Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες)

Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
32

 

 

Την οικογένεια Ρότσιλντ την συνοδεύει πολύ χρήμα, πολλές ιστορίες για το πώς αποκτήθηκε αυτό και δεκάδες αναφορές που αγγίζουν τα όρια του θρύλου.

Οι μεγιστάνες του παγκόσμιου χρηματιστηριακού και τραπεζικού συστήματος είναι μια δυναστεία που από τον 18ο αιώνα προκαλεί, ιντριγκάρει και διχάζει. 

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις φωτογραφίες που διέρρευσαν από ένα prive party σε μια από τις επαύλεις τους, που έγινε το 1972...

Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
Τα πριβέ party των Ρότσιλντ το 1972 (φωτογραφίες) Facebook Twitter
32

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

19 σχόλια
Το ψευδώνυμό σας είναι "ο νοών νοείτω", αλλά απορώ γιατί δεν εννοείτε το γεγονός πως το άρθρο "Η διαβολική σύζυγος του Νταλί" είναι κακεντρεχέστατο και απαράδεκτο. Από που να ξεκινήσω; Από το γεγονός ότι κατά την άποψη του αρθρογράφου η Γκαλά χώρισε από τον Ελυάρ γιατί δεν την ικανοποιούσε σεξουαλικά;"Φαίνεται πάντως ότι ο Ελυάρ δεν κατάφερνε να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές ορέξεις της συζύγου του, η οποία έψαχνε διαρκώς για νεαρούς και όμορφους άνδρες." Τι να πω ρε φίλε; που το ξέρεις; Στο κρεβάτι τους ήσουνα;"Σύντομα όμως η Γκαλά άρχισε και πάλι να ψάχνει για κάποιο διάσημο σύζυγο αφού αισθανόταν ότι κανένας πλέον δεν μπορούσε να την ικανοποιήσει! Και ακριβώς τότε η Γκαλά βρήκε στο πρόσωπο του 25χρονου Σαλβαντόρ Νταλί τον άνθρωπο με τον οποίο θα μπορούσε να μοιραστεί το πάθος της για χρήματα, εξουσία και διαφθορά." Όλο αυτό το ψυχογράφημα προέκυψε πώς; Διακρίνω μια υφέρπουσα ζήλια, του στυλ δεν μπορεί, με τον πρώτο διάσημο όταν τα έφτιαξε ηταν τυχαίο, με τον δεύτερο, αποκλείεται. Τον τύλιξε η καπάτσα. Θα συνέχιζα με πολλά ακόμα αποσπάσματα, αλλά θα αρκεστώ να αναφέρω, έτσι για να είμαστε λίγο ακριβεις ότι ενώ ο Λόρκα είχε εξομολογηθεί τον Νταλί τον έρωτά του, δεν υπάρχει από πουθενά ένδειξη ότι όντως τα είχανε. Επίσης τι είναι αυτό το "τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν άχρηστος και ανίκανος, ενώ πέρναγε όλο τον χρόνο στα νοσοκομεία" μάλλον από χόμπυ, αφού ως γνωστόν, οι διάσημοι απαγορεύεται να γερνάνε...
Τα περισσοτερα σχολια αποδεικνυουν την κοινωνικη συνειδηση του μεσου μικροαστου και ταυτοχρονα επεξηγουν την κατασταση που επικρατει στον κοσμο σημερα.
● Αν αυτό το θεωρείτε τέχνη... Τι να πω...; Εγώ αυτό που περισσότερο διακρίνω είναι τα καπρίτσια κάποιων πλουσίων. Και τι σημαίνει "οι φωτογραφίες διέρρευσαν"; Γιατί αυτό το κρυφτούλι; Ενοχοποιείται η τέχνη; Ή μήπως αυτή η... διαρροή δεν ήταν τόσο ατυχής αλλά σκόπιμη; Καλά λέει το άρθρο πως όλη αυτή η κατάσταση προκαλεί, ιντριγκάρει και διχάζει...● Πάντως στην έκτη φωτογραφία (από πάνω προς τα κάτω), θα μπορούσα να ορκιστώ (θα μπορούσα είπα...) πως η κυρία αυτή είναι ή μαμά της Λάνα Ντελ Ρέι... ● Να υποθέσω δηλαδή πως στην πραγματικότητα κάπως έτσι φανταζόταν την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 η Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη;...● Και να ούρλιαζε στο επιτελείο της να τσακιστούν να βρουν στο τηλέφωνο τον Νταλί;... ● Άραγε, όταν της είπαν πως έχει πεθάνει, να ισχυρίστηκε έντονα;: «Μα πως έχει πεθάνει; Αφού έχω δει έργα του!»...● Ένα καρακιτσαριό το κερατά μεταξύ τύρου και αχλάδου...● Αχ βρε Σαλβαδόρ, γιατί τους χάριζες την αίγλη σου;;;● Που ήταν ο δικός σου Σάντσο Πάντσα να σε γλυτώνει από τους "ανεμόμυλους" και τις ψεύτικες-δήθεν Δουλτσινέες;;;...
Καλό θα είναι να μάθετε κάποια πράγματα πίσω από όλες αυτές με τις άρρωστες καταστάσεις με χρυσόσκονη πασπαλισμένες που τόόόσο σας αρέσουν...Η διαβολική σύζυγος του ΝταλίΌταν ο άρχοντας του σουρεαλισμού συνάντησε το 1929 την Γκαλά Ντεβουλίνα βρήκε στο πρόσωπό της μια δηλητηριώδη μούσα η οποία τον μύησε στη διαφθορά. Ενα καινούργιο βιβλίο αποκαλύπτει τις λεπτομέρειες Το γεγονός ότι ο Σαλβαντόρ Νταλί έπεσε θύμα της ασίγαστης επιθυμίας της ρωσίδας συζύγου του Γκαλά για χρήματα και νεαρούς άνδρες δεν αποτελεί πλέον μια απλή υπόθεση! Ο Ιαν Γκίμπσον σε μια διαφωτιστική βιογραφία του μεγάλου καλλιτέχνη αποκαλύπτει ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για το πώς ο ζωγράφος των παραμορφωμένων ρολογιών επέτρεψε στον εαυτό του να καταστραφεί από μια διαβολική σύζυγο! Η Έλενα Ντιακάνοφ Ντεβουλίνα γεννήθηκε στη Ρωσία το 1894. Ο πατέρας της ήταν δημόσιος υπάλληλος και η μητέρα της συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Πολύ γρήγορα η Γκαλά ερωτεύτηκε τον νεαρό γάλλο ποιητή Πολ Ελυάρ, με τον οποίο παντρεύτηκαν ένα χρόνο αργότερα. Φαίνεται πάντως ότι ο Ελυάρ δεν κατάφερνε να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές ορέξεις της συζύγου του, η οποία έψαχνε διαρκώς για νεαρούς και όμορφους άνδρες. Και μάλιστα δεν δυσκολευόταν καθόλου να τους βρει χάρη στο μικροκαμωμένο αλλά πανέμορφο σώμα της και στο έντονα προκλητικό βλέμμα της. Ενας από τους πρώτους παράνομους εραστές της ήταν ο γερμανός ντανταϊστής Μαξ Ερνστ. Μάλιστα η Γκαλά δεν δίστασε να πείσει τον σύζυγό της να δημιουργήσουν με τον καινούργιο εραστή της ένα παράξενο ερωτικό τρίγωνο! Σύντομα όμως η Γκαλά άρχισε και πάλι να ψάχνει για κάποιο διάσημο σύζυγο αφού αισθανόταν ότι κανένας πλέον δεν μπορούσε να την ικανοποιήσει! Και ακριβώς τότε η Γκαλά βρήκε στο πρόσωπο του 25χρονου Σαλβαντόρ Νταλί τον άνθρωπο με τον οποίο θα μπορούσε να μοιραστεί το πάθος της για χρήματα, εξουσία και διαφθορά. Φαίνεται ότι μόνο μια μικρή λεπτομέρεια θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στον δρόμο της αδίστακτης γυναίκας: ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα! Ο Λόρκα, ο οποίος εκείνη την περίοδο ακριβώς ετοιμαζόταν να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές της Ισπανίας, ήταν ο μεγάλος έρωτας του Νταλί και φαίνεται ότι είχε ασκήσει σημαντική επιρροή στα πρώτα έργα του. Παρ' όλα αυτά, η Γκαλά κατάφερε εύκολα να μαγέψει τον Νταλί και να τον κάνει να ξεχάσει τον νεαρό αγαπημένο του. Ο Νταλί δεν ήταν σίγουρα ένας από τους «πρωτεργάτες» του σουρεαλισμού. Μια προηγούμενη γενιά σουρεαλιστών ζωγράφων, όπως ο Ερνστ, ο Μιρό, ο Τανγκί καθώς και ο ποιητής Αντρέ Μπρετόν, άνοιξαν τον δρόμο στον νεαρό τότε ζωγράφο. Φαίνεται πάντως ότι ο σουρεαλισμός ήταν φτιαγμένος για τον Νταλί αλλά και ο Νταλί φτιαγμένος για τον σουρεαλισμό! Και η Γκαλά αποτέλεσε ακριβώς την αιτία ανόδου του ζωγράφου αλλά και τον βασικό καταλύτη για την τελική πτώση του. Ο γάμος τους έγινε το 1934. Σύμφωνα με τον συγγραφέα της βιογραφίας, η Γκαλά κατάφερε σύντομα να μετατρέψει τον Νταλί σε ένα τέρας υπερβολής και μεγαλομανίας, όπως εξάλλου ήταν και η ίδια. Ο Νταλί αποποιήθηκε ακόμη και τη φιλελεύθερη ιδεολογία που στα νεανικά του χρόνια μοιραζόταν με τους αγαπημένους συμμαθητές του, τον Λόρκα και τον Μπουνιουέλ. Ο Σαλβαντόρ Νταλί, χάρη στη διαβολική σύζυγό του, είχε πλέον γίνει ένας φανατικός οπαδός του ολοκληρωτισμού και ως εκ τούτου τρομερός εχθρός των Εβραίων. Ο Αντρέ Μπρετόν, ο οποίος αποτελούσε τότε μια πολύ σημαντική δύναμη για τα γαλλικά γράμματα, αποφασίζει τότε να αποκηρύξει τον Νταλί και να τον εξοβελίσει από την ομάδα των σουρεαλιστών! Η περίοδος της μεγάλης ακμής του Νταλί κράτησε λιγότερο από 10 χρόνια. Όταν αργότερα υποσχέθηκε να επιστρέψει στον κλασικισμό, φαίνεται ότι δεν διέθετε πλέον ούτε την ικανότητα ούτε τον χρόνο ούτε και την υπομονή να το κάνει. Ο «κλασικισμός» του Νταλί δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα ακαδημαϊκό κιτς! Μετά το 1960 ο καλλιτέχνης χρειαζόταν να δουλεύει σκληρά και να ασχολείται με απαξιωτικά για το εύρος του ως ζωγράφου έργα προκειμένου να ικανοποιεί κάθε επιθυμία της αχόρταγης συζύγου του. Η Γκαλά είχε προσθέσει εν τω μεταξύ στη «συλλογή» της μια σειρά διάσημους και μη εραστές τους οποίους δεχόταν, εν γνώσει του συζύγου της, σε έναν πύργο που ο ίδιος της είχε αγοράσει! Όταν τα έξοδα της Γκαλά ξεπέρασαν κάθε όριο, ο Νταλί διόρισε κάποιους διαχειριστές της μεγάλης περιουσίας του, που όμως δεν δρούσαν, ως φαίνεται, πάντοτε προς όφελός της! Αργότερα ο Νταλί άρχισε να πέφτει σε βαθιά κατάθλιψη και η Γκαλά, θέλοντας ίσως να τον δηλητηριάσει, άρχισε να του δίνει μεγάλες ποσότητες υπνωτικών και αμφεταμινών που, σύμφωνα με τον συγγραφέα του βιβλίου, του προκάλεσαν μια «μη αναστρέψιμη νευρική κατάπτωση». Η Γκαλά πέθανε τον Ιούνιο του 1982 και ετάφη στην κρύπτη του πύργου της φορώντας ένα κόκκινο φόρεμα του Ντιόρ! Και ενώ ο Νταλί είχε φθάσει στο σημείο να μισεί τη γυναίκα του, μετά τον θάνατό της αισθάνθηκε ότι δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς αυτήν. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Σαλβαντόρ Νταλί ήταν πια ένας άχρηστος και ανίκανος άνθρωπος που περνούσε τον περισσότερο καιρό στα νοσοκομεία. Τελικά τον Ιανουάριο του 1989 ο μεγάλος σουρεαλιστής ζωγράφος άφησε την τελευταία του πνοή και προς έκπληξη των δικών του ανθρώπων ζήτησε να ταφεί στο Θεατρικό Μουσείο που ο ίδιος είχε ιδρύσει και όχι δίπλα στη γυναίκα που σημάδεψε την πολυτάραχη ζωή του!ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 03/01/1999
Εμένα πάλι μόνο τέχνη που βγάζει. Να είσαι τόσο πλούσιος που να μπορείς να παίζεις μαζί της. Γιατί, συν τοις άλλοις, δεν είναι και μασκούλες που κυκλοφορούν στην αγορά όλα αυτά...
Σωστά, τράβα τώρα στο δημοτικό να μάθεις να γράφεις σωστά μισή πρόταση:"στη χώρα της faux παιδείας να καταλάβουμε κάποια basics."Ξέρεις και ο γραπτός λόγος έχει αισθητική και μόλις έπιασες πάτο.
Μπορεί απλά να είναι οπαδός του Avant-garde και του φουτουρισμου ειδικότερα. Τα σημέια στίξης δεν έχουν λόγο ύπαρξης στο συγκεκριμένο ρεύμα. Ζήτω στις parole in liberta!Δεν μπορείς να πεις και αυτό basic αισθητική είναι!
Είναι απλά τα πράγματα. Το πάρτυ διοργανώθηκε είτε απο τον Νταλί, είτε έγινε προς τιμή του και της τέχνης του. Οι μεταμφιέσεις και η διακόσμηση του χώρου και των τραπεζιών ξεχειλίζουν απο στοιχεία της θεματολογίας που υπαρχει στους πίνακες του και στα γλυπτά του. Δεν βλέπω κάτι τόσο περίεργο ή αρρωστημένο. Το πάρτυ είχε θεματολογία.
Μα κατέβαινα στα σχόλια κι έλεγα κανείς δεν θα το πει; (αν και βέβαια, με πλήρη επίγνωση της θέσης του tο διαβολάκι δίπλα στο κεφάλι μου δεν με αφήνει να αψηφήσω το χρυσοποίκιλτο κέρατο της ελαφίνας οικοδέσποινας - με τη μάσκα εντυπωσιακό χωρίς τη μάσκα φωνάζει "ναι ρε πλάκα σας κάνω" :D )
Ολα αυτα ειναι επινοησεις των αβαντ γκαρντ καλλιτεχνων τις εποχης .Ειχαν τα λεφτα να αγορασουν πτι πιο ακριβο. Μικροαστος εισαι εσυ που τους θαυμαζεις .Αυτοι δεν εκαναν τιποτα αλλο απο το να εκμεταλλευονται τους συνανθρωπος τους για να μπορουν να ζουν την ζωη που ουτε ονειρευεσαι ... και εσυ τους θαυμαζεις ...σημερα.
Καταρχήν η θεματολογία του πάρτυ δεν έχει σχέση με την Αβάν-γκαρντ. Θαυμάζεις την αισθητική, το αποτέλεσμα όχι απαραίτητα τον παραγωγό της. Μην συσχετίζεις πάντα τον πλούτο με την εκμετάλλευση, υπάρχει και η ιδέα, η καινοτομία, η τύχη αλλά βέβαια και η ικανότητα.
"Μην συσχετίζεις πάντα τον πλούτο με την εκμετάλλευση" Εισαι ασχετος ,ημιμαθης και ανιστορητος.Οσο για το οτι το αβαντ γκαρντ δεν ειναι θεματολογια ουτε καν μπαινω στο κοπο να στο αναλυσω.
Οι φωτογραφίες είναι από τον περίφημο χορό Bal Surréaliste που δόθηκε στον εξοχικό πύργο του Guy και της Marie-Hélène de Rothchild (φωτ.3 και 18) Chateau de Férrières (φωτ.1).Ο χορός ήταν 'θεματικός' με θέμα τους σουρρεαλιστές και το έργο τους.Οι καλεσμένοι έπρεπε να είναι ντυμένοι ανάλογα τουλάχιστον μέχρι τους ώμους (Bal de tête). Αντίστοιχη ήταν η διακόσμηση του σπιτιού και των τραπεζιών. Η οικοδέσποινα φορά ελαφοκεφαλή. Τα δάκρυα στα μάτια του ελαφιού είναι τα περίφημα διαμαντένια σκουλαρίκια της σε σήμα σταγόνας.Αυτοί οι χοροί του ζεύγους Ρότσιλντ (τουλάχιστον τρεις σε μιά πενταετία), έθεσαν πολύ ψηλά τον πολιτιστικό πήχυ των εκδηλώσεων των κροίσων της εποχής. Δεν ξεπεράστηκαν ποτέ μέχρι σήμερα, παρά τις προσπάθειες στο Μονακό επί εποχής Γκραίης και Ραινιέ.Έδωσαν δουλειά σε δεκάδες προμηθευτές όχι μόνο ειδών πολυτελείας αλλά και εφήμερων τεχνουργημάτων που απολαμβάνει κανείς στις υπέροχες φωτογραφίες των καλεσμένων επί τούτου διασήμων φωτογράφων.Το ζευγάρι υπήρξε από τους τελευταίους ιδιώτες μαικήνες του Παρισιού.