Κίνημα "Δε Μαυρίζω Με Τίποτα"

Κίνημα "Δε Μαυρίζω Με Τίποτα" Facebook Twitter
11

Δεν ξέρω αν είναι ρατσιστικό ή όχι απλά από μικρός θεωρούσα τους μαύρους ανθρώπους πιο εξελιγμένους απ' τους λευκούς, ένα βήμα μπροστά, κάτι σαν τους Χmen αλλά χωρίς το σιδερένιο κράνος στο κεφάλι ή τον τυφώνα Χάλυ Μπέρυ. Κι αυτό επειδή δε χρειαζόταν να ακούν τις μανάδες τους από μικρά παιδιά να ουρλιάζουν σαν δαιμονισμένες για να βάλουν αντηλιακό 50+, καπέλο, γυαλιά, μπλούζα, στολή δύτη για να κάτσουν πέντε λεπτά μετρημένα στη θάλασσα για να μην καούν, επειδή εκείνα μπορούσαν να κάθονται στον ήλιο ξέγνοιαστα και να χαίρονται καλοκαίρι και να παίζουν ρακέτες ή να ασχολούνται με τα κουβαδάκια τους και τις οικοδομικές εργασίες στην άμμο χωρίς να σκέφτονται το μελάνωμα, τον καρκίνο του δέρματος, την τεράστια ελιά στη μέση, το ξεφλούδισμα ή την αγελαδίτσα μετά για τα εγκαύματα. Ενώ όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι θυμούνται κάθε τους καλοκαίρι με το πού πήγαν διακοπές ή μαζί με ποιους το πέρασαν, εγώ θυμάμαι τα δικά μου ανάλογα ποιο μέρος του σώματος έκαψα περισσότερο: πλάτη, μούρη, πόδια, χέρια, κοιλιά, εγκεφαλικά κύτταρα ή ολικό ψήσιμο μια και καλή να ξεμπερδεύω.

Αντικειμενικά μιλώντας, δεν έχει περάσει καλοκαίρι που να μην έχω καεί εκτός φαντάζομαι από εκείνο που με είχαν στη θερμοκοιτίδα που λογικά θα κάηκα κι εκεί αλλά εν πάση περιπτώσει. Προφανώς για μαύρισμα ούτε λόγος με μόνη εξαίρεση μια φορά στην Πάρο που είχα πάρει μια απόχρωση του πορτοκαλί αρκετά φιλική προς το περιβάλλον κυρίως στα δάχτυλα των ποδιών γιατί κυκλοφορούσα όλη μέρα με σαγιονάρα 4-1 και τα ίχνη μελανίνης που έχει ο οργανισμός μου απέδωσαν τελικά καρπούς.

Για μια περίοδο θυμάμαι έτρωγα άπειρα καρότα όχι επειδή μου άρεσαν αλλά επειδή είχα ακούσει πως βοηθούν στο μαύρισμα. Φυσικά κανένα αποτέλεσμα εκτός από μια μικρή υπερβιταμίνωση οπότε και τα σταμάτησα. Απ' την άλλη, την επιλογή του σολάριουμ την έχω αποκλείσει γιατί πρώτον έχω κλειστοφοβία και δεύτερον έχω δει εκείνη τη σκηνή απ' το Βλέπω το θάνατό σου νομίζω το 32 ή το 33 είναι, δε θυμάμαι καλά εκεί που καίγονται οι δυο ξανθιές μέσα στα σολάριουμ που τα δείχνει σαν τάφους από ψηλά, ανατριχιαστικό. Οπότε αφού είδα και απόειδα, το πήρα απόφαση πως μαύρισμα δε θα δω που να χτυπιέμαι πάνω στις ξαπλώστρες εκτός κι αν με περνάω από φίλτρα στο ίνσταγκραμ ή κολλάω πάνω μου αρνητικά από φωτογραφίες.

11

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

7 σχόλια
Εγώ έχω τα εξής δύο κουλά: 1)Μετά την εφηβεία σταμάτησα να μαυρίζω όπως μαύριζα όταν ήμουν μικρότερη παρόλο που και λάδια έβαζα και κάτω από τον ήλιο καθόμουν σαν αθερίνα έτοιμη για ψήσιμο,2) και σαν να μην έφτανε αυτό με το καιρό άρχισα να μαυρίζω σε ορισμένα μόνο σημεία.Ή μάλλον,να το θέσω καλύτερα,υπάρχουν κάποια σημεία πάνω μου που δεν μαυρίζω που να με βαράνε πχ πρόσωπο,καλάμια κλπ.Ενώ γενικά με ψιλοαπογοήτευε ανέκαθεν,πέρυσι είχα τσαντιστεί πραγματικά.Πλέον,είμαι μονίμως κάτω από ομπρέλα και με δείκτη 30+ και αποφεύγω τον ήλιο όπως ο διάολος το λιβάνι.Εφόσον δεν μπορώ να μαυρίσω ομοιόμορφα,ας μην μαυρίσω καθόλου. Όχουυ πια....
Χαχαχαχα!!! Τα λες υπέροχα. Να πω πάντως ότι υπάρχει και η επιλογή μαυρίσματος με σπρέι ζαχαροκάλαμου. κρατάει μια βδομάδα, κοστίζει λίγο (20 ευρω), δεν είναι χημικό και είναι πολύ ωραίο χρώμα. Το πολύ πολύ όταν αρχίσει να φεύγει να φαίνεται σαν πανάδες αλλά εκεί πατάς ένα peeling σώματος, φεύγει όλο και ούτε γάτα, ούτε ζημιά!!! :) :) :)
Μετά από πολλάααα χρόνια θα έχουμε όλοι μελαμψό χρώμα. Το επιτάσσει η αύξηση της ποσότητας UV που όλο και αυξάνεται οπότε οι πολύ μακρινοί σου απόγονοι θα είναι κομπλέ.Για να μη στεναχωριέσαι αρκεί να με δεις στη θάλασσα. Σε άσπρη άμμο -πολύ άσπρη όμως- δε θα ξεχώριζα. :/Δε με πειράζει που είμαι σαν βάμπιρος, μου αρέσει το χρώμα μου ΑΛΛΑ στη θάλασσα πρέπει να κάθομαι με καπέλο, γυαλιά και μπλούζα σαν τα 6χρονα >_< mmmmm
Eλπίζω τα όχι να μην πηγαίνουν στο ότι θα είμαστε όλοι μελαμψοι καθώς αυτό επιτάσσει η αρμοστικότητα. Εξελικτικες πιέσεις είναι αυτές. Θα θελα να δω μούτρα golden egg τώρα.