Τώρα
Δεν θέλω να ελπίζω,
δεν θέλω να φροντίζω
το μέλλον στην ζωήν.
Το σήμερα προκρίνω,
το αύριο τ' αφήνω
στης τύχης την ροήν.
Το τ' ύστερα θα γένει
και τι με αναμένει
ποσώς* δεν το φρονώ·
ποτέ δεν τ' αναβάνω*,
γιατί τον νουν μου χάνω
και ματαιοπονώ.
Ας γένει ό,τι θέλει,
τελείως δεν με μέλει·
ας πέσει ο ουρανός.
Η γη μας ας βουλήσει*
κι ο ήλιος ας σβήσει
κι ας μείνει σκοτεινός.
Εγώ ζητώ το τώρα,
και τούτη μόν' την ώρα
οπόσο ημπορώ,
τον Βάκχον* μου ρουφώντας,
τον Έρωτα φιλώντας,
πασχίζω να χαρώ
ποσώς: καθόλου *αναβάνω: αναφέρω *ας βουλήσει: ας βουλιάξει *Βάκχον: Διόνυσος, ο αρχαίος θεός του κρασιού, το κρασί (συνεκδοχή)
Ποίημα του Αθανάσιου Χριστόπουλου από τη συλλογή Λυρικά. Πρώτη έκδοση στη Βιέννη το 1811. Η συλλογή είχε γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής στην εποχή της. Κατά την διάρκεια της ζωής του εκδόθηκε 11 φορές.
Στη φωτογραφία ο Βρετανός 19χρονος καρκινοπαθής Stephen Sutton. Ο καρκίνος τον χτύπησε σε ηλικία 15 ετών. Τις τελευταίες μέρες οι viral φωτογραφίες του από το κρεβάτι του νοσοκομείου, στις οποίες παρά την αδυναμία του σηκώνει τους αντίχειρες του, έχουν προκαλέσει μια σειρά από συζητήσεις ανάμεσα στους χρήστες του ίντερνετ για την αξία της ζωής και την σημασία του «τώρα».
Στην πάνω φωτογραφία, σε μια παλιότερη ανάρτηση στο Facebook έγραψε: «Εδώ πέφτω από αεροσκάφος, από ύψος 15.000 ποδιών, με ταχύτητα 120 μιλίων την ώρα. Χειρουργήθηκα την προηγούμενη Τετάρτη, μόλις μου έβγαλαν μία παροχέτευση από το πόδι, αλλά είμαι εντάξει και μπορώ να πηδήξω σήμερα. ΘΕΕ ΜΟΥ... ΕΧΕΙ ΤΟΣΗ ΠΛΑΚΑ!".
Ο Stephen Sutton έφτιαξε μια σελίδα στο ίντερνετ για να συγκεντρώσει χρήματα από δωρεές για τις έρευνες γύρω από τον εφηβικό καρκίνο. Κατάφερε να ξεπεράσει το 1 εκατομμύριο λίρες που ήταν ο αρχικός του στόχος.
Πριν λίγες ώρες στην τελευταία ανάρτηση στο Facebook γράφει ότι εξακολουθεί να παλεύει με την ασθένεια ευχαριστώντας όσους των στηρίζουν. Στο twitter και στο Facebook συνεχίζει να ανεβάζει μηνύματα αισιοδοξίας και δύναμης
σχόλια