Το ραντεβού μας έχει οριστεί λίγες εβδομάδες μετά την ανακοίνωση του Α.Π.Θ. για τον άμεσο κίνδυνο της λειτουργίας του. Ο Κωνσταντίνος Τσουράπας και η υπόλοιπη ομάδα της Pandora έχουν γνωρίσει από πρώτο χέρι την κατάσταση που επικρατεί στους διαδρόμους και τα εργαστήρια του Αριστοτελείου. Παρόλ' αυτά πριν από λίγο καιρό έφεραν το μεγαλύτερο Πανεπιστήμιο της χώρας στη 2η θέση του Παγκοσμίου Διαγωνισμού RobocupRescue 2013. Το Αϊντχόφεν της Ολλανδίας υποκλίθηκε στους Έλληνες.
«Το ρομπότ της PANDORA είναι ένα αυτόνομο ρομποτικό όχημα που έχει την δυνατότητα πλοήγησης και ανίχνευσης πιθανών θυμάτων σε χώρους οι οποίοι έχουν υποστεί καταστροφή (π.χ. από σεισμό). Πιο αναλυτικά η αυτονομία του οχήματος σημαίνει πως είναι ανεξάρτητο από το χειριστή και έχει την ικανότητα να χαρτογραφεί το χώρο, να αποφασίζει πως θα κινηθεί και να ανιχνεύει θύματα. Ο χειριστής ουσιαστικά λαμβάνει απλά την πληροφορία από το όχημα ενώ ακόμα και σε περίπτωση απώλειας της επικοινωνίας το όχημα συνεχίζει κανονικά την αποστολή του. Αξίζει να σημειωθεί, μάλιστα, ότι ο εντοπισμός θυμάτων πραγματοποιείται με βάση δεδομένα που συλλέγονται από κάμερες, αισθητήρια ανίχνευσης διοξειδίου του άνθρακα καθώς και αισθητήρια ήχου και θερμοκρασίας».
Το τελευταίο διάστημα ισχυροί σεισμοί έχουν επισκεφτεί την ελληνική επικράτεια, κάνοντας το έργο των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΑΠΘ ακόμα σημαντικότερο.
«Γεγονός είναι πως η χώρα μας είναι μία αρκετά σεισμογενής χώρα και στο παρελθόν έχουμε βιώσει μεγάλες καταστροφές. Άλλωστε αυτός ήταν και ένας από τους λόγους δημιουργίας της ομάδας, καθώς απώτερος στόχος και όραμα είναι η χρήση των οχημάτων σε πραγματικές συνθήκες. Αυτή τη στιγμή το όχημα είναι ερευνητικό και χρειάζονται κάποιες αλλαγές προκειμένου να βελτιωθεί η αξιοπιστία του. Γενικά, πάντως όλη η προσπάθεια είναι σε αυτή την κατεύθυνση και με την ανάλογη υποστήριξη μπορούμε σε σύντομο χρονικό διάστημα να δούμε ένα όχημα της PANDORA να διασώζει συνανθρώπους μας», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κωνσταντίνος.
Η παρέα του πάλεψε σκληρά για την κορυφή, αλλά είδε την ομάδα Hector του Πανεπιστημίου του Darmstadt να φτάνει πρώτη στην πηγή, σε έναν διαγωνισμό που έλαβαν μέρος συνολικά 20 ομάδες.
«Ο διαγωνισμός ήταν ιδιαίτερα απαιτητικός και το ταξίδι δεν ήταν σε καμία περίπτωση ταξίδι αναψυχής. Δουλεύαμε από νωρίς το πρωί έως το βράδυ κάνοντας συνεχώς βελτιώσεις στο όχημα, ενώ ορισμένα άτομα της ομάδας συνέχιζαν τη δουλειά ακόμα και στο ξενοδοχείο προκειμένου να είμαστε έτοιμοι το επόμενο πρωί. Ειδικά τις πρώτες ημέρες αντιμετωπίσαμε πολλά τεχνικά προβλήματα τα οποία ευτυχώς ξεπεράσαμε καταφέρνοντας να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος.
Στον τελικό αντιμετωπίσαμε μία από τις καλύτερες ομάδες, με μεγάλη παράδοση στο διαγωνισμό, την οποία ανταγωνιστήκαμε αλλά δεν μπορέσαμε να κερδίσουμε, κατακτώντας τελικά τη 2η θέση. Η ομάδα του πανεπιστημίου του Darmstadt ήταν εντυπωσιακή. Βέβαια ο προϋπολογισμός τους ήταν τριπλάσιος, δίνοντας τους τη δυνατότητα να έχουν εξοπλισμό πολύ καλύτερο από το δικό μας. Γενικότερα υπήρχαν πολύ καλές ομάδες με μεγάλη παράδοση στο χώρο που υποστηρίζονται από μεγάλες εταιρείες».
Υποστήριξη που η ελληνική αποστολή δεν μπόρεσε να λάβει από τον επίσημο φορέα, με τη συμμετοχή της στη μεγάλη διοργάνωση να κρίνεται ουσιαστικά την τελευταία στιγμή.
«Δυστυχώς, όπως όλοι γνωρίζουμε η κατάσταση στο πανεπιστήμιο είναι επιεικώς απογοητευτική. Θα αναφέρω μόνο ότι μέχρι και 10 μέρες πριν το διαγωνισμό δεν ξέραμε εάν θα συμμετέχουμε γιατί δεν είχαμε τα απαιτούμενα χρήματα για τα έξοδα του ταξιδιού και την εγγραφή της ομάδας στο διαγωνισμό. Ευτυχώς, τελικά μέσω εταιριών που πίστεψαν στην προσπάθεια μας και μας χορήγησαν το απαιτούμενο ποσό κατέστη δυνατή η συμμετοχή μας.
Είχαμε τρομερές ελλείψεις σε εξοπλισμό και υποδομή. Τα περισσότερα εργαλεία τα είχαμε φέρει από το σπίτι μας, με τους καθηγητές της ομάδας να κάνουν υπερπροσπάθεια για να εξασφαλίσουμε τον αναγκαίο εξοπλισμό για το όχημα. Πρέπει να αναφέρω πως επειδή το σύνολο του εξοπλισμού είναι ιδιαίτερα εξειδικευμένο το κόστος είναι μεγάλο αλλά και οι προμηθευτές περιορισμένοι. Ως αποτέλεσμα πολλές φορές λόγω έλλειψης χρημάτων καθυστερούσε υπερβολικά μία παραγγελία πηγαίνοντας πίσω όλο το εγχείρημα και δημιουργώντας ασφυκτική πίεση στο τέλος. Επίσης, η συμμετοχή στην ομάδα είναι εθελοντική και επιπλέον του προγράμματος σπουδών, αναγκάζοντας όλα τα παιδιά να θυσιάσουν άπλετο προσωπικό χρόνο και τουλάχιστον δύο εξεταστικές περιόδους».
Μου μιλάει για τα μελλοντικά του σχέδια, τη δύσκολη προοπτική της 1ης θέσης καθώς και τον μονόδρομο του «έξω».
«Βασικός στόχος της ομάδας είναι η συνεχής βελτίωση και άρα η διεκδίκηση της 1ης θέσης είναι μονόδρομος. Για να έχουμε αυτή την ευκαιρία απαιτείται η κατασκευή ενός νέου πιο σύγχρονου και ανταγωνιστικού οχήματος. Ευτυχώς, η απαραίτητη γνώση και τεχνογνωσία υπάρχει σε μεγάλο βαθμό. Δυστυχώς, όμως, το απαιτούμενο budget δεν υπάρχει. Αυτή τη στιγμή προσπαθούμε μέσω χορηγών να εξασφαλίσουμε τα απαιτούμενα για την εκκίνηση της προσπάθειας και σταδιακά να μπορέσουμε στη συνέχεια να ολοκληρώσουμε το εγχείρημα.
Προσωπικά στη νέα ομάδα δε θα συμμετέχω ενεργά, αλλά θα παρέχω, βέβαια, βοήθεια και υποστήριξη στα νέα μέλη. Έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές μου στην Ελλάδα προσανατολίζομαι στην αναζήτηση δουλειάς ή στη συνέχιση των σπουδών μου στο εξωτερικό. Άλλωστε αυτός είναι ο δρόμος που έχει ακολουθήσει και η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της ομάδας τα προηγούμενα έτη».
Οι εξαγωγές μυαλών, άλλωστε, είναι το μεγαλύτερο success story που έχει να επιδείξει αυτή η χώρα τα τελευταία χρόνια.
Υ.Γ. Η ομάδα της Pandora απαρτίζεται, επίσης, από τον Καθηγητή Βασίλη Πετρίδη, την Καθηγήτρια Ζωή Δουλγέρη, τον Αν. Καθηγητή Λουκά Πέτρου, τον Επίκ. Καθηγητή Ανδρέα Συμεωνίδη, τον Λέκτορα Χαράλαμπο Δημούλα καθώς και από 22 προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές του Τμήματος. Περισσότερες πληροφορίες για τον διαγωνισμό μπορείτε να βρείτε εδώ και για την ομάδα εδώ.
σχόλια