(συν δέκα αγαπημένα)
Το πρώτο που μου κάνει εντύπωση στην Βαρκελώνη είναι τα τεράστια πεζοδρόμια .Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν έχω περπατήσει σε μεγαλύτερα πεζοδρόμια στην ζωή μου .Είναι τόσο μεγάλα ώστε μπορείς να βάλεις τραπέζι με τέσσερις καρέκλες και ο άλλος να περνάει άνετα , δίπλα σου .Αν βάλεις και τους μεγάλους δρόμους την έλλειψη κυκλοφοριακού και νέφους (από τους λόφους η ατμόσφαιρα φαίνεται πεντακάθαρη) μιλάμε για τον απόλυτο αστικό παράδεισο .
Το δεύτερο που μου έκανε εντύπωση είναι οι απλοί στα όρια του χύμα , άνθρωποι της πόλης .Οι Ισπανοί είναι τόσο απλοί ώστε μεταφέρουν τις Κυριακές τα πιάτα με αλουμινόχαρτο μέσα στο μετρό ,κάτι που προσωπικά μου θύμισε εικόνα ελληνικού χωριού.
Εκτός απ την απλότητα το δεύτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα των Ισπανών είναι ότι δεν γνωρίζουν αγγλικά. Ή γνωρίζουν και δεν θέλουν να μιλήσουν αγγλικά .Όταν τους έκανες μια ερώτηση στα αγγλικά ήταν πρόθυμοι να σου απαντήσουν (άρα καταλάβαιναν) αλλά στα Ισπανικά !
Με εξαίρεση τους υπαλλήλους τους ξενοδοχείου ,όλοι οι άλλοι επικοινώνησαν μαζί μας στην γλώσσα του σώματος .Ακόμα και στις ταμπέλες τα Αγγλικά ήταν γραμμένα με ψιλά γράμματα ,λες και βρισκόσουν σε εξωτική χώρα εκτός Ευρώπης .Αλλά και αυτό έχει την ομορφιά του
Οι μέρες ήταν ηλιόλουστες ,με λίγα σύννεφα τέλειος καιρός για περπάτημα .Έτσι το εκμεταλλευτήκαμε .Είναι ο καλύτερος τρόπος για να δεις όλο αυτό το αστικό παραμύθι από την παλιά πόλη μέχρι το παραλιακό τμήμα (που με τους φοίνικες θυμίζει λίγο Μαϊάμι .Ή τέλος πάντων ότι θεωρώ εγώ Μαϊάμι από τις ταινίες που έχω δει) κάθε κομμάτι της πόλης είναι υπέροχο
Τώρα για τον Γκαουντί τι να σας πω ; Εντάξει. Σίγουρα είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης αλλά ρε παιδί μου πολύ φορτωμένα. Δεν έχω γνώσεις αρχιτεκτονικής αλλά βλέποντας το εξωτερικό της Σαγράδα Φαμίλια σχεδόν ζαλίστηκα. Όλα αυτά μαζί !Για το εσωτερικό βέβαια ούτε λόγος .Η ουρά απ έξω έφτανε τα πεντακόσια μέτρα .Όπως και στο μουσείο Πικάσο που θέλαμε να μπούμε. Αλλά όταν φτάνεις γύρω στις δέκα το πρωί και βλέπεις μια τεράστια ουρά και μπροστά σου απλώνεται μια ηλιόλουστη μέρα , ε τι να κάνεις είμαστε και καλοπερασάκηδες επιλέγεις την ηλιόλουστη μέρα .
Κλείνοντας το κείμενο για την Βαρκελώνη θέλω να αναφερθώ στην φυλή μας .Την ελληνική φυλή που ποτέ δεν πεθαίνει και ξανά προς την δόξα τραβά. Κρίση ;
Η Βαρκελώνη ήταν γεμάτη από έλληνες αυτές τις μέρες .Παντού. Γκρουπ , μόνοι τους , ζευγάρια , παρέες .Οι πακιστανοί στο ψιλικατζίδικο που αγοράζαμε νερό μας είπαν ότι ήταν η πρώτη φορά που βλέπουν τόσους πολλούς έλληνες στην Βαρκελώνη.
Και φυσικά με την γνωστή ατάκα όταν συναντούσαν άλλους έλληνες. «Να πούμε δυο κουβέντες στα ελληνικά ρε αδέρφια!».Ναι , να πούμε δυο κουβέντες λες και πέσαμε μούρη με μούρη στα τροπικά δάση του Αμαζονίου. Ας ελπίσουμε να μην έγινε τόσο γρήγορα η Βαρκελώνη , «η νέα Πράγα»(αν και δεν έχω πάει Πράγα έχω ακούσει ιστορίες για τα γεμάτα έλληνες μαγαζιά τέτοιες μέρες ).Θα μου πεις τώρα , τι σου φταίνε οι άνθρωποι ;
Τίποτα δεν μου φταίνε. Eίμαι εκνευρισμένος με όλες αυτές τις ιστορίες για «το τέλος της φυλής μας από τους μετανάστες που πλακώσανε στην πατρίδα μας».Ρε σου λέω δεν αντιγράφεται το στραβολαίμιασμα στο check in για να φανεί το καρό γιακαδάκι γνωστής φίρμας , ούτε η αληθινή ή ψεύτικη λουιβιτονιά με το λουκέτο τύπου στρατιωτικό λουκάνικο σε συνδυασμό με πλαστική σακούλα .Είναι τόσο δύσκολο να μας αντιγράψουν όσο και να μας εξαφανίσουν.
Υ. Γ
Δέκα αγαπημένα
10.
Λόφος Tibidado.Στο Mirablau η θέα της πόλης βράδυ από ψηλά. Κοκτέιλ χωρίς κατάλογο .Λίγο τσιμπημένα αλλά αξίζει
9
Το τελεφερίκ για το Μονζουίκ. Πετύχαμε μια γιορτή Χιλιανών στο Κάστρο
8
Το Μουσείο Μοντέρνας τέχνης στην Ελ Ραβάλ. Και μόνο το γυάλινο κτίριο αξίζει και ας μην σας ενδιαφέρει η τέχνη
7
Βραδινή Βόλτα στην Ελ Ραβάλ για τα κρυμμένα στα στενά της μαγαζιά .Κάθε σοκάκι και ντίλερ
6
Το πρώην μπορντέλο Rouge .Είναι ένα εκπληκτικό Lounge μπαρ (στην στάση Paral – lel ) με τον σερβιτόρο να πλένει μπροστά σου τα ποτήρια!
5
Το γρασίδι έξω από το ενυδρείο
4
Το υπόγειο του Sidecar.Απίθανα live , με μόνο 8 Euro είσοδο. Κοντά στην Λα Ράμπλα
3
Λα Ράμπλα. Έτσι όπως θα θέλανε οι Αθηναίοι την Ερμού
2
Παλιά πόλη το βράδυ
1
Το μπαρ Pony.Ένα μπαρ μόνο με ντόπιους. Αν μπορείς να ξεπεράσεις την αμηχανία του «Ufo που έσκασε ανάμεσα τους» θα περάσεις τέλεια με τις πιο φτηνές μπύρες
Warning
Ακριβό και άθλιο φαγητό στο Πάρκο Γκουέλ.
σχόλια