Τον νεοναζισμό δεν τον πολεμάς με τα όπλα του

Για εμάς που δεν ξέρουμε, κάποιο λινκ ή κάτι?Η απλά "πες πες, κάτι θα μείνει" ?

Σας παραθέτω ένα προηγούμενο μου σχόλιο:Φυσικά και υπάρχουν δύο άκρα και είναι ακριβώς όμοια!!! Μόνο που η εξίσωση δεν είναι στο επίπεδο ιδεολογιών αλλά στο επίπεδο συμπεριφορών!!! Ναι ξέρω η αριστερά έχει καλύτερη ιδεολογία από τους Ναζί.(γενικά μιλώντας μια και η αριστερά στην Ελλάδα έχει πάνω από 4.500 οργανώσεις ολότελα διαφορετικές μεταξύ τους που ξεκινάνε από τον Στάλιν και καταλήγουν στον Κροπότκιν η ακόμη και στον Εμβέρ Χότζα) Τι να την κάνω όμως την υποτιθέμενη καλύτερη ιδεολογία; όταν η άκρα αριστερά ευθύνεται για αναρίθμητες πραξεις βίας εγώ πρέπει να την δεχτώ γιατί δεν έχει "ταπεινα κίνητρα"; Όχι, αντίθετα εγώ βλέπω φασιστική συμπεριφορά και μια έντονα φασιστική προσπάθεια επιβολής της πολίτικης τους (η και όχι) άποψης με την βία. Δεν είναι δυνατόν να αγνοήσουμε ότι τα τελευταια 40 χρόνια έχουν ξεπηδήσει από την άκρα αριστερά αναρίθμητες "επαναστατικές ομάδες " που ευθύνονται για δεκάδες φόνους, εκατοντάδες επιθέσεις κτλ κτλ. Και όλα καλύπτονται από τον μανδύα της "καλύτερης ιδεολογίας". Αν κάποιος έχει πάει έστω και απ έξω από τα Ελληνικά πανεπιστήμια μπορεί να δει πολύ καλά την "επαναστατική βία" και την "ελεύθερη έκφραση" που υπερασπίζονται τα δεκάδες αριστερά γκρουπούσκουλα. Ξέρω ότι είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό από πολλους ότι το δικαίωμα έκφρασης και διαφορετικότητας του καθενός είναι αναφαίρετο. Ακόμη και για ένα ακροδεξιό. Όχι γιατί κάποιος έχει κανένα ξεχωριστό ενδιαφέρον να υπερασπίζεται έναν φασίστα αλλά γιατί τα αναφαίρετα δικαιώματα υπάρχουν χωρίς εξαιρέσεις!! και αυτό είναι κατηγορηματικο ειδάλλως μπαίνουμε σε ανελεύθερες καταστάσεις όπου η επιβίωση βασίζεται στην ικανότητα δύναμης. Τώρα όποιος χαίρεται να βλέπει βια που πυροδοτηθηκε από μια μπλουζα και ένα κούρεμα και μπορεί μάλιστα να τις δικαιολογήσει και ιδεολογικά τότε να του δώσω συγχαρητήριά. Τάχει βρει με την συνείδηση του!

Ισως το πιο πληρες σχολιο που ακουσα πανω στο περιστατικο. Ελπίζω πραγματικα να αφουγκραζεσαι την πλειοψηφια και ετσι να νιωθουμε οι περισσοτεροι.

@peterp φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳΔυστυχώς οι παρωπίδες δεν βγαίνουν. Τα ιδεολογικά αρρωστάκια έχουν υποστεί τόση πλύση εγκεφάλου έτσι ώστε οτιδήποτε αντίθετο στο δόγμα τους αγνοείται και αποδοκιμάζεται. Προτιμότερο το κολύμπι στον βούρκο

Βρισκόμαστε ήδη σε ανελεύθερη κατάσταση όπου η επιβίωση βασίζεται στην ικανότητα δύναμης, ποσότητας αντί ποιότητας λέω εγώ...Ίσως αυτό να φτάνει για να εξηγήσουμε γιατί τα άκρα πολώνονται και εντός αυτής της πόλωσης βαπτίζουμε φασιστικό ότι εκφράζει ακραίες/ριζοσπαστικές ιδεολογίες ή μπορεί και να αποχαρακτηρίζουμε από φασιστικό ότι πράττει ακραίως, ανεξάρτητα από το αν εκφράζει ριζοσπαστικές ιδεολογίες ή όχι. Το πρόβλημα λοιπόν είναι πιο σύνθετο.Κατ' αρχήν, αφού for the record αρχίσαμε να μιλάμε για αυγά και φασιστοποίηση της κοινωνίας όταν μπήκε η ΧΑ στην Βουλή, όταν μιλάμε για ακροδεξιό φασισμό μιλάμε για την ΧΑ, ναι ή όχι και γιατί; έχουμε συμφωνήσει σε αυτό; Άνεξάρτητα από την απάντηση, αυτό που γενικά εννοείται και εννοείς ως ακροαριστερό φασισμό από την άλλη και που ταυτίζεται μονοδιάστατα με τον αντιφασιστικό αγώνα, όχι μόνο δεν υπάρχει στην Βουλή, δεν διεκδικεί καν να μπει. Δεν μορφοποιείται σε κόμμα και ούτε το επιθυμεί. Συνεπώς όταν πάρω απάντηση για την ΧΑ, θα μπορώ να σου πω αν ο φασισμός είναι κάτι που η Δημοκρατία το αποβάλει από τα σπλάχνα της και λειτουργεί μόνο εξωθεσμικά. Ασφαλώς όμως μπορώ να εκτιμήσω ότι από την άλλη κάθετί το αριστερό ή άκρα αριστερό που δεν μορφοποιείται σε κόμμα, δεν είναι λογικό να το εκλάβουμε ως φασιστικό. Έτσι δεν είναι; Υπάρχει άλλωστε και η άποψη ότι τα κόμματα είναι μαγαζάκια, το αίτημα περί αμεσοδημοκρατίας, ή αντικατάσταση της αστικής δημοκρατίας από μια λαική κυριαρχία κτλ, αλλά κυρίως εδώ μπαίνει και η λέξη ακτιβισμός και αντι-βία να μας μπερδέψει λίγο ακόμα(θα επανέλθω αργότερα σ άυτά). Τέλος πάντων, επιτέλους, τί είναι φασιστικό στην Ελλάδα σήμερα;Τον φασισμό στην σημερινή Δημοκρατία που έχουμε, μπορούμε σωστά να ξεκινήσουμε να τον προσάπτουμε σε όποιον οι πράξεις του σε ένα επίπεδο μεταφορικό εξοβελίζουν τον βουλευτή από το βήμα στη Βουλή και στην θέση του τοποθετεί τον εαυτό του όπου αντί να συνδιαλέγεται και να εκφράζεται εντός του πολιτικού διαλόγου με τις υπόλοιπες αντιπροσωπευτικές δυνάμεις(δηλαδή με τους πολίτες) εντός του πλαισίου του νόμου και των θεσμών, επιβάλεται(στην κυριολεξία, θυμηθείτε τον συνταγματάρχη Παπαδόπουλο). Άρα σίγουρα ο φασισμός είναι μια τακτική βίαιη με την ευρεία σημασία και ασκείται πάντα από θέση ισχύος, θεσμοθετημένη ή μή και υποκαθιστά την ειρηνική διεξαγωγή της εκτέλεσης της δημοκρατικής εξουσίας με μια εν κρυπτώ πολεμική. Είναι δηλαδή καταρχήν μια πράξη βίαιη που επιζητά την ασφάλεια της διενέργειάς της στα κενά του συστήματος(γίνεται μεθοδικά και κεκαλυμένα ή και με την ανοχή των αρχών-για διάφορους λόγους- μέχρι να καταφέρει να γίνει καθεστώς και να λειτουργεί ελεύθερα) και το φίδι ελλοχεύει κάπου μεταξύ της κοινωνίας και των αντιπροσώπων της και έτσι μπορεί και καμουφλάρεται. Ο φασισμός σήμερα, οφελείται πέρα από όλα τ άλλα, και στο χάσμα Αρχών και κοινωνίας που σε μια έκρυθμη κατάσταση ωφελεί και η φύση της αντιπροσωπευτικής(ειδικότερα ελληνικής μεταπολιτευτικής) αστικής δημοκρατίας. Είναι κάθε ανατρεπτική πράξη αυτοδικίας όμως φασιστική;Όχι. Π.χ. η βία με την ευρεία σημασία μπορεί είναι α)ακτιβιστική(μεταβατικός ή επαναστατικός ακτιβισμός), β)όταν είναι Συνταγματικά προβλέψιμη, ή γ)όταν μια δημοκρατία κηρύσσει επιστράτευση των μαχιμων κ.α έναντι επίθεσης από εξωτερικό εχθρό(και όχι όταν ένα σωματείο κηρύττει απεργία, φυσικά).α)Ο μεταβατικός ακτιβισμός μπορεί να είναι μέχρι και ένα σύστημα επιθετικών, παρά τω νόμω και κατά του ισχύοντος-ισχυρού, πράξεων αυτοδικίας για χάρη μιας ιδεολογίας ή μιας άποψης-στάσης, στο όνομα μιας επιτακτικής ανάγκης για άμυνα-προστασία μιας ανθρώπινης αξίας και δικαιώματος, που διενεργείται αυτόβουλα, αυτεπάγγελτα, με το πρόσωπο φανερό, με ανειλημμένη την ευθύνη απέναντι στον νόμο, και που δεν έχει σκοπό να βλάψει την σωματική και ψυχική ακεραιότητα κανενός, δεν γίνεται δηλαδή με όπλα, ούτε και με φόβο. Επομένως, μια κάποια βία, μπορεί να διαταράσσει την έννομη τάξη χωρίς να αφαιρεί ή να τραυματίζει ζωές και χωρίς να απειλεί το πολίτευμα. Μπορεί να φτάσει να είναι λοιπόν σίγουρα και μια υπεύθυνη πράξη αυτοθυσίας. Εντός ακραίων καθεστώτων μπορεί να πάρει ακραία μορφή και οπότε να διώκεται ακόμα και η υπόνοια ακτιβισμού από τον νόμο(Ρωσία-Pussy Riot,LGBTQ), οπότε μπαίνουμε σε μορφή βίαιης πάλης με τον ισχυρό(όπλα, αίμα, εσωτερικός πόλεμος), κρυφή δράση, καλλυμένα πρόσωπα, αλλά κάθε ανάληψη ευθύνης(τον Βελουχιώτη για παράδειγμα το ΚΚΕ ακόμα δεν του χαρίζει τό ότι βγήκε επί Μεταξά από την φυλακή όταν δήλωσε ότι δεν είναι κομμουνιστής. Το θεώρησε δειλία και ανανδρεία). Τότε έχουμε δηλαδή επαναστατικό ακτιβισμό. Κάθε ακτιβισμός πάντως δικαιολογεί την ύπαρξή του, και η ύπαρξη κάθε έτσι ακτιβισμού, δικαιολογείται κοινωνιολογικά. Κάτι τον πυροδοτεί, εναντίον κάποιου υπάρχει, είτε είναι ακραίος είτε μεταβατικός, είτε κρίνεται φασιστικός/αντιδημοκρατικός είτε απλά ως έντονος. Πολλές όμως συγκρουσιακές απόπειρες μπορούν να αυτοονομάζονται ακτιβιστικές και δη επαναστατικές(και αυτό είναι κομματάκι πρρόβλημα).Ακόμα και στον μεταβατικό ακτιβισμό πάντως ο νόμος και οι θεσμοί, η αντιπροσώπευση, τείνουν υπεύθυνα να παρακάμπτονται.β)Εδώ πρέπει-αφού ήδη διαχωρίσαμε τον φασισμό από τον ακτιβισμό- πρώτα να κάνουμε και μια βασική διάκριση μεταξύ φασισμού και Συνταγματικού δικαιώματος υποκατάστασης της Δημοκρατίας από τον δρόμο.Το ίδιο το Σύνταγμα προβλέπει ότι σε κρίσιμες καταστάσεις όπου φαίνεται το νομιμοποιημένο όργανο να αδυνατεί ή να μην θέλει να ελέγξει την λαική υπακοή στους νόμους που η εκετελεστική εξουσία τηρεί ή θεσπίζει, και όταν ο λαός κρίνει πλέον ότι αυτή δεν θεσπίζει πλέον υπερ του ίδιου και της Δημοκρατίας (κατά το Σύνταγμα) και αντιπροσωπευτικά, τότε βρίσκεται στην διακριτική ευχέρεια του να κρίνει ότι επιτάσσεται να πάρει την λειτουργία των θεσμών στα χέρια του.Αυτό συμβαίνει όταν ο λαός ετυμηγορεί αυθορμήτως ότι η αντιπροσώπευση έχει παραβιαστεί από τους αντιπροσώπους. Όταν αμφισβητούνται δηλαδή η τήρηση και ο έλεγχος των θεσμων σε τέτοιο έμπρακτο βαθμό, λόγω του ότι δεν δίνεται το δικαίωμα μέσω εκλογών να αποκατασταθούν οι θεσμοί, από κάποιους που έχουν κατσικωθεί στην θέση της αντιπροσώπευσης χωρίς ουσιαστικά πλέον να αντιπροσωπεύουν τον λαό(δικαίωμα που το τρέμει κάθε κυβέρνηση, και εξ αιτίας του οποίου χαρακτηρίζει αντισυνταγματική ή φασιστική ή μπαχαλάκια όποια δύναμη την βολεύει για να μεταθέσει ευθύνες). Άρα φασισμός δεν είναι μια τέτοια λαική βίαιη αποκαθήλωση και επανίδρυση ή αποκατάσταση της Δημοκρατίας(βλ. Οκτωβριανή Επανάσταση, Αραβική Ανοιξη, ακόμα και Κίνημα στο Γουδί όπου συμμετείχε από απόσταση ο στρατός) εκτός και αν στόχος είναι η άνοδος ενός φασιστικού καθεστώτος. Και πάλι λοιπόν, τί είναι φασισμός; Αν ο Χίτλερ εγκαθιδρυόταν με μια τέτοια επανάσταση, θα ταν ή όχι φασίστας; Αν το πετύχαινε αυτό σφάζοντας εν μια νυκτί όσους αντιπάλους έμπαιναν επί χρόνια θεσμικά εμπόδιο στον δρόμο του συν όλους τους αντιπολιτευόμενους Εβραίους μόνο, με την πλειοψηφική στήριξη του λαού σε αυτήν την επανάσταση, δεν θα ήταν φασίστας; Θα ήταν ένας καθώς πρέπει επαναστάτης; Από την άλλη το ότι έγινε αρχηγός κράτους μέσα από εκλογές, τον κάνει λιγότερο φασίστα; Συνεπώς ο φασισμός δεν είναι απλώς μια πρακτική, αλλά είναι και μια πρωταρχικώς μια Ιδεολογία. Άρα αυτό που λέμε ότι φασισμός δεν είναι αυτό που λες αλλά το πως το λες-βλ Μπογδάνο... καλύτερα να το ξεπεράσουμε). Η Ιδεολογία αυτή όπως και κάθε δικαιολογία προέρχεται από ελεύθερη σκέψη και αποτελεί κατά την διατύπωσή τηξς ελεύθερη ανθώπινη έκφραση. Πρέπει να ποινικοποείται; Έχει σημασία εδώ να ξέρουμε ποιους μπορούμε να λέμε φασίστες και ποιους όχι(ενστάσεις κατα αντιρατσιστικού νόμου Ρουπακιώτη αλλά και άδειασμα από ΝΔ); ή δεν σε γουστάρω, είσαι φασίστας;Συνοπτικά λοιπόν και δια της αφαιρέσεως:Φασισμό έχουμε όταν από θέση ισχύος(φυσικής, ταξικής, θεσμικής) και ανεξάρτητα από την πλειοψηφικότητα ή μειοψηφικότητα του εγχειρήματός, συντελείται μια μη δίκαιη και μη αμυντική πράξη, εξωθεσμικά βίαιου και αυτοδίκαιου χαρακτήρα και διακρισιακού προσανατολισμού(φυσικού, ταξικού, θεσμικού/πολιτικού/ιδεολογικού) που καθιστά αδύνατο τον έλεγχό, την έκβαση και την "εκκλητότητα" του αποτελέσματός της από τον παθόντα. Κάθε διακρισιακή και αντιδίκαιη, αντιδημοκρατική πράξη που βάλλεται κατά της ζωής, της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντός μιας αντικειμενικά αναγνωρισμένης δημοκρατικής πολιτείας. Επειδή πολύ σωστά μίλησες για την σημασία των πράξεων έναντι των ιδεολογιών ή στη σχέση τους με αυτές, πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί και που ευδοκιμεί ο φασισμός, δηλαδή πως από ιδεολογία μερικών γίνεται νόμος και τάξη των δρόμων, πράξη δηλαδή και άλλοτε και καθεστώς.Ενώ όσο περιορίζονται τα πολιτικά δικαιώματα από ένα καθεστώς έχουμε και ανάλογη κλιμάκωση του ακτιβισμού, έχουμε παράλληλα και πιο έντονο το φαινόμενο της ακραίας βίας προς το ανελεύθερο καθεστώς. Υπό αυτήν την έννοια έχουμε επαναστατικό και όχι μεταβατικό ακτιβισμό, με τον Σημίτη επί Χούντας να πετάει μολότωφ. Σ'αυτήν την περίπτωση δεν μπορούμε να μιλάμε για φασισμό και με την σημερινή επικρατούσα άποψη, τρομοκρατία, γιατί το καθεστώς είναι ανελεύθερο, μη δημοκρατικό, δηλαδή φασιστικό: δεν επιτρέπει την δημοκρατία, ελέγχει με την βία, και προκαλεί την αντι-βία. Αν η αντι-βία είναι λοιπόν έντονο φαινόμενο που εμφανίζεται ή καταστέλλεται έντονα επί καθεστώτων κοντά στον απολυταρχισμό και δεν τιμωρείται μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, γιατί σήμερα, πως και και τί καθεστώς έχουμε όταν μιλάμε ήδη για επικίνδυνο μη καθεστωτικό φασισμό στους δρόμους των πόλεων και στα χωριά της Ελλάδας που προκαλεί την βία των ακροαριστερών; Σε τί καθεστώς αναπτύσσεται ο φασιστικός ακτιβισμός(Μεσοπόλεμος Ιταλία-Γερμανία-Βουλγαρία-Ελλάδα-διχογνωμία έχουμε για Στάλιν '26-54.) Ο φασισμός που καταγγέλουμε σήμερα είναι αντι-βία στην βία του συστήματος; Οι επιθέσεις των ακροδεξιών ενάντια στους ακροαριστερούς(θα πω μόνο) είναι αντι-βία; Η βία των ακροαριστερών απέναντι στους ακροδεξιούς φασίστες δεν είναι αντι-βία; Τί είναι; Ποιος ασκεί διακρισιακή και ρατσιστική βία; Οι ακροαριστεροί; Ή το σύστημα είναι οι ακροαριστεροί και οι ακροδεξιοί αμύνονται; Δεν καταλαβαίνω... Αν ο φασισμός των δυο είναι ίδιος και ο αυτός, σημαίνει ότι έχουμε υπόδειγμα κεντρώας δημοκρατίας με δύο ακραίους εχθρούς; Το δεχόμαστε αυτό;Αν δεχτούμε ότι πολιτεία δεν υπερασπίζετε την τάξη από τους ακροδεξιούς, η αυτοδικία εκ μέρους των ακροαριστερών δεν παίρνει την θέση μιας ακραίας ακτιβιστικής αντι-βίας, καλύπτωντας το ίδιο κενό ασφαλείας που αφήνουν οι Αρχές και διογκώνεται ο ακροδεξιός φασισμός, με την εισροή των μεταναστών; Αλλά μπορεί κανείς να κατηγορήσει τους μετανάστες που είναι μετανάστες; Μπορεί να τους τσουβαλιάσει όλους κάτω από την ίδια οργή όταν κάνουν διαρρήξεις λόγω πείνας και αδιεξόδων; Είχαμε υποδομή υποδοχής; Φυλλούσαμε σύνορα; Δεν είναι άνθρωποι σε αδύναμη θέση; Ο φασισμός θαρρώ δεν στρέφεται, ιδεολογικά υπέρ των αλλόφυλων και των μεταναστών. Και τους ακροδεξιούς λοιπόν, που πραττουν με βάσει διακρίσεις και μίσος κατά του ανθρώπου στην τελική, ποιος θα τους βάλει στην θέση τους; Θα χτυπούσαν οι ακροαριστεροί αυτούς που θεωρούν φασίστες αν η αστυνομία τους είχε μαζέψει για τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει; Κάποιος δεν πρέπει να το κάνει; Εκεί δεν βασιστικαν, ακριβώς στην ίδια ρητορική και οι ακροδεξιοί για τους μετανάστες και μπήκαν στο ΔΣ της Αθήνας; Η στάση των ακροαριστερών είναι η τελευταία πράξη πριν ο φασισμός αντιμετωπιστεί θεσμικά, με ουσιαστική πολιτική, και από την κοινωνία των πολιτών σε κάθε της πράξη. Δεν λένε ότι προστατεύουν την Ελλάδα από τους εισβολείς; Η Ελλάδα στους Έλληνες; Τώρα και ένας μετανάστης να μην μείνει στην Ελλάδα θα μας μείνουν οι ΧΑ, και τα μνημόνια. Το πρώτο, ανάμεσα σε άλλα, αν δεν χτυπηθεί η ανεργία και οι μισθοί πείνας, δεν θα εξαφανιστούνε ποτέ. Βρισκόμαστε σε μια φάση όπου οι ακροδεξιοί υπερασπίζονται την ανατροπή όσο και οι ακραίοι αριστεροί, και από ότι φαίνεται μπορούν και οι δύο να κάνουν λόγο για αντι-βία, αφού εντός της ιδεολογίας και των δυο έτερος θεωρείται θανάσιμος εχθρός. Και εδώ πρέπει να προσέξουμε πολύ γιατί είναι το πιο επικίνδυνο σημείο. Γιατί έτσι, ωραία, πετύχαμε με μια εξίσωση των άκρων να λύσουμε την παρεξήγηση και να πάρουμε μια απόσταση ασφαλείας από το πρόβλημα και εντάξει, εμείς είμαστε οι σωστοί πολίτες και οι κοινωνοί της δημοκρατίας, μιας δημοκρατίας που συμβαίνει αλλόύ, εντός των τειχών. Στην ουσία όμως, αντί να κοιτάξουμε κατάματα το θηρίο στην αυλή μας, μη τυχόν και μας πετρώσει του γυρνάμε την πλάτη. Δυστυχώς όμως το φίδι τσιμπάει και πισώπλατα και στα σκοτάδια. Και εμείς σιγά σιγά διπλοσφραγίζουμε τις πόρτες και μπαζωνόμαστε στα σπίτια μας, χωρίς να σκεφτούμε ότι κλειστήκαμε στον τάφο μας. Διότι κύριοι και κυρίες, πως θα βγείτε από κει μέσα όταν το θηρίο κόβει βόλτες στην αυλή; Γιατί ξέρουμε ότι το θηρίο δεν έχει όρους πολεμικής. Αν πεινάει, θα φάει. Γιατί πράττουμε έτσι;Γιατί ήδη αρχίσαμε να φοβόμαστε αυτό που μπορεί να μας συμβεί, και αρνούμαστε να έρθουμε στο ύψος των περιστάσεων. Φοβόμαστε την μάχη. Και επειδή μας έκλεψαν οι συγκυρίες την ζωή που ονειρευτήκαμε, δουλέψαμε δεν δουλέψαμε, προτιμάμε σαν στρουθοκάληλοι λίγες ώρες ακόμα ανεμελιάς κάνοντας ότι δεν τρέχει τίποτα, μέχρι να ρθει ο σούπερ ήρωας από το πουθενά και να μας σώσει(ο Καποδίστριας, Ο Βενιζέλος, ο Καραμανλής, ο Σούπερμαν, ο σούπερ-Δημήτριος). Διότι ως τώρα δεν μας χτύπησε την πόρτα το πρόβλημα. Και επειδή δεν κάτσαμε ποτέ να σκεφτούμε πως στο διάολο καταφέρνει και επιβιώνει αυτό το θηρίο, μετά από τόσες καταγγελίες, τόσα θύματα, τόσες αναγγελίες μακάβριων ραντεβού με την διαφορετικότητα. Με την εξίσωση, λύνουμε μετριοπαθώς τους ιστορικούς μας λογαριασμούς και αισθανόμαστε εντός του Συνταγματικού τόξου. Το Σύνταγμα, που το τσαλαπατάν κάθε μέρα οι ηγεμόνες μας με ΠΝΠ, με επιστρατεύσεις, με περιορισμό των διαδηλώσεων, με μαύρο στην Ερτ, με ξεπούλημα του εθνικού πλούτου στις τράπεζες και τους Κινέζους και κάθε παραγωγικού στοιχείου απτο οποίο μπορεί κάτι να επανεθεμελιωθεί, γιατί πιο πολύ απ όλα δεν φοβούνται τους ακροδεξιούς, αλλά αυτούς που ζητούν πίσω όσα τους παίρνουν και που δεν τα πούλησαν ποτέ για βύσματα εύνοιες και στρούγκες. Και αφού δημοκρατικά λοιπόν μπορούμε να χτυπήσουμε τους φασίστες, τότε σας ερωτώ, γιατί δημοκρατικά δεν σώσαμε τόσα χρόνια και την χώρα από την διαφθορά και την διαπλοκή, το χρέος, το έλλειμα, τον διογκωμένο που λέτε όλοι δημόσιο τομέα, την σάπια παιδεία και υγεία, τα εργασιακά μας δικαιώματά, τα σπίτια μας και το δικαίωμα να ζει κανείς αξιοπρεπώς σ'αυτήν την χώρα!Και εδώ η ίδια απάντηση.Φόβος.Τί θα πει αντιφασιστικός αγώνας λοιπόν και γιατί υπάρχει; Τί είναι η αντι-βία ως βία κατά των φασιστών και γιατί και από ποιους υπάρχει. Είναι οι ακροαριστεροί τόσο διπρόσωποι; Γιατί ο αντιφασισμός δεν προέρχεται από τα δεξιά; Μήπως λοιπόν να υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει φασισμός σήμερα στην Ελλάδα και ότι πρόκειται περί μιας επιτυχημένης αριστερίστικης προπαγάνδας; Όχι φυσικά.Το να πεις φασίστες τους ακροαριστεούς όταν κυνηγάνε ακροδεξιούς που τους κυνηγάνε πίσω αν όχι πρώτοι, το βρίσκω από φαντασιωσικό, ως και αστοιχείωτο. Ακροαριστερός φασισμός υπάρχει στις βομβιστικές επιθέσεις. Όχι όταν χτυπιούνται με τους ακροδεξιούς. Και δεν χτυπιούνται με τους ακροδεξιούς μόνο όσοι φαντάζομαι βάζουν βόμβες. Αν πρέπει να ψέγουμε αυτούς που δείραν τον τύπο με το ξυρισμένο κεφάλι και την μαύρη μπλούζα που έγραφε αρχαιοπρεπώς ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ για την αδιάκριτη βία τους, πρώτον μερικώς δεν λέμε ότι μπορεί και τζάμπα να φαγε ξύλο αφού μπορεί και να μην ήταν φασίστας άρα αν ήταν καλά έπαθε; Και δεύτερον πως ξέρουμε τί ακροαριστεροί ήταν αυτοί και αν είναι από αυτούς που βάζουν βόμβες; Η αντι-βία των ακροαριστερών και αριστερών(που κατα την γνώμη σας η βία τους δεν είναι αμυντική, άρα είναι και αυτοί ακραίοι) κατά των ακροδεξιών λαμβάνει χώρα στο κενό του νόμου, και είναι μια ύστατη αντίδραση υγιών κομματιών της κοινωνίας για την προστασία του Ανθρώπου και των τελευταίων δικαιωμάτων που του απέμειναν, όσο η Πολιτεία σφυρίζει κοιτωντας το ηλιοβασίλεμα και δεν κάνει τίποτα. Από που προέρχεται ο φασισμός, ποιος τον συντηρεί και ποιος τον τρέμει καιποιος όχι;Ξεκινώντας από τον ορισμό που έδωσα στον φασισμό, κανονικά δεν θα πρεπε ήδη να μιλάμε για ύπαρξη φασισμού σήμερα.Μήπως σαν την κρίση, ουσιαστικά δεν υπάρχει ούτε και αυτός;Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι βολεύει τους άρχοντες και διασπά το κίνημα. Άλλος ότι αποπροσανατολίζει τον φόβο από εκεί από που θα έπρεπε να προέρχεται. Όμως αφού ξέρουμε ότι υπάρχουν κάποιοι ακροδεξιοί που μαχαιρώνουν μετανάστες ή ότι πλακώνουν εδώ και δεκαετίες στο ξύλο αριστερύς γιατί βρίσκονται ελεύθεροι; Γιατί το φαινόμενο διογκώνεται; Γιατί έχουν πλέον λόγο, και δεν υπάρχει αντίλογος. Ο Σαμαράς δεν δικαιούται να μιλάει, ενώ του κάνουν και την βρώμικη δουλειά.Ελλείψει πολιτικής άσκησης ουσιαστικής, η χώρα έγινε ξέφραγο αμπέλι και στρατόπεδο συγκεντρώσεως εξαθλιωμένων ανθρώπων που έφυγαν από τις χώρες τους όπως φεύγουν όμως τώρα και οι δικοί μας, σε συνθήκες πολύ πιο ευνοικές από τις χώρες απ όπου ήρθαν οι μετανάστες σε εμάς.Απουσία πολιτικής: Δουβλίνο 2 και πλήρης υποτίμηση των όρων του την ίδια στιγμή που στηρίζαμε πολέμους στην Ανατολή για χάρη του ΝΑΤΟ και είχαμε τα σύνορα μόνο για να λέμε: εκεί στην ακριτική Θράκη, εκεί στα ακριτικά νησιά μας. Και ο Παπανδρέου από το Καστελόριζο έβαλε μέσα την Τρόικα.Έφτασαν στην Αθήνα, τους είχαμε να δουλεύουν στις Μανωλάδες, και τώρα σαν έξυπνοι βλάκες δεν τους θέλουμε άλλο, για τί λέει είμαστε εθνικιστές εμείς. Ο εθνικισμός δεν είναι φασισμός λέει γιατί είναι ένα μέτρο της αξίας του συνανθρώπου. Μα μεε βάση τί; Την καταγωγή; Αξιας του συνανθρώπου ή του Έλληνα μόνο; Στο κενό της υλικης και θεσμικής φύλαξης των συνόρων γιγαντώθηκε ο φασισμός στην πόλη, που πολεμά τους Μπολσεβίκους και τους αντιεξουσιαστές ως παραλειπόμενα της γνήσιας ιδεολογικής τους στόφας, καθότι οι πόλεις έχουν μετανάστες και οι αριστεροί προστατεύουν το δικαίωμά τους στην ζωή και την ελευθερία.Και στο κενό της αστυνόμευσης εκεί, αλλά και της εξυπηρετικής των εθνικιστικών κορώνων που τους ταίζουν φύσης των σωμάτων ασφαλείας και τα όπλα τους, αστυνομία ακροδεξιοί γίναν ένα.ΠΟΙΟΣ ΤΩΡΑ ΘΑ ΣΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ;Εσύ πότε και με ποιον τρόπο θα γίνεις αντιφασίστας, αφού τα αντάρτικα πόλεων σε λίγο θα είναι ένας λάκκος με νεκρούς;Γυρίζοντας την πλάτη;Παιδεία; Ποια παιδεία, πότε παιδεία, πάει η παιδεία.Του χρόνου ίσως πάλι.Καταρχήν θα πρεπε να καταπολεμηθεί η ανεργία και να μην πέσουν άλλο οι μισθοί. Αυτό για να γίνει πρέπει να γίνουν πολλά άλλα πρώτα (όπωε μείωση του ΦΠΑ), αλλά ας μείνουμε μόνο στο ότι πρέπει να καταπολεμηθεί η ανεργία, έτσι σαν σύνθημα.Πρέπει το αντιφασιστικό μέτωπο να μεγαλώσει και να μείνει εκτός κομμάτων. Αν θέλουν ας το χαιρετίζουν. Πρέπει στην συνείδηση του κόσμου να απαγκιστρωθεί από κάθετους ιδεολογίκούς χώρους, αφού αφορά τους πάντες, όχι μόνο τους ακροαριστερούς. Αν θέλουν να συμμετέχουν, όχι να μονοπωλούν, που δεν το κάνουν βέβαια, γιατί το αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα είναι ευρέως αριστερό.Πρέπει να ασκηθεί αυστηρή πίεση και ο νόμος στην αστυνομία ωστε να κάνει την δουλειά της. Να φυλαχθούν τα σύνορα.Να αρθεί το Δουβλίνο 2 και να καταργηθούν τα στρατόπεδα φιλοξενίας και να πάνε στην ευχή του Θεού. Όσοι θέλουν να μείνουν και να παλέψουν.Η Δημόσια τηλεόραση πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες να καλύψει θέματα ρατσιστικής βίας και διακρίσεων να συζητηθούν κεντρικά και συνεχόμενα και ανοιχτά θέματα διαφορετικότητας. Πρέπει επίσης οι βουλευτές να μην φοβούνται να συγκρουστούν δημόσια με την ΧΑ(τί φοβούνται άραγε;)Πρέπει να αποκατασταθεί η ιστορική γνώση στα σχολεία για το τί είναι φασισμός και να έρθουν οι μαθητές εγγύτερα από άποψη εθνικής, ταξικής και σεξουαλικού προσανατολισμού προέλευσης. Τέλος πρέπει να φτιαχτεί ένας σωστός αντιρατσιστικός/αντιδιακρισιακός νόμος που να κάνει ρητά διακριτό το τί καταδικάζει και να καταδικάζει την ρατσιστική/διακρισιακή σωματική ψυχολογική και λεκτική βία κατά των μειονοτήτων, ευπαθών ομάδων, αλλοεθνών, ταξικά κατώτερων, σεξουαλικά διαφορετικών ανθρώπων, των γυναικών. Να προβλέπει ποινές, να αλλάξει την νοοτροπία στην δουλειά , το σπίτι, την γειτονιά, το σχολείο. Να αλλάξει τον πολιτισμό μας και να μας ξεκολλήσει από τα κόμπλεξ μας. Να ακυρωθεί το ισχύον πλαίσιο για τις πράξεις ΠΝΠ, οι αντιδιαδηλωτικοί νόμοι, οι επιστρατεύυσεις.Προσωπικά ο καθένας, πρέπει να αρχίσει να στρέφεται κατά των φασισμών, ακροαριστερών ακροδεξιών, όπως νομίζει, όπου βρίσκεται, δουλειά, σπίτι, παρέες, γειτονιά, διακοπές, έξω από την χώρα, σε άλλον πλανήτη, σε άλλη ζωή και να καταγγέλει.Ένας νόμος δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα από μόνος του. Είναι πάντοτε καλύτερο να συμπλέει, να εκφράζει και να εκφράζεται, παράλληλα, από και με μιά τρέχουσα πραγματικότητα της ζωής της κοινωνίας.Πάνω από όλα,κανένας φόβος, πολύ χιούμορ.