Αpocalypse Now: Redux του Francis Ford Coppola
Από τη “Καρδιά του σκότους” του Joseph Conrad στις καρδιές μας για πάντα. Η φρίκη του πολέμου, τα ανθρώπινα όρια, το ταξίδι του Οδυσσέα-πολεμιστή προς την αυτογνωσία.
Επικό, μαγικό, σοκαριστικό. Η Redux εκδοχή ενισχύει την ανθρωπιστική διάσταση του έργου και το ολοκληρώνει υπέροχα.
Ο Wagner στα Huey, η Suzie Q κι ο θάνατος.
Alice in the Cities του Wim Wenders
Ένα παιδάκι ψάχνει το σπίτι του με τη βοήθεια ενός αγνώστου. Η αναζήτηση της χαμένης εστίας.
Γεννήθηκα σε μια πόλη της Ρηνανίας-Βεστφαλίας, στη περιοχή που διαδραματίζεται η ταινία και δεν έχω γυρίσει ποτέ στο σπίτι που πέρασα τα δυο πρώτα χρόνια της ζωής μου.
Έχω ταυτιστεί με τη ταινία αυτή του Wenders, ένα κομμάτι του εαυτού μου βρίσκεται εκεί.
Olympia Part Two: Festival of Beauty της Leni Riefenstahl
Το υπέρτατο ντοκυμαντέρ, ο ύμνος της ομορφιάς και της αισθητικής. Γνώρισα τη Λένι Ρίφενσταλ το 1997 με αφορμή την έκδοση της αυτοβιογραφίας της από τον Τερζόπουλο, με κάλεσαν να τη προλογίσω στη συνέντευξη τύπου και να κάνω τον διερμηνέα.
Κάναμε παρέα δυο ημέρες, μιλήσαμε για πολλά. Με γοήτευσε, σχεδόν την ερωτεύτηκα. Δεν δικαιολόγησα ποτέ τη πολιτική της στάση αλλά αγάπησα μια μεγάλη δημιουργό.
Johnny Guitar του Nicholas Ray
Σε σενάριο του διωχθέντα από τον Μακαρθισμό Ben Maddow και με αξεπέραστη τη Joan Crawford
στήνεται η ιστορία του άντρα που επιστρέφει και μάχεται για τη παλιά του αγάπη.
Αγαπημένο μου θέμα και στη πραγματική ζωή, μια εκδοχή του Οδυσσέα.
2001: A Space Odyssey του Stanley Kubrick
Το αρχετυπικό ερώτημα για την εξωγήινη ζωή και η μάχη του ανθρώπου με τις μηχανές.
Προφητικό αριστούργημα από τον Κιούμπρικ και τον Arthur Clarke.
Όσο το ξαναβλέπω τόσο πιο πολύ με κερδίζει και με τρομάζει ταυτόχρονα.
Casablanca του Michael Curtiz
“Here’s looking at you, kid”. Μπορούμε ν’ απαρνηθούμε ένα μεγάλο έρωτα για ένα ευρύτερο καλό; Τι ‘ναι αυτό που κάνει τη ‘Καζαμπλάνκα’ μοναδική;
Ούτε φοβερή σκηνοθεσία έχει κι η παραγωγή είναι σχετική φτωχική. Έχει όμως αυτό που λένε στο Χόλυγουντ ‘αστρόσκονη”, αυτή τη μαγική αίσθηση που σε συνεπαίρνει.
Αυτό το ημίφως στο γραφείο του Ρικ όταν η Ιλσα του λέει την αλήθεια. “We’ll always have Paris”.
Modern Times του Charles Chaplin
Ο άνθρωπος στη μετα-βιομηχανική εποχή και ο αγώνας για την ανθρωπιά.
Απόλυτα επίκαιρη και για την Ελλάδα των χρόνων που έρχονται. Και ο θρίαμβος του Chaplin είναι αυτός ο μοναδικός συνδυασμός χιούμορ, πάθους και σάτιρας.
Αξεπέραστο.
The Sacrifice του Andrey Tarkovskiy
H ‘Θυσία’ θα είναι για πάντα για μένα το καμπανάκι της συνείδησης του πολιτισμού μας,
για ποιες αξίες αξίζει πραγματικά να παλεύουμε.
Το κύκνειο άσμα του ποιητή Ταρκόφσκι ως πνευματική μας κληρονομιά.
Citizen Kane του Orson Welles
Τα ΜΜΕ και τo πάθος για την εξουσία. Mε τη συμμετοχή στο σενάριο του Herman Mankiewicz, ενός χαρισματικού αρθρογράφου και σεναριογράφου,
ο Γουέλς κτυπάει κατευθείαν στη καρδιά την διαπλοκή της Πολιτικής με τα Μέσα Επικοινωνίας.
Καταπληκτική ατμόσφαιρα, εξπρεσιονιστικά πλάνα κι ένα μυθικό ‘Rosebud’.
Gone With The Wind του Victor Fleming & George Cukor
Το επικό βιβλίο της Margaret Mitchell 'Όσα παίρνει ο άνεμος' μεταφέρθηκε στον kινηματογράφο μετά από πολλές περιπέτειες μ' έναν τεράστιο για τα δεδομένα της εποχής προϋπολογισμό.
Tρεις σκηνοθέτες εργάστηκαν στη ταινία, ο παραγωγός David Selznick είχε το δικό του όραμα για τη ταινία και είναι ο ουσιαστικός δημιουργός.
Ο μεγάλος έρωτας στα χρόνια του πολέμου, με πάθη και εγωϊσμούς αλλά και μαγικό πάντρεμα της βίας και της ανθρωπιάς.
Η Ιλιάδα της Αμερικής. “With enough courage, you can do without a reputation.”
σχόλια