Απο τη Λένα Φουτσιτζή
Το Βατικανό αποφάσισε: ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' έκανε το δεύτερο του θαύμα, πράγμα που σημαίνει ότι παίρνει τη σφραγίδα για την τελική έγκριση του τίτλου «Άγιος». Τέρμα οι ουρές και οι αναμονές σε επιτροπές! Ο δρόμος άνοιξε. Αφού μας βλέπει, φαντάζομαι ότι θα είναι ευχαριστημένος.
Όμως ανησυχώ: μήπως κάποια κακεντρεχή σχόλια σκιάζουν το θρίαμβο του; Ο Ιωάννης Παύλος Β' έσπευσε να κάνει το πρώτο του θαύμα μόλις έξι μήνες μετά το θάνατό του, φέρνοντας ίσως σε δύσκολη θέση τους προηγούμενους Αγίους, που είχαν την ευγένεια να περιμένουν χρόνια μετά το θάνατό τους πριν κάνουν την πρώτη τους κίνηση. Μήπως ήθελε να κλείσει τα στόματα για τα σκάνδαλα, τα οποία δε σταμάτησαν ενώ πέθανε με κάθε μεγαλοπρέπεια; Αυτό δεν το ξέρουμε. Το μόνο που ξέρουμε στα σίγουρα είναι ότι κατάφερε να κάνει δύο θαύματα, ο ελάχιστος αριθμός που απαιτείται για την προαγωγή.
Το πρώτο θαύμα έγινε έξι μήνες μετά το θάνατο του Πάπα: ο Marco Fidel Rojas, ένας άντρας από την Κολομβία, πρώην δήμαρχος της πόλης Huila, υπέφερε από Πάρκινσον - αν και άλλα δημοσιεύματα μιλούν για μια καλόγρια από την Κόστα Ρίκα, άλλα για μια Γαλλίδα, με όνομα Marie Simon-Pierre, ή για έναν άντρα με Αλτσχάιμερ – τέλος πάντων, τι σημασία έχει, αφού το τέλος της ιστορίας είναι αίσιο. Οι γιατροί του το είχαν ξεκαθαρίσει: η περίπτωσή του ήταν ανίατη. Σε ένα ταξίδι στη Ρώμη, ο Marco θυμήθηκε μια σύντομη συνάντηση με τον Πάπα, και σκέφτηκε: «αφού έχω μέσον εκεί ψηλά, γιατί δεν το χρησιμοποιώ;» Κι έτσι παρακάλεσε τον Ιωάννη Παύλο Β' να μεσολαβήσει στα κατάλληλα κανάλια. Μ' αυτά τα λόγια, κοιμήθηκε. Θα το έχετε μαντέψει, αλλά θα το επιβεβαιώσω: όταν ξύπνησε, είχε γιατρευτεί.
Το δεύτερο θαύμα μετουσιώθηκε σε μια γυναίκα από την Κόστα Ρίκα το 2011, και κατά διαβολική (συγνώμη!) σύμπτωση, συνέβη τη νύχτα της γιορτής προαγωγής του Πάπα, η οποία εγκρίθηκε λόγω του πρώτου θαύματος. Η Floribeth Mora κινδύνευε σοβαρά από ανεύρυσμα στον εγκέφαλό της. Οι γιατροί της το είχαν ξεκαθαρίσει: μια εγχείρηση θα ήταν παρακινδυνευμένη. Η Mora ήταν αδύναμη στο κρεβάτι της όταν παρακολούθησε την γιορτή προαγωγής αλλά φαίνεται ότι έστειλε κάποιο μήνυμα εκεί που έπρεπε. Την επόμενη μέρα άκουσε μια φωνή: «Σήκω! Έχεις γιατρευτεί!», κάτι που επιβεβαιώθηκε και από τους γιατρούς (η ίαση, όχι η φωνή). Άλλα δημοσιεύματα λένε ότι ήταν υπερβολικά αδύναμη και ετοιμοθάνατη, και ότι τις προσευχές τις εκτέλεσαν οι συγγενείς της, αλλά ποιος νοιάζεται, σημασία έχει ότι γιατρεύτηκε.
Δύο επιβεβαιωμένα θαύματα λοιπόν, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Ο Ιωάννης Παύλος Β' θα μπει στην επίλεκτη ομάδα των 10.000 και βάλε Αγίων -κανείς δε μπορεί να πει με ακρίβεια τον αριθμό.
Το κλαμπ είναι μεν αξιοζήλευτο, αλλά αναρωτιέμαι: μήπως τελευταία οι προδιαγραφές έχουν χαλαρώσει; Διότι την εποχή της Ζαν Ντ'Αρκ, για να γίνεις Άγιος έπρεπε να κάνεις όχι δύο θαύματα, αλλά έξι! Τέσσερα για να μπεις στα προκριματικά και άλλα δύο για αγιοποίηση. Βέβαια και τότε υπήρχαν παραθυράκια – τα τέσσερα γινόταν τρία αν είχες σχηματίσει θρησκευτικό κίνημα, και ακόμη λιγότερα αν είχες πεθάνει ως μάρτυρας. Και τα δύο τετραγωνάκια ήταν σημειωμένα στην αίτηση της Ζαν Ντ' Αρκ αλλά έπρεπε να περιμένει μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για να εξεταστεί ο φάκελος της.
Βέβαια, όποιος βρίσκεται στην άλλη πλευρά, έχει όλο το χρόνο με το μέρος του, αλλά επιμένω: στα καλά τένις κλαμπ για να γίνεις μέλος μπορεί να περιμένεις χρόνια, και για μας στη γη είναι μετρημένα. Μας αρέσουν τα πριβέ, τα αποκλειστικά, τα επίλεκτα, αλλά αυτά έχουν νόημα μόνο όταν είναι πράγματι για λίγους. Αν τα δύο απαιτούμενα θαύματα γίνουν στο μέλλον ένα, θα μπω στον πειρασμό να προσπαθήσω κι εγώ να γίνω Αγία, και μάλιστα πριν πεθάνω. Επειδή έχω αμαρτάνει πολλάκις, προειδοποιώ την εκκλησία ότι, μάλλον, πρέπει να πάρει τα μέτρα της.
σχόλια