Όπου γάμος και γιορτή

Στήνουμε παστάδα και κρατάμε φανάρι, λέει ο Μπαζίνας και έχει δίκιο. Η πρωτεύουσα αρχίζει να μεταμορφώνεται σε παγκοσμιοποιημένη γκαλερί όπου οι ξένοι μπορούν να επιδείξουν την πραμάτεια τους: θέατρο, ζωγραφική, επιστημονικά συνέδρια, έρευνες για τη διάσωση της χελώνας, συνάντηση μονόφθαλμων κωφαλάλων - και ποδόσφαιρο βέβαια. Όχι δικό μας, που δεν υπάρχει, αλλά ξένο. Εμείς τους ξενοδοχούμε, αυτοί κάνουν τη δουλειά τους. Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι που εμφανίσθηκαν για να πούνε τη γνώμη τους συμφώνησαν· μετά τους Ολυμπιακούς η χώρα απέδειξε ότι κατέχει την απαραίτητη τεχνογνωσία για να διοργανώνει μεγάλα πάρτι. Στο ευρωπαϊκό δημοπρατήριο των μεγάλων διοργανώσεων η χώρα μας υποβάλλει υποψηφιότητα πρώτη και χειρότερη. Ανέβηκε μια όπερα στην Πετρούπολη - έγραφε ο Ντοστογιέφσκι - και μάθαμε το χασμουρητό. Ποιος έλειψε; Κανείς. Ο αρχιεπίσκοπος δήλωσε ότι θα δει το ματς, και κάποιος παρακαθήμενος μητροπολίτης ομολόγησε ότι είναι «παοκάρα»... Οι αστυνομικοί - με στόχους στο πανωκόρμι - τελικά υπαναχώρησαν και δεν σήκωσαν πανό. Χιλιάδες μπίρες χρειάστηκαν οι Εγγλέζοι για να μας κατουρήσουν και να αναχωρήσουν. Σήμερα καλά τη βγάλαμε. Αύριο τι γίνεται;