριό του, στη Βασιλέως Κωνσταντίνου.
«Τι κάνεις, φίλη; Πολύ χαίρομαι που σε γνωρίζω! Άργησα, μωρέ, συγγνώμη. Νόμιζα ότι είχαμε πει για τις τρεις. Σου έδωσε η Αθηνά να διαβάζεις το βιβλίο μου; Καφέ πίνεις; Καλέ, άκουσες τώρα, μόλις μπήκα, που με πήρε μία τηλέφωνο; Μια κυρία απ' την Πάτρα, λέει, πήρε να μου πει χρόνια πολλά για τη γιορτή μου και να της δώσω 300 ευρώ γιατί δεν έχει να πληρώσει το πετρέλαιο... Και τι είμαι εγώ; Τράπεζα; Δεν είμαστε καλά... (απευθυνόμενος σε μία απ' τις πελάτισσες) Α! Εδώ είσαι εσύ, αγάπη μου; Σε ξέχασα τελείως. Περιμένεις πολλή ώρα; Καλέ, τι βροχή είναι αυτή σήμερα; Κίνηση... Δεν φαντάζεσαι! Μπες μέσα γρήγορα να σε κουρέψω όσο θα δίνω τη συνέντευξη στη φίλη μου εδώ.
Τι; Θα φύγεις; Έλα, ρε φίλη... Πόση ώρα θέλεις πια γι' αυτήν τη συνέντευξη; Μια σελιδίτσα δεν είναι να γεμίσεις; Κοίτα τι σου 'χω φέρει! Ξέρεις πόσα τέτοια ντοσιέ με δημοσιεύματα για μένα έχω; Πέντε-έξι! Κάτσε να βρω το απόκομμα που σου έλεγα στο τηλέφωνο... Πού είναι;... Να το! Διάβασε. Μιλάμε, είναι το χειρότερο που μου 'χουν γράψει ποτέ στη ζωή μου. Διάβασε! Με λέει "άμυαλη κότα"! Αλλά δεν βαριέσαι, δεν κρατάω κακίες εγώ, μωρέ, δεν έχω τέτοια. Έλα, ρε φίλη, μη φεύγεις... κάτσε να την κάνουμε τώρα να τελειώνουμε...».
Πέμπτη 10/2/2011, ώρα τρεις το μεσημέρι, στο κομμωτήριό του, στη Βασιλέως Κωνσταντίνου.
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Άγιο Δημήτριο, στο Μπραχάμι, τώρα μένω στον Άλιμο. Πέρασα πολύ ωραία παιδική ηλικία. Πιο πολύ με γυναίκες έκανα παρέα, με φίλες της μαμάς μου, τη θεία μου, τις ξαδέρφες μου... Όλες εγώ τις χτένιζα. Η μαμά μου ήταν κομμώτρια και σίγουρα επηρεάστηκα, όμως πιστεύω πως το 'χα έμφυτο. Στα δεκαεφτά μου πήγα σε σχολή μπαλέτου για έναν χρόνο, αλλά μετά η μαμά μου με σταμάτησε. Μου 'λεγε: "Τι τα θες αυτά; Ηθοποιός, χορευτής... Θες να ψωμολυσσάς;". Η μαμά μου ήθελε πολύ να γίνω κομμωτής γιατί έβλεπε ότι εκεί υπάρχει χρήμα. Κατάλαβες;
Το 1990 έκανα το πρώτο μου εξώφυλλο στη "Γυναίκα" ως hair stylist. Από 'κει και μετά, όλη εκείνη τη χρυσή δεκαετία διοικούσα στη μόδα. Εγώ και κάποιοι στυλίστες αποφασίζαμε ποιοι άλλοι θα δουλέψουν. Κάναμε τρία εντιτόριαλ τη μέρα. Τα σούπερ μόντελ ήταν οι απόλυτες σταρ. Εγώ ξεχώρισα γιατί είχα όλο το πακέτο: ήμουν ο καινούργιος, ήμουν συμπαθητικός, μπορούσαν να με παίξουν στα περιοδικά - μ' αγαπούσε πολύ η Κουλιανού που ήταν τότε σαν τη Βουγιουκλάκη. Τώρα όλα τα περιοδικά "εκλείπτουν", σωστά το λέω; Κάποιοι που ήταν πρώτοι στη δουλειά τους τότε δεν υπάρχουν πουθενά τώρα. Αυτό μου φέρνει λίγη θλίψη. Εγώ, ευτυχώς, κρατήθηκα. Απ' το κομμωτήριο. Το αγόρασα, είναι δικό μου πια. Και τώρα που γίνεται της κακομοίρας με την κρίση, εγώ εδώ λέω "δόξα τω Θεώ". Είχε δίκιο τελικά η μαμά... Την έχασα πριν από λίγο καιρό, στα πενηνταεννιά της, από καρκίνο. (στο κινητό) " Έλα καλέ... Σε ξέχασα τελείως... Πότε θες να' ρθεις, μωράκι μου; Θες να 'ρθεις αύριο;... Σήμερα;!... Κάτσε να δω τα ραντεβού γιατί εσύ είσαι και τρελή και θα πάρει ώρα... Να σου πω, μωρέ...Δεν έρχεσαι αύριο;...".
Όταν χτενίζεις μια γυναίκα πρέπει να την αγαπήσεις και να σ' αγαπήσει κι αυτή. Άμα δεν τους το βγάζεις αυτό, όσο καλός και να 'σαι, δεν λειτουργεί. Τις έχω χτενίσει όλες, κι όταν λέμε όλες εννοούμε όλες, από Βουγιουκλάκη μέχρι Μόνικα Μπελούτσι. Με όλες τα πήγα πολύ καλά και μ' εμπιστεύτηκαν κι έκανα ό,τι ήθελα στα κεφάλια τους. Οι επώνυμες δεν είναι δύσκολες, δεν έχουν βίτσια. Οι απλές γυναίκες που θέλουν να μοιάσουν στις επώνυμες είναι συνήθως ξεροκέφαλες και στην αρχή δεν μ' ακούνε καθόλου. Το νυφικό χτένισμα το χρεώνω χίλια ευρώ. Τι; Διάβασες ότι το χρεώνω εφτά χιλιάρικα; Δεν θα χτένιζα κανέναν, ποτέ, αγάπη μου. Εδώ τα χίλια και τα σκέφτονται.
Μωρέ, δεν είμαι αυτό που βγάζουν τα κανάλια. Δεν είμαι μέσ' στην τρελή χαρά συνέχεια. Είμαι και στρίγγλα, έχω τα πάνω μου, τα κάτω μου, είμαι άνθρωπος! Αλλά, τι να κάνω; Να βγαίνω στην τηλεόραση με το μαστίγιο; Στην τηλεόραση μού βγαίνει ένας άλλος εαυτός, πιο ανάλαφρος. Και νομίζω ότι του κόσμου τού αρέσει όλο αυτό το θετικό που βγάζω. Βέβαια, είδα τις προάλλες που παίξανε ένα βιντεάκι που όλο γελούσα και σκέφτηκα: "Μωρέ, μήπως το' χω παραξηλώσει;". Αλλά όλα αυτά εγώ τα κάνω για την πλάκα μου. Δούλεψα πολύ μικρός και την έχω δει έτσι τώρα. Να ζούμε το παρόν. Πριν λίγες μέρες μου είπαν κάτι για το "Dancing", όχι επίσημη πρόταση. Εγώ τους είπα ότι έχω πάει σε σχολή μπαλέτου. Για να δούμε... Μακάρι!».
σχόλια