Στο εργαστήριο γραφικών τεχνών και τέχνης του βιβλίου επικρατεί ηρεμία. H Λεώνη Βιδάλη ομότιμη καθηγήτρια της ΑΣΚΤ μας υποδέχεται μπροστά στον μακρύ πάγκο με τις εκδόσεις των σπουδαστών του εργαστηρίου. Λίγο πιο δίπλα οι ιστορίες τους εικόνες και λέξεις βιβλιοδετούνται, ενώ στο κέντρο του μεγάλου πάγκου, οι πρώτες εκδόσεις της ΑΣΚΤ, του 1940, λίγο πριν την κήρυξη του Β’ Παγκόσμιου πολέμου θα τακτοποιηθούν και θα πάρουν το δρόμο προς τη Βιβλιοθήκη.
Σήμερα η αφορμή να μπούμε στο εργαστήριο είναι η έκθεση «Ψηφιακός Πολιτισμός» που θα γίνει στη Μυτιλήνη, τη Σύρο, τη Θεσσαλονίκη αρχικά και στην Αθήνα το φθινόπωρο στους Αέρηδες. Απόφοιτοι της Καλών τεχνών, της Αρχιτεκτονικής και των ΤΕΙ, περισσότερα από 100 άτομα πήραν μέρος σε ένα workshop με πρωτοβουλία του Πανεπιστημίου του Αιγαίου στο οποίο συμμετέχουν και η ΑΣΚΤ και η ΑΣΚΤ Θεσσαλονίκης.
«Κάναμε ένα σύνθετο οργανισμό εδώ», μας λέει η κ. Βιδάλη. «Είχαμε όλο το παλιό τυπογραφείο το οποίο ξαναφτιάξαμε και άρχισε να λειτουργεί γύρω στο 2000. Έκανα λιθογραφία στο εργαστήριο χαρακτικής και πήρα αυτό το εργαστήριο. Κατάλαβα ότι ήταν πολύ σπουδαίο και σύγχρονο και άξιζε τον κόπο να το αναπτύξει κανείς. Όλη η ιστορία του τυπώματος, που είναι καθαρά σύγχρονη υπόθεση και αφορά τον αιώνα μας, ο αιώνας της τυπωμένης εικόνας είχε μεγάλο ενδιαφέρον. Έμπαιναν οι νέες τεχνολογίες, είχε πολύ ευρύ πεδίο για να αναπτυχθεί. Κρατώντας λοιπόν την παράδοση αλλά και φτιάχνοντας το παλιό εργαστήριο φτιάξαμε και αυτό εδώ. Πήραμε υπολογιστές, το εξοπλίσαμε και δουλεύαμε σαν ομάδα. Παράλληλα φτιάξαμε και τον εκδοτικό οίκο της Σχολής. Και έτσι οι φοιτητές έβλεπαν κι το αληθινό κομμάτι αυτού που σπούδαζαν. Τολμούσαμε να βγάζουμε δύσκολα βιβλία που δε θα είχαν εμπορική επιτυχία αλλού. Είχε επιτυχία ο εκδοτικός οίκος».
«Στο εργαστήριο δουλεύαμε σκληρά και κάναμε και πολλές δουλειές μέσα στην πόλη. Αυτό ήταν κάτι πέρα από τις δυνατότητες ενός εργαστηρίου, αλλά οι φοιτητές εξαντλούσαν κάθε φορά τις δυνατότητές τους για να πάμε πιο πέρα. Ήταν συναρπαστικό. Όλα όσα υπάρχουν εδώ έχουν τυπωθεί εδώ μέσα είτε παραδοσιακά είτε ψηφιακά. Η δουλειά είναι υψηλής ποιότητας. Το τέλος αυτής της δραστηριότητας ήταν η έκθεση που είχαμε κάνει στο μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Είχαμε μαζέψει τις σελίδες των βιβλίων των παιδιών που είχαν μείνει κοντά μας, κάναμε μια εγκατάσταση με σελίδες από βιβλία και δουλεύοντας μια μεγάλη καμπύλη με 40 μέτρα μήκος και 2.5 μέτρα ύψος που αγκάλιαζε όλο τον πρώτο όροφο και ήταν ένα καινούργιο βιβλίο πάνω στο βιβλίο».
«Όπως εξελισσόταν η ψηφιακή τεχνολογία, εξελίχθηκε και και το εργαστήριο. Έκανε δυο από τις καμπάνιες του ΕΚΕΒΙ για την ποίηση, για το AIDS δυο χρονιές, για την οδική ασφάλεια. Ένα εργαστήρι πολύ φιλόδοξο που διεκδίκησε υποτροφίες και στο εσωτερικό και το εξωτερικό και πολλοί σπουδαστές βοηθήθηκαν. Όπως έγιναν και πολλά workshops με ξένους καλλιτέχνες.
«Από το εργαστήριο έχουν προκύψει περισσότερα από 200 βιβλία με άλλες αισθητικές προσεγγίσεις, από ανθρώπους με άλλη ψυχολογία, που ανέπτυσσαν όλες τις δεξιότητές τους. Υπάρχουν βιβλία που έχουν γίνει συλλογικά, όπως και βιβλία με εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο».
σχόλια