Μέχρι τώρα πίστευα ότι η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος είναι ότι πιο σοβαρό έχουμε σε αυτή την χώρα. Σε μια Ελλάδα που έχει πάρει την κάτω βόλτα μου έδινε ένα αίσθημα ελπίδας. Οι πολλές επιτυχίες που είχε σχετικά με την εξάρθρωση κυκλωμάτων παιδεραστίας, το ότι αθόρυβα είχε δράσει για να αποτρέψει ποιος ξέρει πόσους ανθρώπους από αυτοκτονία, και το ότι οδηγούσε στον εισαγγελέα ανθρώπους που διατηρούσαν ανώνυμα-υβριστικά blogs με είχε κάνει να πιστέψω ότι έχουμε να κάνουμε επιτέλους με σοβαρούς επαγγελματίες.
Επιτέλους σκεφτόμουν, μια ανεξάρτητη αρχή που κάνει την δουλειά της στο ψηφιακό χωριό. Μέχρι που ήρθε η σύλληψη του νεαρού με την σατιρική σελίδα. Η σύλληψη μάλιστα ήρθε μετά από ερώτηση χρυσαυγίτη βουλευτή. Πρέπει να συμβαίνουν δυο πράγματα:
α) Δεν είναι τόσο ανεξάρτητη αρχή όπως πιστεύουμε.
β)Στην Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος εργάζονται άτομα που θα μπορούσαν να κάνουν παρέα με μέλη του Ραδιοτηλεοπτικού συμβουλίου που έβαλαν πρόστιμο στο φιλί του Παπακαλιάτη.
Δεν ξέρω τι να σκεφτώ. Τα γρήγορα αντανακλαστικά που επέδειξε στην συγκεκριμένη περίπτωση η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος είναι από κεκτημένη ταχύτητα; Στους κόλπους της βρίσκονται και χρυσαυγίτες;
Υπάρχουν ανάμεσα τους άνθρωποι τόσο θρησκόληπτοι;
Με λυπεί το γεγονός. Νόμιζα ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι ενδιαφέρονται να κλείσουν τις πληγές του ψηφιακού χωριού. Εδώ όμως ανοίγουν άλλες.
Τους έχουμε ανάγκη. Μην ξεχνάς τις εποχές όπου γνωστό πετυχημένο blog σου έδινε την δυνατότητα να ανεβάζεις ανορθόγραφα ότι κατηγορία ήθελες για τον οποιονδήποτε. Κάποιος πρέπει να τραβάει αυτάκια που και που όταν θίγονται υπολήψεις ανθρώπων. Στην αντίθετη περίπτωση θα πνιγούμε σε έναν ωκεανό ασυδοσίας αντί να κολυμπήσουμε μέσα στην ελευθερία της πληροφορίας. Ας ελπίσουμε ότι αυτό είναι το μοναδικό της φαουλ.
σχόλια