Τέτοιες μέρες ετοιμάζονται οι μουσικές λίστες της χρονιάς. Τις βρίσκω σχεδόν πάντα ενδιαφέρουσες με την έννοια ότι μπορεί να ανακαλύψεις σε αυτές πράγματα που δεν τα έχεις προσέξει μέσα στη χρονιά. Είναι μια προσπάθεια θα έλεγα «να μπουν τα μουσικά πράγματα σε μια τάξη» εξαιτίας του χάους που έχει επιφέρει το ίντερνετ.
Το «κακό» με αυτές τις λίστες είναι όταν προσπαθούν να σε πείσουν για την επιρροή που άσκησαν οι δίσκοι στην διαμόρφωση αυτού που θα λέγαμε «ποπ κουλτούρα». Έτσι η αλήθεια τραβιέται από τα μαλλιά, η τρίχα γίνεται τριχιά και οι μουσικοί συντάκτες προσπαθούν να πείσουν ότι οι ενδιαφέροντες μουσικοί μικρόκοσμοι τους έχουν επηρεάσει τους πάντες σε βαθμό που ούτε οι ίδιοι δεν το φαντάζονται. Ακόμα και στον ύπνο τους.
Δεν χρειάζεται να διαβάσεις καμία λίστα για να δεις τι είναι αυτό που διαμόρφωσε το γούστο των πολλών. Η αλήθεια είναι εκεί έξω: Gangnam Style. Αρκετοί θα γελάσουν με την διαπίστωση γιατί η αλήθεια είναι άβολη. Όμως αυτός ο ραπερ που ούτε καν θυμάσαι το όνομα του (Psy) γιατί το δημιούργημα του είναι πάνω από τον ίδιο, ήταν αυτός που άσκησε την μεγαλύτερη επιρροή στην ποπ κουλτούρα μέσα στο 2012. Η επιτυχία του είναι η επιτυχία που δεν μου αρέσει καθόλου: Σχεδόν μου επιβάλλεται. Όταν ακόμα και αν δεν θες να πατήσει το play κάθε μέρα βλέπεις στο ίντερνετ αυτές τις εικόνες που οι πάντες χορεύουν, όταν περιμένεις στην ουρά για ένα σάντουιτς και ακούς το κομμάτι του, όταν τυχαία δίπλα σου περνάει ένα αυτοκίνητο και ακούς αυτό, όταν οι παρωδίες του κομματιού είναι παντού, ξέρεις ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ο νικητής. Όχι μόνο στις πωλήσεις αλλά στην επιρροή που άσκησε στους πάντες.
Αναγκάζεσαι να τον κοιτάξεις όπως κοιτάς τον κάγκουρα που περνάει από την γειτονιά με το πειραγμένο αμάξι. Δεν γίνεται να μην προσέξεις ένα αυτοκίνητο που βγάζει αυτόν τον εκκωφαντικό θόρυβο από τα ηχεία του. Δεν γίνεται να μην προσέξεις όλο το πλανήτη που χορεύει αυτό το περίεργο χορό.
Σε εγχώριο επίπεδο το γούστο των πολλών το διαμόρφωσε ένας άνθρωπος και μόνο: Παντελής Παντελίδης. Ξέρω, ξέρω ότι γελάς. Κάτσε όμως να γελάσεις και με την σκέψη ότι υπάρχουν εκεί έξω ένα σωρό άνεργοι τραγουδιστές και ο συγκεκριμένος άλλαξε μέσα στην χρονιά δουλειά και τραγουδάει σε ένα μεγάλο αθηναϊκό σχήμα. Το viral βιντεάκι της «καψούρας για το γυναικάκι» έπιασε τόπο στην καρδιά του Έλληνα. Το κακό στις περιπτώσεις σαν του Παντελίδη ξεκινά όχι από τον ίδιο, ο οποίος καλά έκανε και άρπαξε την ευκαιρία, αλλά από κάτι ανεκδιήγητα σχόλια της μορφής « Είναι ο Justin Bieber της Ελλάδας επειδή και αυτός από το youtube ξεκίνησε». Το ότι προσπαθούμε να αναγάγουμε τα πάντα σε εθνικό επίπεδο μας κάνει αρκετές φορές αστείους. Η αλήθεια είναι μια: Οι περισσότεροι γουστάρουν καψουροτράγουδα. Δεν υπάρχει κάτι κακό σε αυτό μόνο σταματήστε να βάζετε μπροστά την «καλτιλα» για να πάτε να πληρώσετε όσο πληρώνεται το μπουκάλι.
Πιστεύω θα ήταν καλύτερα να είχαμε μείνει στους πρώτους μήνες της χρονιάς και στις φοβερές διαμάχες με θέμα «Αξίζει ή δεν αξίζει η Lana Del Rey». Αλλά δεν βαριέσαι. Έτσι και αλλιώς ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το τι θέλουν οι πολλοί και ίσως να μην έχει νόημα. Όμως να, σκέφτομαι κάτι χρονιές όπως το 1987 που το γούστο των πολλών το διαμόρφωνε το «Bad» του Michael Jackson. Έχουν περάσει για πάντα...
σχόλια