Βλέπω την ατάκα να κυκλοφορεί στο facebook και πεθαίνω στα γέλια, τρελαίνομαι, σεληνιάζομαι και έπειτα σκέφτομαι "αν είναι δυνατόν ρε φίλος, είστε γελοίοι". Και πραγματικά είστε. Ει ψιτ, σ'εσάς το λέω αρσενικά που σφυρίζετε αδιάφορα.
Αναρωτηθείτε λίγο αν μία ρε παιδιά, έστω μία, σας απαντούσε κάτι σε στυλ αυθόρμητα «Ναι είσαι. Πάμε παρακάτω.» τι θα απαντούσατε; Γελάω και μόνο στην ιδέα. Σοβαρά τώρα, θέλεις να ρίξεις χυλόπιτα; Ε πες κάτι πιο ντόμπρο (βλ. «Δεν είσαι ο τύπος μου, κοπέλα μου»).
Tώρα θα μου πεις, είπα να γίνω ευγενικός. Ρε παιδί μου δεκτό αλλά έχουμε γεμίσει με ευγενικούς μαλάκες και δεν πάει άλλο. Στην τελική, ευγενικός, ευγενικός αλλά η χυλόπιτα, χυλόπιτα. Άντε για να λέμε, τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη.
Ότι τι δηλαδή; Ότι χλευάζετε τον εαυτό σας για να σταματήσει η άλλη να σας θέλει; Ε βάλτε κάτι πιο spicy τότε όπως «Είμαι γουρούνι, ρεμάλι, κάφρος, στροφάρω αργά και κουτσαίνω άμα λάχει», ίσως κάτι καταφέρετε τότε. Το «μαλάκας» πάντως δεν πιάνει, αποδεδειγμένο.
Και εδώ που τα λέμε, δεν είναι ότι είσαι και ο μοναδικός μαλάκας , ξέρεις μήπως κάτι καταφέρεις με την μοναδικότητα της είδησης. Δόξα τω Θεώ, μια βόλτα να κάνεις πέντε-έξι (κορίτσια είπα να μειώσω τον αριθμό στο μέσο όρο) θα τους μαζέψεις.
Πάντως βαθιά μέσα μου πιστεύω (ή ελπίζω) πως η ατάκα αυτή παίζει πολύ όταν δεν ξέρετε τι θέλετε εσείς οι ίδιοι, γνώμη μου να προτιμάτε κάτι σαν «Ψάχνομαι, δώσε μου λίγο χρόνο.», σαφέστατα πιο πιασάρικο από το να τονίσετε την μαλακία που σας δέρνει.
Και αν η άλλη δεν λέει να κάνει πίσω, στείλτε την μια βόλτα, είμαστε και εμείς ξεροκέφαλες ορισμένες φορές. Προς θεού όμως, το «είμαι πολύ μαλάκας για σένα» ξεχάστε το, διαγράψτε το και χαστουκίστε τον εαυτό σας (πολύ προτιμότερο) την επόμενη φορά που θα σας βγει να το πείτε.
σχόλια