Χθες έκανε την αθηναϊκή της πρεμιέρα στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών η ήδη πολυσυζητημένη στο εξωτερικό παράσταση Can we talk about this των DV8 Physical Theatre της χοροθεατρικής ομάδας του πολυβραβευμένου σκηνοθέτη και χορογράφου Lloyd Newson η οποία ασχολείται μ’ ένα εξαιρετικά δύσκολο θέμα που έχει απασχολήσει κατά καιρούς άλλοτε με μικρότερη και άλλοτε με μεγαλύτερη ένταση τις περισσότερες από τις σύγχρονες δυτικές δημοκρατίες.
Oliver_Manzi.jpg)
Το Can we talk about this επιχειρεί να εξερευνήσει τα όρια της πολυπολιτισμικότητας, της ελευθερίας του λόγου, της αντιθετικής συμπορευσής του με τον μουσουλμανικό θρησκευτικό φονταμενταλισμό, τις επιφανειακές μεταλλάξεις και προσαρμογές του Ισλάμ στη λειτουργία του στο δυτικό πλαίσιο, τις εκρηκτικές διαμάχες που φόρτισαν και ακόμα φορτίζουν με αφορμή διάφορα γεγονότα τις αντιλήψεις όλων των πλευρών (από τον Σαλμάν Ρουσντί μέχρι τη σαρία αλλά και πολλά άλλα)
Ο Newson έχει δημιουργήσει μια άκρως πολιτική παράσταση η οποία θέτει μερικά θεμελιώδη ερωτήματα για το κατά πόσο επιθυμούμε να δημιουργήσουμε κοινωνίες που θα συνδυάζουν πολλά και ετερόκλητα κομμάτια που θα λειτουργούν μεταξύ τους αρμονικά, κατά πόσο σεβόμαστε και αποκομίζουμε από τη κάθε διαφορετική κουλτούρα τα θετικά της στοιχεία, κατά πόσο ο πλουραλισμός των δυτικών κοινωνιών έχει όρια στο πως διαχειρίζεται την ελευθερία του λόγου.
Ερωτήματα που δεν είναι ακριβώς χορογραφικά αλλά αυτό είναι το πλαίσιο που θα έλεγα πως χαρακτηρίζει ως καλλιτεχνική προσωπικότητα τον Νιούσον και την ομάδα του. Υπάρχει ήδη από τις αρχικές του δουλειές μια έντονη συναρμογή των εκάστοτε κοινωνικοπολιτικών ζητημάτων με τις καλλιτεχνικές θεματικές της ομάδας. Ο Νιούσον έχει σπουδάσει άλλωστε ψυχολογία και κοινωνικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης στα τέλη της δεκαετίας του 70 λίγο πριν ασχοληθεί και με τον χορό ως μέλος του Modern Dance Ensemble και αυτά τα φαινομενικά διαφορετικά πράγματα από τότε προσπαθεί να τα ενώσει κάτω από μια κοινή αισθητική και καλλιτεχνική πλατφόρμα.
Oliver_Manzi.jpg)
Ιδρύει τους DV8 ως ομάδα το 1986 από την έντονη επιθυμία του να προχωρήσει πέρα από αυτό που έβλεπε τότε να κυριαρχεί στις υπάρχουσες ομάδες. Την αναζήτηση δηλαδή φορμαλιστικών και αισθητικών ζητουμένων με μονοσήμαντο τρόπο και στόχευση. Επιδιωξή του ήταν να μιλήσει για πράγματα πιο σύγχρονα, πιο πολιτικά, που να έχουν άμεσο αντίκτυπο στον αποδέκτη τους.
Το Can we talk about this σχηματίστηκε από την αρχική του επιθυμία να εξερευνήσει τα αίτια που κάνουν τους ανθρώπους να ζητάνε σεβασμό και ανοχή στις διαφορετικές αντιλήψεις όσον αφορά τους εαυτούς τους στις κοινωνίες που βρίσκονται αλλά ως κοινωνικοθρησκευτικό σώμα να μην τις ασπάζονται για τους άλλους και πολύ συχνά να τις αρνούνται. Η αρνητική θρησκευτική στάση των μουσουλμάνων γύρω από την ομοφυλοφιλία, η θέση της γυναίκας στο Ισλάμ, ο φονταμενταλισμός των μουσουλμανικών κοινοτήτων τον οδήγησαν να επικεντρώσει τον πυρήνα της παράστασης στην ελευθερία του λόγου. Τι επιτρέπεται πια να πείς και τι όχι; Έχουμε αποτύχει στην πολυπολιτισμική σύνθεση ως δυτικές κοινωνίες υποκρινόμενοι πως τίποτα δεν συμβαίνει και πριμοδοτούμε στην ουσία παράλληλες θρησκευτικές, πολιτικές , κοινωνικές μονοκουλτούρες; Μάλλον ναι.
Ο Νιούσον σχημάτισε το δραματουργικό πυρήνα της παράστασης, αυτού του αφηγηματικού χοροθεατρικού ντοκιμαντέρ χρησιμοποιώντας ερευνητικό υλικό από πραγματικές συνεντεύξεις από συγγραφείς, ακτιβιστές και πολιτικούς και από τη μουσουλμανική κοινότητα και από θύματα μουσουλμάνων φονταμενταλιστών και τη συνδύασε με έγκυρες έρευνες για το Ισλάμ, αρχειακό υλικό, εικόνες φανατικών μουσουλμάνων που καίνε το ομοίωμα του Ρουσντί και άλλες πολύκροτες υποθέσεις φονταμενταλισμού.
«Υπάρχει κάποιος στην αίθουσα που να αισθάνεται ηθικά ανώτερος από τους Ταλιμπάν;» Με αυτή την προβοκατόρικη ερώτηση ξεκινάει η παράσταση. Μια ερώτηση που σαφώς κάνει τον αποδέκτη της να αισθανθεί άβολα αρχικά. Μένει να δούμε κατά πόσο αυτός ο προσδιορισμένος κοινωνικά και πολιτισμικά χώρος που όλοι αισθανόμαστε οτι υπάρχει και τον οποίο η παράσταση επιχειρεί να χαρτογραφήσει με τα θετικά και τα αρνητικά του σκιαγραφείται με τον τρόπο που η τέχνη έχει τη ικανότητα να σκιαγραφεί. Θέτωντας ερωτήματα και προσπαθώντας να φωτίσει το σκοτάδι.
Αν ναι σημαίνει πως το κύτταρο της σκέψης υπάρχει, είναι ζωντανό και δουλεύει. Και ας είναι άβολο αυτό που προκαλεί.
8-11 Δεκεμβρίου 2011
Ώρα έναρξης: 20:30
Χώρος: Κεντρική Σκηνή
Τιμές εισιτηρίων: 28 - 18 - 15 ευρώ και 15 -10 ευρώ (μειωμένα)
Προπώληση εισιτηρίων από τα καταστήματα Public, Ελευθερουδάκης, Παπασωτηρίου και Ιανός, από τα εκδοτήρια της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών (Λεωφόρος Συγγρού 107-109, 12:00-21:00), τηλεφωνικά στο 210-9005800, καθώς και ηλεκτρονικά στο www.sgt.gr
Χώρος: Κεντρική Σκηνή
Τιμές εισιτηρίων: 28 - 18 - 15 ευρώ και 15 -10 ευρώ (μειωμένα)
Προπώληση εισιτηρίων από τα καταστήματα Public, Ελευθερουδάκης, Παπασωτηρίου και Ιανός, από τα εκδοτήρια της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών (Λεωφόρος Συγγρού 107-109, 12:00-21:00), τηλεφωνικά στο 210-9005800, καθώς και ηλεκτρονικά στο www.sgt.gr
σχόλια