Δεν είσαι ο Όλιβερ Τουίστ

Facebook Twitter
2

 «Την επόμενη φορά θα πω στην τηλεόραση ότι «ανάβω ένα κεράκι για να ζεσταθώ»

Το πώς οι πρώην καλοζωισμένοι της εποχής του χρηματιστηρίου μετατρέπονται σε φιλαράκια του Όλιβερ Τουίστ έχει αρχίσει να μου κινεί το ενδιαφέρον. Εκεί που τους βλέπαμε να βολοδέρνουν σε κοσμικές στήλες, με γαλάζια πουκάμισα που ερχόντουσαν σε «ουάου» αντίθεση με την ηλιοκαμένη επιδερμίδα και το πόλο πουλοβεράκι δεμένο χαριτωμένα στους ώμους, με τον μεσόκοπο παίκτη του γκολφ να ρίχνει άλλη μια μπαλιά, (σ.σ κάποια στιγμή πρέπει να καθαρίσω τον σκληρό της μνήμης από όλες αυτές τις άχρηστες εικόνες που έχουν αποθηκευτεί. Άλλα πως γίνεται;) σήμερα τους βλέπουμε περίπου με τις τσέπες έξω, να ζητιανεύουν και το ένα ευρώ στις τηλεοράσεις!

Μετάλλαξη; Δεν νομίζω. Είναι ο εαυτός τους. Επιζητούσαν την προσοχή του κόσμου με τα υπερβολικά «πλαστικά» λούσα τότε και σαν δαρμένα σκυλιά γαβγίζουν για την φτώχια τους σήμερα, ζητώντας και πάλι την προσοχή μας. Επιζητούσαν να γίνουν το όνειρο των μικροαστών τότε. Και έγιναν.  Πήραν αρκετό κόσμο στο λαιμό τους, που τους έκαναν να πιστέψουν ότι με το «πλαστικό» χρήμα δεν περνιέσαι απλά για πλούσιους αλλά είσαι. Φούσκωσαν με κοπανιστό αέρα τα όνειρα των φτωχοδιάβολων. Σήμερα που ο κοπανιστός αέρας τους είναι παντού, επιζητούν για ακόμα μια φορά την προσοχή μας. Διατυμπανίζουν την φτώχεια τους όπως διατυμπάνιζαν στο Gala το εξοχικό τους: «Δες είμαι φτωχός. Δεν έχω μία»!

Μια απορία: Σε ποιους απευθύνονται με αυτές τις δηλώσεις; Μάλλον στον ίδιο τους τον εαυτό. Πες, πες για την φτώχεια τους στις τηλεοράσεις νομίζουν ότι θα διαγραφούν οι οικονομικές υποχρεώσεις που έχουν απέναντι σε άλλους ανθρώπους και το εξοχικό τους θα γίνει το άσυλο των απόρων του Δήμου όπου θα βρουν καταφύγιο ως άλλοι Όλιβερ Τουίστ. Σε μια εποχή που υπάρχουν αρκετοί φτωχοί άνθρωποι που παίρνουν φαγητό από τα συσσίτια, που ψάχνουν στα σκουπίδια, ζουν στην ανέχεια και δεν έχουν όντως ένα ευρώ στην τσέπη είναι πραγματικά ντροπή, να λανσάρονται κάποιοι ως τέτοιοι από το βήμα που τους δίνει η τηλεόραση. Δυστυχώς ή ευτυχώς η εποχή που μπορούσες να πλασάρεις τον εαυτό σου ως κάτι που δεν είσαι (σ.σ φτωχοδιάβολοι με διακοποδάνεια και χρωστούμενο μερσεντάκι) πέθανε. Σήμερα, μέσα στην κρίση όλοι λίγο πολύ ξέρουμε τι ρόλο βαράει ο καθένας. Σίγουρα δεν ήσουν και δεν είσαι ο Όλιβερ Τουίστ.

2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια
Και κλάμα η κυρία, για τα σκουριασμένα μερσεντικά και την ρημαγμένη αφθονία, που την φάγανε οι τζαναμπέτηδες πολιτικοί και από τα λούσα, τις τρέσες και τις μπιζουτιέρες της Μπελ Επόκ, ξαφνικά γυρίσαμε πάλι στα ασπρόμαυρα δράματα του ‘60, τότε που τα σοσιαλ μεδια ήταν τα κοντινότερα περίπτερα της ΕΒΓΑ και για να στείλεις μήνυμα έπρεπε πρώτα να περάσεις από το ταχυδρομείο, όμως οι δρόμοι μύριζαν από ασβέστη, ντομπροσύνη, τίμιο ιδρώτα και πιάναμε την ζωή από τα κέρατα χωρίς να σκαμπάζουμε από λαιφσταιλίκια και ‘εναλλακτικές προτάσεις’ από μαγκαζίνα και τελεοράσεις …όπως τότε που ο κυρ-Μελέτης, κουτσαβάκη από την κάτω Τρούμπα, πρόβαλε σε καραβόπανο με τη φράγκικη κάμερα του παράνομα καουμπόικα και ρομάτζα των μακαρονάδων, στην ταράτσα στο κονάκι του. Kαι γέμιζαν οι νύχτες μας από ποπκόρνια και γκαζόζες, βλέποντας τους Πίπο και τους Μαρτσέλο να σουλατσάρουν στην οθόνη και να σπικάρουν τα αμερικανικά. Και μετά τον σινεμά, δώστου νταβαντουρι στον μαχαλά, δώστου βόλτες με τα μοτοσακό για να κάνουμε φιγούρα στις ντελικάτες μανταμίτσες που πασπάτευαν γιαουρτόμελο λίγο έξω απο του Φλόκα, ενώ εμείς μπατιράκια που μόνο βότσαλα και αυτοκόλλητα πανινι είχαμε στις τσέπες, βουτούσαμε τις φρατζόλες σε τυροκαυτερές για σκερτσάρουμε την λιγούρα μας, αλλά είχαμε το κούτελο μας καθαρό και ας καβουρντιζόταν το κορμί μας στις οικοδομές και στα νταμάρια και στα παπόρια, γιατί δεν είχαμε μυαλό για καλέμια και ουφίτσια, αλλα μονο για περιτριγυρίζουμε με σκαμπρόζικο ύφος τις σουφραζέτες από τας δυτικάς συνοικίας. Και το Μαριώ...Αχ το Μαριώ! Έπλεκες σαλαμάστρα τα μαλλιά της, φρέσκο αγιάζι το βλέμμα της με ματοτσίνορα σαν πευκοβελόνες και ξεχείλιζε σαν μποστάνι το στήθος της και όπου περνούσε μοσχοβόλα ο τόπος από βασιλικό και θυμάρι. Ps. Ευχαριστώ Αντώνη Βαβαγιάννη για την έμπνευση