1. Είσοδος - Η Είσοδος στα Ιερά χρόνια γίνεται με βήματα πάνω σε αλάτι, με έναν σταθερό καρδιακό παλμογράφο και με τη λύρα που συμπλέει με τη μινιμαλιστική επαναλαμβανόμενη μελωδία. Η γη της Σπιναλόγκας, ο ''ρημαγμένος τόπος με τη βαριά ιστορία'', όπως λέει ο συνθέτης στο σημείωμα της έκδοσης, μοιάζει να ξυπνάει από τη λήθη της.
2. Αρχή και τέλος - Ένας ενδιαφέρων διάλογος του πιάνου με τη λύρα, όμορφα ενορχηστρωμένος, που καταφέρνει να ''μιλήσει'' και να συγκινήσει εν τη απουσία των στίχων. Η πιανιστική μελωδία μας θύμισε σονάτα του Cesar Franck.
3. Σινιάλα - Το πιάνο παίζει μια ατμοσφαιρική ελεύθερη μελωδία. Οι ανάσες των γρύλλων, οι απόκοσμοι κρότοι στο βάθος και ένας κρουστός ήχος μετατρέπουν τη Σπιναλόγκα του Κώστα Τσόκλη σε σεληνιακό τοπίο.
4. Βήματα στο αλάτι - Ο άνθρωπος που αφήνει το θορυβώδες ίχνος του πάνω στο δώρο της θάλασσας. Και πάλι μια μελωδία στο πιάνο δύναται να γεννήσει άπειρες ποιητικές εικόνες.
5. Ιερά χρόνια - Καθώς ο ήχος της λύρας στροβιλίζεται μέσα στις ανθρώπινες φωνές και τα διακριτικά electronics, οι μνήμες ξυπνούν και οι χαμένες ψυχές αναζητούν τον δρόμο τους μεσ' στους αιώνες.
6. Τελευταίο βήμα-Άρτεμις - Η πλέον κινηματογραφική σύνθεση. Ρυθμική, περιπετειώδης, με μία εντυπωσιακά ''χτισμένη'' ενορχήστρωση, όπου τα όργανα αποκαλύπτονται το ένα μετά το άλλο και οδηγούν σε ένα δραματικό φινάλε. Οι χορωδιακές φωνές συντελούν στη δημιουργία ενός εσχατολογικού κλίματος.
7. Σπινθηρίζουσες φραγκοσυκιές - Ενώ οι προθέσεις του κομματιού αυτού θα μπορούσαν να εξαντληθούν στο πλαίσιο της λεγόμενης free form, εν τούτοις υπάρχει σαφής μελωδική κατεύθυνση, ενισχυμένη εδώ από τη μυστηριακή ενορχήστρωση που παραπέμπει σε ταξίδι με χρονομηχανή.
8. Πολυτίμη μελαγχολική - Αν το πιάνο στην αρχή δηλώνει μελαγχολία, η λύρα στη συνέχεια κλαίει κανονικά και το ακροατήριο ριγεί. Σα να κοιτάς από το κατάστρωμα του καραβιού και να ακούς το σόλο του βιολοντσέλου φτάνοντας στο λιμάνι της Σπιναλόγκας. Το μαντολίνο απαλύνει την αίσθηση της θλίψης.
9. Κόκκινο της χαράς και του πάθους - Μία blues μελωδία αρχικά μετατρέπεται σε γλυκό βαλς με το φτερούγισμα του κοντραμπάσου και το συνταξίδεμα του βιολοντσέλου με το μαντολίνο. Πόση ευγένεια αναδύεται από τη σύνθεση αυτή! Και τώρα λες ότι το πλοίο θα στρίψει κι από τη Σπιναλόγκα θα τραβήξει για τα Επτάνησα. Όποτε φτάσει...
10. Βαθύ ποτάμι (Ποίηση Γιώργου Βιζυηνού) - Ο Νίκος Ξυδάκης αποδεικνύει για μία ακόμη φορά πως οι συνθέτες είναι οι πλέον κατάλληλοι να αποδώσουν τα τραγούδια τους. Θα λέγαμε, μάλιστα, πως η ερμηνεία του είναι τόσο αισθαντική ώστε έως και προσφέρει στο στιχούργημα, εν προκειμένω ένα όνειρο του Βιζυηνού. Από τα πολύ καλά τραγούδια του Ξυδάκη μέσα στα τόσα πού'χει γράψει για σημαντικές φωνές του ελληνικού τραγουδιού.
Τα ''Ιερά χρόνια'' κυκλοφόρησαν πριν λίγο καιρό από εκδοτικό οίκο με το ομότιτλο καινούργιο cd του Νίκου Ξυδάκη, ένθετο σε ένα βιβλίο 35 σελίδων με εικαστικά σχέδια του Κώστα Τσόκλη, φωτογραφίες του αρχιτέκτονα Γιώργου Τριανταφύλλου και κείμενα των Κ. Τσόκλη, Ν. Ξυδάκη, καθώς και ένα ποίημα του Ιταλού Bruno Cora μεταφρασμένο στα ελληνικά από τον Stephen Tobin. Τα εννέα οργανικά θέματα και το τραγούδι του Νίκου Ξυδάκη ακούγονταν κατά τη διάρκεια της έκθεσης - εικαστική παρέμβαση του Κώστα Τσόκλη στη Σπιναλόγκα. Θυμίζουμε πως δεν πάει ούτε μήνας που το έργο ''Εκρηγνυόμενος Σταυρός'' του Τσόκλη θεωρήθηκε ''ανάρμοστο'' και αποκαθηλώθηκε, προξενώντας την οργή του καλλιτέχνη.
