Τα «γκόλντεν μπόις»

Οργήκαι υπόκωφη κατακραυγή μαίνεται στουςκόλπους της Νέας Δημοκρατίας, όπου ταπροστατευτικά χωρίσματα μεταξύ βαθμίδωνκαι προσώπων υποχωρούν, η πειθαρχικήομοιογένεια διαλύεται με αποτέλεσμανα επικρατεί "δημιουργική" χάβραπληγωμένων εγωισμών, προσωπικώνκαταγγελιών και μπαγιατεμένης μνησικακίας.Πέρα από τον Τατούλη που κρέμασε τηνκάπα του νωρίς, το λόγο παίρνουν παλαιάστελέχη (που πάνω στην περικεφαλαίαέχουν και κάποια ακροδεξιά φτεράμισοκρυμμένα), μιλώντας πια για ταενδότερα του κόμματος. Ποιοι είναι"αυτοί" και ποιοι είμαστε "εμείς";Το "εμείς" δεν θέλει συστάσεις καιδιαπιστεύσεις: Εννοεί τα γαλάζια σπλάχνατης παράταξης, τις ακρογωνιαίεςπροσωπικότητες που έκαναν τόσα χρόνιατουμπεκί για να μπορέσει το κόμμα, με‘αριστερά" συνθήματα να ανέλθειεπιτέλους στην εξουσία. Οσο για το"αυτοί", περιλαμβάνει τους αρτισύστατουςάνδρες που ανέλαβαν τα ζηλευτά πόστα,κέρδισαν την εύνοια του ηγήτορα καιφυσικά το λύειν και το δεσμείν στιςκυβερνητικές αποφάσεις. Η κραυγή τουΠολύδωρα για τα "γκόλντεν μπόις", γιατις παρείστικες ενδοσυμμαχίες και ταλοιπά, ουσιαστικά καταδεικνύει το χάσμαπου διευρύνεται επικίνδυνα ανάμεσαστους "παλιομοδίτες" και στους"νεότευκτους". Αχ πού 'σουν νιότη πού'δειχνες πως θα γινόμουν (μεγ)άλλος....