(για κάποιους είναι η αγαπημένη τους «γιορτή»)
Δεν το περίμενα από εμένα . Όμως οι λέξεις έρχονται σαν μικρά βαγόνια η μια πίσω από την άλλη .Αρρώστια . Θάνατος . Νεκρά λουλούδια . Ωχρά χείλια . Στεγνές φλέβες . Κλάμα . Αντίο για πάντα . Χώμα .Κι άλλο χώμα .Αυτό ήταν όλο
Και έρχομαι στο πένθος .Εκεί που σου έλεγα λίγο πιο πάνω ότι «δεν το περίμενα από εμένα» τώρα το περιμένω με λαχτάρα να σου μιλήσω για αυτό . Για αυτό το τσούρμο από μικρά ανόητα ανθρωπάκια(κυρίως γυναίκες μέσης ηλικίας) που μια χαρά η ψυχιατρική επιστήμη τους έχει δώσει τον τίτλο «τουρίστες συναισθήματος» ή κάτι τέτοιο γιατί μικρός κόπηκα στον Φρόιντ και δεν θυμάμαι.
Αυτές είναι .Δώσε τους καφέ και παξιμάδι μετά την κηδεία και μπορείς να τις «τρελάνεις» .Αν μπορούσαν να πάνε σε τρεις κηδείες την ίδια ημέρα θα το έκαναν με τρελή ευχαρίστηση. «Αχ τα συλλυπητήρια μας Αχ Ευτυχώς δεν ήμαστε εμείς στην θέση σας .Αχ ήταν τόσο καλός ο μακαρίτης και ας τον είχαμε δει τρεις φορές όλες και όλες » Αν κάνεις και το γνωστό ,ακατανόητο για εμένα , τραπέζι μετά την κηδεία τους έχεις κερδίσει με την μια .Ψαρόσουπα και κρασί.
"Κακομοίρα τι θα κάνεις τώρα ;Να είναι καλά τα παιδάκια σου να σε στηρίξουν. Πένθος θα βάλουν στο χέρι ;"
Όχι ηλίθια θα το βάλουν στο κεφάλι .Μαύρη κορδέλα Νίντζα για να σε αρχίσουν στις κλωτσιές να σηκωθείς να φύγεις .Μήπως μπορέσεις και αναστήσεις την νεκρή ζωούλα σου.Μεγάλη Παρασκευή λοιπόν σήμερα ,η κορύφωση του πένθους . Μείνετε βουβές μπροστά στους επιτάφιους σας παρακαλώ. Δεν αντέχω να κοπανιέστε με μετάνοιες , δάκρυα και μοιρολόγια . Είστε κάθε χρόνο και χειρότερες μεσήλικες κυρίες , «τουρίστριες συναισθήματος» ή κάπως έτσι. Λες και είστε σε οντισιόν του Φώσκολου για νέα επεισόδια του «Καλημέρα ζωή» .Μην φωνάζετε σας παρακαλώ. Ούτε μάνα Του να ήσασταν .
Καλή Ανάσταση λοιπόν σας εύχομαι αγαπητές κυρίες .Αν και κάτι μου λέει ότι η Ανάσταση δεν είναι η αγαπημένη σας γιορτή . Σήμερα το «γλεντάτε» εσείς .
σχόλια