ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

H λαίλαπα των γάμων ξαναχτυπά!

Facebook Twitter
5

Oι τελευταίες εμπειρίες  ήταν τραυματικές. Δύο γάμοι, δύο Κτήματα. Το ένα στο Κορωπί, το άλλο στο Καπανδρίτι. Τα Κτήματα κυριεύουν τόσο πολύ τη μνήμη που σου απαλείφουν τις εικόνες από την εκκλησία – ομολογώ τη μία εκκλησία δε τη θυμάμαι, αλλά τα Κτήματα, ναι . Με λεπτομέρειες που συγκλονίζουν!

Στον πρώτο γάμο είχα προσφερθεί να μεταφέρω και συγγενείς με το αυτοκίνητο – οι συσκέψεις πίσω από το κεφάλι μου για το πού περίπου είναι το Κτήμα έδιναν κι έπαιρναν. Κι όσο οδηγούσαμε μες στα χωράφια τόσο υπογείως ηδονιζόμασταν που η ταλαιπωρία ήταν για καλό σκοπό. Ακόμα κι όταν πήγαμε σε άλλο Κτήμα και πέσαμε πάνω σε ένα άλλο ζευγάρι – το καταλάβαμε γιατί ήταν άγνωστοι οι συγγενείς – δεν βαρυγκομήσαμε. Διότι το Κτήμα είναι πλέον θεσμός – πιο πολύ κι απ’ το μυστήριο.

Αν δεν διαλέξει το σόϊ ένα Κτήμα της προκοπής με τα λευκά τραπέζια φερ φορζέ και τις πλαστικές καρέκλες γύρω από τη ροτόντα, πώς θα τροφοδοτηθεί η βραδιά με τις γαργαλιστικές λεπτομέρειες της αφήγησης των πεθερών; Και τα Κτήματα ευημερούν. Ο κάθε πικραμένος που είχε 2-3 στρέμματα εκτός Αθηνών έκανε την έμπνευση εμπόριο – κι έτσι η πρωτοτυπία των γάμων απογειώθηκε. Γάμοι φασόν με πρόγραμμα μπας-κλας.

Η πρόσφατη μόδα είναι το βίντεο με φωτογραφίες του γαμπρού και της νύφης από την παιδική, εφηβική, μετεφηβική και τέλος ώριμη προ γάμου ηλικία. Σε ταμπλό ψηλά, κολλημένο στο εντευκτήριο του Κτήματος με προτζέκτορα και τεχνικό επιτελείο για την προβολή. Ξεκινάμε με το πιτσιρίκι που πόζαρε, τις εκδρομές από το σχολείο, τα μπάνια στη θάλασσα, τα πάρτυ με τις συμμαθήτριες, τα ανέμελα φοιτητικά χρόνια και τη μελαγχολική γεύση που άφησε ένας έρωτας που χάθηκε.

Προσμένω τη στιγμή που η προβολή του βίντεο θα προκαλέσει ηχηρό διαζύγιο τη νύχτα του γάμου γιατί θα έχει ξεφύγει μια φωτογραφία από το σόϊ όπου η νύφη ήταν αγκαλιά με έναν φίλο ή το αντίθετο. Τα σλάϊντς πέφτουν βροχή και μιας και ακολουθούν την επιστροφή του ζευγαριού στο κεντρικό τραπέζι, κάπου κάπου διακόπτουν και την ακατάσχετη λαιμαργία που έχει προκαλέσει ο μπουφές.

Οι ουρές στο μπουφέ του γάμου και τα παραφορτωμένα από φαγητό πιάτα είναι νομίζω σημαντικότερες εικόνες κι από τον ασπασμό του πεθερού στον γαμπρό την ώρα που φέρνει τη νύφη και πέφτει το χειροκρότημα στο προαύλιο. Πρέπει να είναι η μοναδική φορά που οι Έλληνες τηρούν την ουρά – γιατί ξέρουν ότι το φαγητό είναι ΕΚΕΙ! Δεν φεύγει. Όποιος και να προηγηθεί, το πιάτο με το αρνί θα ξαναγεμίσει – και ο σερβιτόρος με τη μισολερωμένη φορεσιά και το υψηλό φρόνημα, θα εξυπηρετήσει το πόπολο.

Άλλες σημαντικές στιγμές είναι, πρώτον ειδικά τώρα το καλοκαίρι, η ευγενική προσήλωση των καλεσμένων στο Μυστήριο – πάνω από τους μισούς ούτε που μπαίνουν στην Εκκλησία και περιμένουν το χειροκρότημα στο τέλος. Και  δεύτερον, το ποζάρισμα για τις φωτογραφίες του γαμπρού που περιμένει τη νύφη. Αν υπολογίσεις ότι όσο να ναι όλο και κάποια παραξενιά στριφογυρίζει τον μεγαλωμένο με αξίες βαρέως μάγκα άρρενος, καραδοκεί η στιγμή που ο γαμπρός θα πετάξει την ανθοδέσμη στο φωτογράφο για τα καψώνια με τις επιτηδευμένες πόζες.

Τους γάμους πλέον, συνοδεύει μια έκπληξη: Νεωτερισμός που αποδίδεται στα συν του πληρώματος της Εκκλησίας είναι ότι σταμάτησε ο εκσφενδονισμός του ρυζιού μέσα στην Εκκλησία και το Ησαϊα Χόρευε είναι πλέον μία τυπική διαδικασία. Όπως καταλαβαίνει κανείς εύκολα, το ρύζι μοιράζεται πλέον στο προαύλιο όχι γιατί το ποίμνιο το ζήτησε προκειμένου να αερίζεται περιμένοντας εκτός, αλλά γιατί οι ιερωμένοι ήταν στα πρόθυρα της βλασφημίας.

Η Εκκλησία δεν έπαψε ποτέ να είναι μία από τις Εξουσίες και θα ήταν άχαρο να ακούσεις τον παπά να βρίζει τα Θεία για το σπυρί του ρυζιού που του κοκκίνισε το μάτι. Κρατήθηκε μία κρατήθηκε δύο, ας στα κομμάτια κι ο γαμπρός κι η νύφη κι όλο τους το σόϊ. Να πάτε αλλού να ρίξετε τα ρύζια σας!

5

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

4 σχόλια
Γιατί τα τόσα βεγγαλικά και τις φωτιές που ξεπηδούν απο παντού που τα πάς??? Μωρέ πότε θα αρπάξει το μαλλί-λάχανο καμιάς θειάς και να γίνει ο γάμος τραγωδία, εκεί να δείς μετά!!!
Εγώ απ'την άλλη γελάω με κάτι ντεμέκ εναλλακτικούς, που θέλουν να κάνουν κάτι "διαφορετικό" γιατί αυτά τα μυστήρια είναι ξεπερασμένα βρε αδερφέ, μπανάλ και μικροαστικά. Εμείς είμαστε new age ζευγάρι κ δε θα γίνουμε θύματα του χριστιανικού εθίμου. Για μας η ένωση είναι ένωση ψυχής και συμβολίζει κάτι ανώτερο κ άλλες τέτοιες χίπικες ηλιθιότητες βουτηγμένες στο δήθεν. Δε θα γίνουμε θύματα και ακόλουθοι της μάζας, πάμε κόντρα ακόμα κ σ'αυτό, γιατί μπορεί να ζούμε μια καθ'όλα μικροαστική ζωή αλλά κατά βάθος, στο πολύ βάθος, είμαστε επαναστάτες, πάμε κόντρα στο ρεύμα.Κ τελικά καταλήγουν όλοι αυτοί που θέλουν να μην είναι μάζα να κάνουν το ίδιο και να γίνονται η μάζα της άλλη όψης του νομίσματος. Η γυναίκα ξυπόλυτη, μ'ένα στεφάνι στα μαλλιά σύμβολο μιας "αγνότητας" (εδώ γελάει μέχρι κ ο παπάς) κ ένα λυτό φόρεμα δείγμα της δήθεν ανάγκης για απλότητα μπροστά στο μεγαλείο της "ένωσης". Κ απ'την άλλη ο γαμβρός με διπλωμένα τα μπατζάκια σαν να έχει γυρίσει απο την ψαριά, μ'ένα ανοιχτό, ατημέλητο πουκάμισο δείγμα της "ελέυθερης" σκέψης του.κ όλα αυτά σ'ένα ξωκλήσι δίπλα στο κύμα, μακρυά απο την φασαρία και την βία της πόλης, γιατί είπαμε κατά βάθος, στο πολύ βάθος, είμαστε χιπιδες, αλλά φευ εγκλωβισμένοι σε μια απρόσωπη, ψυχοφθόρα, πεζή πραγματικότητα. Κ θα βάλω τα κλάμματα για το δράμα.Χίλιες φορές απο αυτή τη μασκαράτα, ένας παραδοσιακός γάμος, με κυρίες με μαλλί πύργο κ καρφίτσες σε μέγεθος πιατέλας, άντρες χοντρούς με γραβάτες που γίνονται μαντήλι στο πρώτο δημοτικό με τα πουκάμισα να στάζουν και ζειμπέκικο επίδειξης ντεμέκ ανδρισμού κ φαι και ποτό μέχρι σκασμού. Τουλάχιστον σε αυτή τη δεύτερη εκδοχή, έχεις την ευκαιρία να δείς απο πρώτο χέρι όλα όσα στην δίνουν στην Ελλάδα και να τα ξορκίσεις κάνοντας πλάκα με όσα γίνονται μπροστά σου. Στο φινάλε δε καταλαβαίνω γιατί τόση κατηγόρια στους παραδοσιακούς. Τι να κάνουμε, δεν είμαστε όλοι Ελβετοί. Υπάρχουν κ άνθρωποι που όταν παντρέυονται θέλουν να ακούσουν τραγούδια της πατρίδας τους και όχι acid jazz remix by dj egina-diasimos-giati-bazo-diskoys-eutixos-pou-paratisa-to sxoleio feat. diethni-tragoudiara-me oraio-kolo.
Το μυστηριο ειναι μυστηριο, οσο κ ν θες δε μπορεις ν το μεταλλαξεις και πολυ.Στο κατω κατω της γραφης ενας ''παραδοσιακος ελληνικος γαμος'' στην εκλησσια γινεται.Αν ο αλλος θελει να παντρευτει στη παραλια οχι οτι δε μ αρεσει αλλα μου κανει λιγακι τραβηγμενο, οπως ισως και οι χαρακτηρισμοι σου περι ...''Εμείς είμαστε new age ζευγάρι κ δε θα γίνουμε θύματα του χριστιανικού εθίμου. Για μας η ένωση είναι ένωση ψυχής και συμβολίζει κάτι ανώτερο κ άλλες τέτοιες χίπικες ηλιθιότητες βουτηγμένες στο δήθεν. Δε θα γίνουμε θύματα και ακόλουθοι της μάζας, πάμε κόντρα ακόμα κ σ'αυτό, γιατί μπορεί να ζούμε μια καθ'όλα μικροαστική ζωή αλλά κατά βάθος, στο πολύ βάθος, είμαστε επαναστάτες, πάμε κόντρα στο ρεύμα.''Δεν ειναι ολοι ετσι.Καποιοι το κανουν για να ειναι πιο χαλαροι ισως, αλλοι γιατι ειναι της μοδος και φοριεται πολυ οπως και το κλασσικο ''γαμος στον Αγ.Γεωργιο στο Καβουρι και δεξιωση στο Ιsland''.Kανεις δε πιστευω οτι το εκανε γιατι την ειδε χιππι κατασταση παρα μονο in.Δε θα σου πω οτι δε μ αρεσει σαν ιδεα...η οταν το κανονιζα δε το σκεφτηκα, αλλα ειναι μαλακια να δωσεις τοοοοσα πολλα λεφτα και μετα κ η κουτση Μαρια εκει ηθελε να γαμοβαφτιστει και να μασαμπουκωσει.Τωρα μεταξυ μας οσον αφορα τις ..''κυρίες με μαλλί πύργο κ καρφίτσες σε μέγεθος πιατέλας, άντρες χοντρούς με γραβάτες που γίνονται μαντήλι στο πρώτο δημοτικό με τα πουκάμισα να στάζουν και ζειμπέκικο επίδειξης ντεμέκ ανδρισμού κ φαι και ποτό μέχρι σκασμού''...αυτο μαλλον θα το βρεις σε καθε γαμο.Καθε γαμος εχει καλεσμενους που μια υποχρεωση σε εκανε να τους καλεσει η μανα σου η και εσυ, και καθε γαμος περιλαμβανει καρικατουρες ανθρωπων με τους οποιους γελας πισω απο ενα κρυσταλλινο η και ενα πλαστικο ποτηρι κρασι.
Ολη αυτη η μεγαλομανια και το δηθεν πια με κουρασε.Νταξ μπορει οι περισσοτερες να χετε στο μυαλο σας ενα γαμο αλλα Αμερικανικα--γιατι αυτο ειναι, αμα δειτε τα 9/10 των αισθηματικων ταινιων ολες στο χωραφι καταληγουν-- αλλα αν εισαι λιγακι πιο χυμα νομιζω οτι σου φευγει οπως και σου ηρθε.Δηλαδη υπαρχει μια ολοκληρη βιομηχανια πισω απο ενα γαμο.Αλλα μπορεις να τον κανεις και αν οχι τσαμπα--μια 80αρα το κεφαλι στο χωραφι λεμε--πιο λιτο και να περασεις φινα.Εγω τον γλυτωσα στο τσακ.Εκανα κατι κουκουρουκου αρραβωνες--τι μου ρθε--μετα εκανα μια κορακλα και στο τελος χωρισαμε....Θα μπορουσε να παει και καλυτερα η αληθεια ειναι.Αλλα θυμαμαι οταν ειχα μπει στο τριπακι του να οργανωσω ενα γαμο--που τελικα ποτε δεν εγινε--για το μονο που ημουν σιγουρη ηταν οτι ηθελα να αγορασω το νυφικο....που δεν εμοιαζε εννοειται με νυφικο.Ολα τα αλλα τα χα χεσμενα, αγαπουσα το φουστανι χαχαχχα.Τεσπα το ρεζουμε ειναι οτι αμα αγαπιεσαι με τον αλλο και εισαι κ λιγακι συνειδητοποιημενος δε σκας ενα τσουβαλι λεφτα.Κανεις μια τελετη κανονικη, και μετα τους πας στη παραλια με ενα μπουφεδακι και τεκιλιτσες και την περνατε φινα.Ξυπολυτοι....με βερμουδες για να αλλαξετε στο αμαξι...με τις θειακες να γκρηνιαζουν και το πιθανοτερο να τις αποφυγετε...Με μαγιω απο μεσα για να κανετε μπανακι...και με ευχες πραγματικες οχι δηθεν...Γιατι ετσι οπως εχουμε γινει, κανεις τον καραγάμο που ειναι και καραγαμώ και οταν χωρισεις μουτζωνεσαι που δε πηρες τα λεφτα να τα κανεις φυτιλια στο Μπαλι.Μονο για το βιντεακι εχω ενσταση....εμενα μ αρεσει πολυ.Ολα τα αλλα οσο και να θες να μοιρασεις την χαρα που δε θα μεινεις στο ραφι--μπουμπουνιερες, προσκλητηρια, χιλιοπληρωμενο μαλλι και μακιγιαζ--πανε η σε συρταρι--για να θυμομαστε τον γαμο των παιδιων--και μετα στα σκουπιδια...η κρατανε 2 μερες το πολυ.Καλημερα