Ο L_Gnou είναι πρώην συμφοιτητής και νυν φίλος. Ο λόγος που του ζήτησα να απαντήσει σήμερα στη θέση μου είναι ότι πολύ συχνά κάνει σχόλια που εύχομαι να είχα κάνει εγώ. Απολαύστε τον!
(Και αύριο θα απαντήσω εγώ στις ίδιες ερωτήσεις)

________________
1.

Τι γνώμη έχεις για το εκκρεμές του Φουκώ?

Δεν είναι συνομωσία;
Μου άρεσε παλιά μια κοπέλα που το διάβαζε.

________________
2.

εχεις δει την σειρα revenge?

Όχι, αλλά έχει ενδιαφέρον site. Μπορεί να την κατεβάσω εεε πληρώσω να την δώ.

________________
3.

ειχα σοβαρο προβλημα υγειας και εχασα 1,5 χρονο απο την σχολη μου!ειμαι 4ο ετος και χρωσταω 15 μαθηματα και εχω να παρω αλλα 10...ξερω οτι ηταν κατι περα απο μενα και πως η υγεια προεχει αλλα εχω απελπιστει...

Εύχομαι να ήταν περαστικό το πρόβλημα σου και να είσαι καλά τώρα.
Μα πέρασες ένα πρόβλημα υγείας τόσο σημαντικό που να χρειαστεί 1,5 χρόνο να το ξεπεράσεις και απελπίζεσαι για τα μαθήματα;
Οι περισσότεροι από εμάς που έχουμε περάσει από αυτές τις διαδικασίες έχουμε μετανιώσει/ γελάσει με το πόσο άγχος μας προκαλούσαν. Εσύ που έχεις περάσει από τόσο σημαντικό πρόβλημα υγείας μπορείς να γελάσεις προκαταβολικά.
Σαν πιο πρακτική συμβουλή θα σου έλεγα να μην μετράς τα μαθήματα, αλλά να αντιμετωπίζεις τις υποχρεώσεις σου που προκύπτουν από αυτά, μία μία και να τις αντιμετωπίζεις με την σειρά τους.

________________
4.

αν μπορουσες να φας ενα γλυκο τωρα πιο θα ηταν?

Μόλις έτρωγα γεμιστά μπισκότα Παπαδοπούλου.

________________
5.

πως διώχνουμε την κρεμμυδίλα από τα χέρια???

Με το σαπούνι ανοξείδωτου χάλυβα!

(Καλά από τα χέρια, από τον ιδρώτα;)

________________
6.

Πως μπορώ να κάνω το ταίρι μου ευτυχισμένο, να του δίνω μικρές ή μεγάλες χαρές; Να του δείχνω ότι τον σκέφτομαι χωρίς να τον πρήζω;
Προβλήματα επικοινωνίας υπάρχουν σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις αλλά αυτοί που επιμένουν κερδίζουν έτσι δεν είναι;
Όταν αγαπάμε θέλουμε να βλέπουμε τον έτερον μας ήμισυ να είναι καλά, αλλά γιατί οι άντρες θέλουν να τα ξεπερνάνε (τα προβλήματα) μόνοι τους κι εμείς οι γυναίκες να μην μπορούμε βρε παιδί μου να συμβάλουμε;
Δεν είναι δυνατόν να δακρύζω τώρα που σου γράφω; Αν είναι δυνατόν !

Στο πρώτο ερώτημα την απάντηση μπορείς να την βρεις μόνη σου.
Τα υπόλοιπα ερωτήματα σου θα κάνουν έξαλλη την α, μπα!

Για να συμβάλλεις, όπως λες, πρέπει να συμβάλλεις σε αυτά που απασχολούν τον άλλο, όχι σε αυτά που νομίζεις εσύ. Αν στη σχέση σας δεν του επιτρέπεται να είναι στεναχωρημένος, προβληματισμένος, ανόρεχτος αυτό τον απομακρύνει, όχι το τα χρωμοσώματα του.

Α και μην τον πρήζεις!

________________
7. 

Καλησπέρα Α,μπα μου! Ειμαι φοιτητρια σε μεγαλούπολη και το προβλημα μου είναι πως στην πόλη από όπου κατάγομαι δεν έχω γυναίκες φίλες! Η μόνη εξαίρεση μια υπερκοινωνική κοπέλα,φιλη απο το σχολείο, που για να κανεις παρέα μαζί της κάνεις μαζί με το τσούρμο που την ακολουθεί. Εκτίμηση γι αυτες το θηλυκο τσουρμο δεν μπορώ να βρω παρά ελάχιστη και το ίδιο κι αυτές για εμένα! Νιώθω μόνη μου και γκρινιάζω συνεχώς στο φιλο μου γι αυτό το θέμα. Εχω προσπαθησει να δω θετικα το ολο θεμα αλλα δε μπορω να συμβιβαζομαι πια. Η απορια μου ειναι τι θα κάνω όταν γυρίσω μόνιμα στη πόλη μου; πώς κάνεις νέες φίλες στις μικρες επαρχιακές πόλεις;;
Ευχαιστώωωωω

Μου κάνει εντύπωση που το πρόβλημα το εντοπίζεις στις μικρές και όχι στις μεγάλες πόλεις. Χαμένες πήγανε τόσες εκθέσεις στο Λύκειο για την αποξένωση στα αστικά κέντρα. (Τώρα μάλλον το θέμα είναι «αποξένωση και διαδίκτυο», αλλά είμαι και κάποιας ηλικίας).

________________
8.

τί γνώμη έχεις Α,μπα για τους "φίλους με προνόμια"? Εγώ το δοκίμασα και είδα οτι είναι μεγάλη μούφα. Γιατί μπορεί αυτά τα δύο άτομα να μη συντονίζονται απόλυτα αλλά πότε ερωτεύεται λίγο ο ένας..πότε ο άλλος και ούτε προχωράνε ούτε και αλλάζει η κατάσταση μεταξύ τους... Μέχρι που βγαίνουν τα μαχαίρια. Βέβαια θα μπορούσε να είναι ένα ευχάριστο σκηνικό αν δεν είχαμε αυτή την καθημεινή επικοινωνία..κι αν δεν ζήλευε ό,τι αρσενικό υπήρχε γύρω μου (κι αν δεν χαιρόμουνα απο αυτό), κι αν δεν μου είχε ανοίξει τόσο την καρδιά του που να πιστεύω πως τελικά έπρεπε να με πληρώνει για ψυχολόγο...και φυσικά αν δεν ήμουνα τόσο αφελής ώστε να πιστεύω πως εκτιμάει αυτή τη "σχέση" και το δέσιμο κ.λπ... Τέλος πάντων, τώρα και με άσχημο τρόπο έληξε το θέμα..Αλλά ποτέ δε θα καταλάβω τί ήτανε. ΤΙ ητανε Αμπα? Τί στο διάολο σκεφτόμουνα? Νιώθω θυμωμένη με τον εαυτό μου και την αφέλεια μου! Ευχαριστώ!

Το βρίσκω το ίδιο δύσκολο όσο και ένα γάμο, μια σχέση «κανονική». Αντί να δεσμεύεσαι ότι θα αισθάνεσαι, δεσμεύεσαι ότι δεν θα αισθάνεσαι.
Μη θυμώνεις, όλοι θέλουμε να φάμε τα σοκολατάκια που είναι κρυμμένα στο ντουλάπι της κουζίνας, χωρίς να μας πιάσει η μητέρα μας.
Μόλις ηρεμήσει ο εγωισμός σου θα καταλάβεις τι ήταν για σένα και θα κάνεις μια πολύ καλή υπόθεση για το τι ήταν για τον άλλο.
Μη βιάζεσαι. Θα το καταλάβεις όμως σίγουρα. Στο εγγυώμαι εγώ, ένας διαδικτυακός άγνωστος!

________________
9.

Γιατί πιστεύεις ότι κάποιος ερωτεύεται λάθος ανθρώπους? Δηλαδή ανθρώπους που εξ αρχής ξέρεις ότι η σχέση μαζί τους έχει ημερομηνία λήξης και στην ουσία αυτός που θα πληγωθεί θα είσαι εσύ. Είμαι 31 πότε επιτέλους θα σοβαρευτώ? - ΤΟ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΦΤΕΡΟ

Μα γι αυτό ακριβώς. Γιατί ξέρει ότι θα έχει ημερομηνία λήξης. Πόσο έρωτα να αντέξει κανείς;

________________
10.

Αγαπητή Α,μπα ονειρεύομαι ξύπνια και συνήθως ακούγοντας μουσική.Ξέρω, σε έπιασα απ' τα μούτρα, άσε με να σου εξηγήσω...Εννοώ ότι φαντασιώνομαι καταστάσεις και γεγονότα που θα μου άρεσε να συμβούν αλλά είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν. (Για παράδειγμα ας πούμε ότι γνωρίζω μια παρέα παιδιών και μιλάμε. Μόλις πάω σπίτι μου βάζω τα ακουστικά στα αυτιά μου και φαντάζομαι ότι είμαι κολλητή με τα παιδιά, ότι αρέσω σε κάποιον από αυτούς, ότι με θαυμάζουν για την προσωπικότητά μου και ότι με συμπαθούν. Φαντάζομαι ότι πηγαίνω σε απίστευτα μέρη μαζί τους, ότι περνάω τέλεια και ότι ταυτόχρονα έχω την τέλεια σχέση με κάποιον από αυτούς.) Αυτό το παθαίνω συνέχεια, κάθε μέρα, όλη μέρα. Με το παραμικρό μου έρχεται στο μυαλό κάποια εικόνα που θα ήθελα να συμβεί και αρχίζω και ονειρεύομαι πως ακριβώς θα ήθελα να ήταν τα πράγματα.
Γιατί το παθαίνω αυτό? Είμαι ανικανοποίητη με τη ζωή μου? Από μικρή το είχα αυτό και μερικές φορές με τρομάζει, προσπαθώ να το σταματήσω αλλά δε μπορώ. Είναι κακό? Υπάρχουν κι άλλοι σαν εμένα?

«Είμαι τόσο υπέροχη όντως;»

________________
11.

Αρχίζω να πιστεύω ότι ο συγκάτοικός μου (30 χρόνων) έχει κατάθλιψη χωρίς όμως να είμαι σίγουρος. Δε μπορώ να το διαχειριστώ. Τι προτείνεις;

Αν σου ζητάει βοήθεια ή την άποψη σου, συμβούλεψε τον να μιλήσει με κάποιον ειδικό. Ενθάρρυνε τον να το δοκιμάσει έστω. Δεν εξηγείς τι δεν μπορείς να διαχειριστείς. Δεν καταλαβαίνω αν σε στεναχωρεί και δεν μπορείς να διαχειριστείς τα δικά σου συναισθήματα, αν γίνεται επιθετικός μαζί σου, αν δημιουργούνται προβλήματα στις κοινές σας υποχρεώσεις σαν συγκάτοικοι. Επίσης έχεις κάποιους ενδοιασμούς για την «διάγνωση» σου. Δηλαδή υπάρχει περίπτωση να είναι απλά στεναχωρημένος και να μην σ΄ αρέσει αυτό; Δεν είναι εύκολο να κρίνει κανείς από τα στοιχεία που δίνεις.

________________
12.

Καλησπέρα,καλησπέρα..

Ρε Λένα,
γνωρίζεις έναν άνθρωπο και βλέπεις οτι ταιριάζετε..και προχωράει η σχέση σας σε φιλικό επίπεδο..και αρχίζεις και τον εμπιστεύεσαι και σε κάνει να νιώθεις καλά και σε στηρίζει,και βλέπεις οτι συμβαίνει το ίδιο και για αυτόν,τουλάχιστον έτσι λέει...Κάποια στιγμή συνειδητοποιείς οτι δεν τον βλέπεις πλέον φιλικά..και κάνεις ένα βράδυ μια προσπάθεια να του το πεις,μπας και το λύσετε..γιατί άνθρωποι είμαστε και στο μέλλον οι καταστάσεις αλλάζουν,αλλάζουν και τα συναισθηματά μας..και πάνω εκεί που λες ωραία δεν ήρθα ως εδώ τσάμπα θα του το πω...σου λέει ο άλλος για αυτήν που είναι ερωτευμένος (ε ναι,είναι και αυτό στη μέση,είναι ερωτευμένος με άλλη.) Εκεί είναι που χάνεις την μπάλα και νευριάζεις γιατί δεν έχεις πια τα κότσια να του το πεις γιατί δεν θέλεις να σου έρθει και άλλη χυλόπιτα όλη δικιά σου...γιατί προφανώς και δεν θα σου πει αυτό που θέλεις να ακούσεις...(Αχ σε κούρασα το ξέρω...) Και εκεί αποφασίζεις,ωραία τουλάχιστον θα απομακρυνθώ,να το περάσω μόνη μου όλο αυτό..Αυτός είναι η πηγή των όσο νιώθω,οπότε καλό θα μου κάνει...Αλλά εύκολα αποφασίζουμε πράγματα και δύσκολα τα κάνουμε πράξη.Γιατί τον έχεις συνηθίσει να βρίσκεται κοντά σου και να σε συμβουλεύει και να γελάτε και να περνάτε χρόνο μαζί. Που στο διάλα την βρίσκεις την δύναμη να το ξεπεράσεις όλο αυτό,γιατί πραγματικά έχω στερέψει απο δύναμη..(δεν ήταν και η καλύτερη χρονιά εφέτος..) (εγώ και η Ελλάδα τέτοια κρίση ζωής)...
Ουσιαστικά η ερώτηση είναι,που βρίσκεις την αποφασιστικότητα να κοιτάξεις τον εαυτό σου και να προχωρήσεις...όταν υπάρχει καθημερινή επαφή λόγω του οτι έχετε κοινά μαθήματα..και δεν μπορείς να ξεκόψεις έτσι απλά.

Ευχαριστώ για τον χρόνο που θα αφιερώσεις να διαβάσεις όλο αυτό...Μπορεί σε ένα μήνα που θα απαντήσεις να έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα,ελπίζω προς το καλύτερο.Ευχαριστώ που πάντα βοηθάς...Καλό υπόλοιπο.. :)

ΟΛΟ ΑΥΤΟ! (Α, θα προταθεί για golden globe ο Κρις και θα πρέπει να ραφτεί η Α, μπα! )
Τον εμπιστεύεσαι, νοιώθεις καλά και σε στηρίζει, συμβαίνει το ίδιο και σ' αυτόν. Δεν τον βλέπεις πλέον φιλικά. Θα το πεις για να το λύσετε. Ωραία τουλάχιστον θα απομακρυνθείς. Θα το ξεπεράσεις. Θα κοιτάξεις τον εαυτό σου. Να ξεκόψεις έτσι απλά. Θα έχουν αλλάξει απλά τα πράγματα, προς το καλύτερο.

Χωρίς τα (δεν) αποφάσισα και τα (δεν) μπορώ και τα (δεν) βρίσκω, δες τι ωραία!