________________

1.

Υπάρχουν κάποιες περίοδοι (όπως τώρα) που αδυνατώ να διαχειριστώ τον εαυτό μου. Το αποτέλεσμα είναι να κάνω σπασμωδικές κινήσεις που χειροτερεύουν την κατάσταση κι έτσι ξεκινάει ένας φαύλος κύκλος. Έχεις κάποια πρόταση για να τις αποφύγω μέχρι να ηρεμήσω (δοκίμασα το τζιν...δεν πιάνει); Αλλά ακόμη και τις περιόδους που είμαι ήρεμη, κάποιες φορές σκέφτομαι δυνατά. Εννοώ λέω στους κοντινούς μου τις μη κατασταλαγμένες σκέψεις μου, που κάποιες φορές αφορούν στο πρόσωπο τους. Αφού τις λέω νιώθω άσχημα. Κι αν κρατηθώ τη μια στιγμή, δύσκολα θα κρατηθώ την επόμενη. Υ.Γ.:μέσα από τη στήλη με βοηθάς να ανοίξω το μυαλό μου. Σ ευχαριστώ-i missed the comfort in being sad

Μερικές φορές νομίζω ότι οι ερωτήσεις γίνονται όλο και πιο δύσκολες, λες και πηγαίνω προς το πτυχίο.
Ξέρεις, τώρα μου ζητάς διάγνωση. Και δεν είναι ότι δεν έχω θεωρία για το τι μπορεί να συμβαίνει (όπως έχετε καταλάβει, έχω θεωρίες για τα πάντα, και αν δεν έχω, βρίσκω) αλλά – πιστεύεις ότι από αυτά που γράφεις μπορώ να πω (ή είναι σωστό να πω) γιατί νομίζω ότι φέρεσαι αυτοκαταστροφικά;

________________
2.

Πολυαγαπημένη α, μπα, έχω ένα οικογενειακό ζήτημα, που με απασχολεί συνεχώς και θα ήθελα τη γνώμη σου ως έξυπνο παρατηρητή που δεν εμπλέκεται συναισθηματικά. ΟΙ γονείς μου έχουν χωρίσει εδώ και πολλά χρόνια και ο πατέρας μου ζει σε άλλη πόλη. Μαζί του πάντα είχα θεματάκια για τη συμπεριφορά του (έχει τύχει για παράδειγμα 2 φορές όταν ήμουν μικρή [γυμνάσιο] να πάω στην πόλη που μένει και να με στείλει να μείνω σε ξενοδοχείο γιατί στο σπίτι φιλοξενούσε γκόμενα), αλλά πάντα όταν μου περνούσαν τα νεύρα κατέληγα στο ότι είναι πατέρας μου, στο ότι τον εκτιμάω για τη μόρφωση και γενικά τα προτερήματά του και πρέπει να αποδεχτώ αυτά τα μειονεκτήματα. 'Ομως τώρα που κοντεύει τα 60, αποφάσισε να κάνει παιδί με μία κοπέλα 32 χρονών, μετανάστρια. Δε με ενοχλεί ούτε η διαφορά ηλικίας ούτε φυσικά η καταγωγή της και για την ακρίβεια τη συμπαθώ πολύ. Με στενοχωρεί πολύ όμως το ότι όλο αυτό ειναι μία συναλλαγή. Εκείνος παίρνει συντροφιά και εκείνη χρήματα και ίσως άδεια παραμονής. Θα μου πεις σε όλες τις σχέσεις κάτι δίνεις και κάτι παίρνεις, όμως στενοχωριέμαι που βλέπω πως ο πατέρας μου είναι ανίκανος να συνάψει μία σχέση συναισθηματική και πρέπει να πληρώνει γι αυτό. Επιπλέον μου φαίνεται πολύ εγωιστικό το να κάνει παιδί, θεωρώντας πως αυτό είναι καθαρά δική του απόφαση και πως δεν θα επηρεάσει καθόλου τη ζωή τη δική μου και τις αδερφής μου (που είμαστε ενήλικες εδώ και χρόνια). Και ενώ πάντα έλεγε πως θέλει δίπλα του έναν άνθρωπο με ορισμένο πνευματικό επίπεδο, με τον οποίο να μπορεί να συζητάει, με αυτήν την κοπέλα δεν έχει τίποτα να πει και να φανταστείς έχει αρχίσει και ο ίδιος να μιλάει σπαστά ελληνικά! Και το κυριότερο το παιδάκι τι τους φταίει;;; είμαι σίγουρη ότι η μαμά του θα το αγαπάει πολύ, αλλά δε νομίζω ότι αυτές είναι συνθήκες για να κάνεις παιδί! Άσε που εδώ δε φρόντιζε εμάς στα νιάτα του, θα φροντίσει τώρα αυτό στα γεράματα; Πες μου βρε α μπα μου είμαι υπερβολική; Και τι στάση να κρατήσω; Είναι πάρα πολύ άσχημο αίσθημα το να πέφτει τόσο πολύ στα μάτια σου ο γονιός...- μεγάλη αδελφή

Η απάντηση μου θα είναι σύντομη αλλά όχι επειδή δεν σκέφτηκα πολύ αυτό που γράφεις, το αντίθετο. Κάνω αυτή την εισαγωγή για να δώσεις τη μέγιστη προσοχή στην επόμενη πρόταση:
Ο πατέρας σου είναι ο πατέρας σου. Όμως δεν είσαι υπεύθυνη για τη συμπεριφορά του πατέρα σου.

________________
3.

Αγαπητή Άμπα, μέχρι χθες δεν θα το πίστευα ότι θα ένιωθα την ανάγκη να σου γράψω! Νιώθω εγκλωβισμένη, δεν ξέρω πως να πάψω να είμαι ένα τόσο ενοχικό άτομο! Έδω και λίγο καιρό 4-5 χρόνια το παλεύω και δεν! τα ψυχοσωματικά πάνε και έρχονται...ασε και την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή! Το ξέρω ότι θα μου πεις να πάω σε ειδικό, αλλά να που δεν το χω κάνει, αν και το σκέφτομαι συνέχεια! Η αλήθεια είναι ότι γράφω σε σένα γιατί θέλω μια τηλεπαθητική αγκαλιά! Θεωρώ ότι η επικοινωνία με τα άτομα του περιβάλλοντος μου δεν υπάρχει και ενώ από την μια στενοχωριέμαι που δεν θέλω να ανοίγομαι στους δικούς μου πια, από την άλλη χαίρομαι που υπάρχει η στήλη σου και νιώθουμε όλοι μια αόρατη επικοινωνία! Να είσαι παντα καλά!- No hope

Δεν θέλεις τηλεπαθητική αγκαλιά, χειροπιαστή βοήθεια θέλεις. Οι ενοχές, τα ψυχοσωματικά και η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή δεν λύνονται χωρίς βοήθεια κι επίσης δεν λύνονται με τα άτομα του περιβάλλοντος.
Έχεις όμως την τηλεπαθητική ευχή και παρότρυνση να βρεις τη δύναμη μέσα σου για πας σε ειδικό. Αυτό θα είναι δύναμη. Αν έχεις την πεποίθηση ότι το να ζητάς βοήθεια είναι αδυναμία, ξεκίνα από εκεί. Δείξε υπευθυνότητα και αγάπησε τον εαυτό σου για να του δώσεις τη βοήθεια που χρειάζεται.

________________
4.

Αγαπητή Α, μπα
Διάβασα τον πύργο του Κάφκα και ήθελα να σε ρωτήσω ποια είναι η δική σου ερμηνεία?- Νιόβη

Ερμηνεία; Δεν είναι χρησμός για να χρειάζεται ερμηνεία.
Ό,τι θέλει να πει το λέει με τον πιο ξεκάθαρο και εκκωφαντικό τρόπο. Το άγχος του να μην ανήκεις πουθενά, η μοναξιά και η απομόνωση, η αδυναμία επικοινωνίας, η ανάγκη για επιβεβαίωση από ξένους, όλη η ανθρώπινη αδυναμία σε μια αλληγορία τόσο δυνατή, που ο αναγνώστης τρομάζει από την αίσθηση ότι διαβάζει σε βιβλίο ενός αγνώστου ένα όνειρο που είδε κάποτε.

________________
5.

Αγαπητή Α μπα. Το καλοκαίρι πέρασα τέλεια. Ξεπέρασα τον πρώην μου, έκανα πολλά σεξάκια με διάφορα γκομενάκια, γούσταρα να παρτάρω, να βγαίνω, να γνωρίζω καινούρια άτομα. Και για πρώτη φορά στην ζωή μου δεν ήθελα κάποιον για σχέση. Κανέναν ρε! Έκανα σεξ και δεν σκεφτόμουν το μετά και αν θα παντρευτούμε λόγου χάρη (και όμως έκανα κάτι τέτοιες σκέψεις πιο παλιά). Ήμουν μόνη μου και ήμουν καλά. Τώρα όμως ρε Α μπα δεν είμαι καλά. Φταίει που μπαίνει ο
χειμώνας? Μεγάλη μούφα αν ισχύει αυτό. Γιατί πίστευα ότι αυτό που ένιωθα τόσο καιρό ήταν τόσο αισθαντίκ..τόσο ωραίο. τι να κάνω? δεν θέλω να το ξαναδώ το έργο. το εχω δει πολλάκις..- "ελλη λου

Νόμισες για λίγο ότι άλλαξες για πάντα, ε; Όχι, δεν άλλαξες για πάντα. Ευτυχώς που δεν άλλαξες, αν είχε γίνει αυτό θα έπρεπε να ανησυχείς περισσότερο.
Δεν είναι όμως αυτό το πρόβλημα σου, το πρόβλημα σου είναι ότι είσαι των άκρων. Από εκεί που σκεφτόσουν γάμο μετά το σεξ έφτασες να μην σε νοιάζει καθόλου το μέλλον. Όμως δεν είναι κακό να σε νοιάζει το μετά – τι θα ήμασταν χωρίς τα σχέδια μας – κακό είναι να μην ξέρεις τι ακριβώς θέλεις για το μετά και κατά συνέπεια να μην ξέρεις τι πρέπει να κάνεις για να το αποκτήσεις. Μετά την ταλάντωση, δεν γίνεται να ισορροπήσεις κάπου στη μέση;

________________
6.

είναι τόσο φρικιαστικό πώς έχουν καταλήξει οι ανθρώπινες -ερωτικής φύσεως- σχέσεις... Δηλαδή, ισχύει αυτό που λένε ότι όσο το κυνηγάς τόσο απομακρύνεται;! Τι ζητάμε; Έναν άντρα που δε θα του αρκεί μόνο το σεξ... Πόσα εφήμερα πια και πόση άρνηση των δικών μας θέλω στην προσπάθεια να αλλάξουμε τη μια βραδιά σε μια ωραία αρχή ενός love story; Μήπως φταίει το μυαλό μου που επιμένει να βρει κάτι;- Κλόουν13

Οι ανθρώπινες – ερωτικές φύσεως- σχέσεις, κόντρα στις πεποιθήσεις όλων των ανθρώπων όλων των γενεών, δεν είναι μονίμως προς το χειρότερο. Δηλαδή πότε ήταν καλύτερα τα πράγματα; Όταν οι γυναίκες παντρευόταν τον πρώτο που γνώριζαν και μετά δεν μπορούσαν να πάρουν διαζύγιο;
Κοίτα: σε σχέση με τη μαμά σου και τη γιαγιά σου έχεις απείρως περισσότερη ελευθερία και εργαλεία για να ψάξεις να βρεις τον κατάλληλο άντρα για σένα, οπότε ξεκίνα παραδεχόμενη ότι είσαι γεννημένη σε καλή εποχή στην καλή πλευρά της γης. Δηλαδή δεν μπορείς να καταλάβεις ποιος θέλει μόνο το σεξ, πριν κάνεις σεξ; Πέφτεις από τα σύννεφα;
Το ότι προσπερνάς τις βραδιές για να δεις αν θα προκύψει σχέση είναι κάτι που οι άλλοι το καταλαβαίνουν. Γι' αυτό δεν θέλουν σχέση. Θέλουν να σε κερδίσουν, όχι να μπουν στο καλούπι σου. Δώσε τους την ευκαιρία να προσπαθήσουν να σε γοητεύσουν.

________________
7.

Καλημέρα Ά,μπα. Ιδού η απορία μου. Σε πολλές αμερικάνικες ταινίες, σειρές και εκπομπές, βλέπουμε κάποιους να πέφτουν στο κρεβάτι κάτω από το πάπλωμα με το μπουρνούζι και όταν σηκώνονται να το φορούν ακόμα. Συνηθίζεται να κοιμούνται έτσι ;;; Δε σκάνε; Το έχεις προσέξει;

Συγχαρητήρια για τη στήλη και την παρέα που μας κρατάς.- Λαχανάκι Βρυξελλών

Αυτή την απορία την έχω κι εγώ ακόμα. Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς κάνουν οι Αμερικάνοι με τα μπουρνούζια.

________________
8.

Αγαπητή Α, μπα,

Γιατί νιώθω ότι εκφράζομαι καλύτερα στην αγγλική γλώσσα απ' ότι στα ελληνικά; Φταίνε οι πολλές ξένες σειρές που βλέπω με αγγλικούς ή καθόλου υπότιτλους και τα βιβλία που διαβάζω συνήθως στην πρωτότυπη γλώσσα; Φταίει που στη δουλειά χρησιμοποιούμε πολλή ορολογία στα αγγλικά;

Ο ένας χρόνος που έζησα στην Αγγλία για μεταπτυχιακό ήταν απ' τους καλύτερους της ζωής μου για πολλούς λόγους, αλλά και γιατί μπορούσα να μιλάω αυτή τη γλώσσα συνέχεια - τόσο που μου έλειπε όταν ερχόμουν Ελλάδα για διακοπές. Να φανταστείς είχα καταλήξει να σκέφτομαι και να ονειρεύομαι στα αγγλικά! Εσένα σου συμβαίνει κάτι αντίστοιχο; Στη δουλειά και στις παρέες πετάω πολλές λέξεις στα αγγλικά κατά τη διάρκεια της συζήτησης, γιατί μου έρχονται πιο εύκολα απ' τις αντίστοιχες ελληνικές, με αποτέλεσμα τον χλευασμό φίλων και συναδέλφων. Προσπαθώ πραγματικά να μην το κάνω και να μιλάω σωστά ελληνικά, όμως κάποιες φορές απλά μου βγαίνει! Να σημειώσω ότι αγαπώ πολύ τη γλώσσα μας και λατρεύω να διαβάζω έλληνες συγγραφείς που την χρησιμοποιούν υπέροχα! Παρόλ' αυτά, μερικές φορές μετανιώνω που δεν σπούδασα αγγλική φιλολογία απ' τα οικονομικά που προτίμησα τελικά.

Μία εξήγηση που έχω σκεφτεί εγώ είναι ότι ίσως η ξένη γλώσσα μου δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσω και μία νέα προσωπικότητα, κάτι σαν άγραφο χαρτί. Μήπως όμως αυτό οφείλεται στη ζωή στο εξωτερικό και όχι στη γλώσσα αυτή καθεαυτή; Ουφ...

Σ' ευχαριστώ εκ των προτέρων για την απάντηση, είσαι η καθημερινή μου συνήθεια και νοιώθω ότι έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος με τις συμβουλές σου! Και κάτι τελευταίο: Σε λίγο καιρό θα πάω Αμερική με τη δουλειά για λίγους μήνες και είμαι σούπερ ενθουσιασμένη, ένας απ' τους λόγους είναι ότι θα μπορώ να μιλάω τη γλώσσα! ;) Ανυπομονώ να ζήσω λίγες απ' τις πολύτιμες εμπειρίες σου!- Ζωρζ

Μια χαρά μιλάς τα ελληνικά, βλέπω.
Όλοι μας βάζουμε αγγλικά όταν μιλάμε – είναι τέτοιος ο βομβαρδισμός που είναι αδύνατον να μην το κάνει κανείς, ίντερνετ, σειρές, ταινίες, ταμπέλες– παρεμπιπτόντως αυτό το κάνουν πολύ και οι Γερμανοί αλλά και άλλοι λαοί. Εγώ το λέω, ο πιο αποτελεσματικός αμερικανικός ιμπεριαλισμός γίνεται πολιτιστικά, και ας επιμένουμε να μην θεωρούμε πολιτισμό την τηλεόραση, τα ρούχα και το ίντερνετ.
Πιστεύω ότι συμβαίνει το εξής: κάθε γλώσσα έχει το ρυθμό της και τα δυνατά της σημεία. Αν ξέρεις δύο, μπορείς να διαλέξεις ποια λέξη λέει καλύτερα αυτό που έχεις στο μυαλό σου, και μπορεί να είναι και αγγλική. Είναι σα να έχεις περισσότερα χρώματα στην παλέτα σου.
Having said that (!), είναι γελοίο όταν γίνεται κατάχρηση. Αν σε κοροϊδεύουν μην μένεις στην κοροϊδία, προσπάθησε να μιλάς μια γλώσσα τη φορά.

________________
9.

Όταν κάνεις τη δική σου οικογένεια και ζεις πλέον με το σύντροφό σου και τα παιδιά σου ή και χωρίς να κάνεις οικογένεια συζείς με το σύντροφό σου, τα αναμνηστικά του παρελθόντος (φωτογραφίες, γράμματα, δώρα κλπ) τι τα κάνεις? Μια τελευταία ανάγνωση/ ματιά και σκουπίδια? Τα μεταφέρεις κι αυτά σε μια κούτα με "προσωπικά είδη"? Τα αφήνεις σε κλειδωμένο συρτάρι στο πατρικό?

Πού είναι το δίλημμα; Μη μου πεις ότι όλα τα γράμματα και όλες οι φωτογραφίες έχουν τώρα την ίδια αξία. Τα σημαντικά τα παίρνεις μαζί σου, μετρίως ασήμαντα τα αφήνεις στο πατρικό, τα εντελώς ασήμαντα τα πετάς.

________________
10.

Γεια σου ρε κοπελιά. Πως έχει η κατάσταση: Στα 34 μου, βρίσκομαι αρκετά χρόνια σε μια δουλειά που έχει κάνει τον κύκλο της, χωρίς άλλες δυνατότητες εξέλιξης. Τα πάγια έξοδα μου κάθε μήνα, (ενοίκιο, φαί, λογαριασμοί, μαζί με κάτι άκυρα χρωστούμενα στην εφορία που πληρώνω σε δόσεις), αγγίζουν τα 1000 ευρώ, με αποτέλεσμα να ζω με ότι απομένει δηλαδή 50 ευρώ την εβδομάδα τύπου για την "διασκέδαση" μου.

Επίσης χώρισα μέσα καλοκαιριού από μια πολύ ζόρικη σχέση, κατόπιν δικής μου επιλογής και έχοντας έως τότε υποστεί τρελό mindgame από το ταίρι μου, για το πόσο εγώ είμαι ο λάθος σε όλους τους τομείς και εκείνος ο σωστός.

Έκτοτε και σε συνδυασμό με την έλλειψη χρημάτων, έχω κλειστεί στον εαυτό μου. Αισθάνομαι πως ζω μια καθημερινότητα τελείως φλατ, δουλειά-σπίτι, σπίτι-δουλειά, η οποία ωστόσο όπως αποδεικνύεται μου προξενεί πολύ μεγάλο άγχος. Έχω να κοιμηθώ φυσιολογικά πάνω από 3 μήνες, κάθε βράδυ βλέπω εφιάλτες και ξυπνάω 2-3 φορές, διάθεση για καινούριες γνωριμίες δεν έχω, χρήματα για εξόδους δεν παίζουν, αν προκύψει κάποια έκτακτη ανάγκη μέσα στον μήνα συχνά δεν υπάρχουν λεφτά ούτε για να πω ότι θα πάω για ένα καφέ, και τελικά καταλήγω να σαπίζω μέσα στο σπίτι μου, με εξαίρεση κάποιες λίγες εξόδους τα ΣΚ με τις παρέες μου. Να πω επίσης πως έχω καταντήσει να μετράω τα φραγκοδίφραγκα ολημερίς, να υπολογίζω ένα μήνα πριν τα έξοδα του επόμενου, να βλέπω ότι "δεν βγαίνω", να αγχώνομαι και όλο αυτό πλέον να με έχει εξουθενώσει ψυχολογικά....
Πιστεύεις πως είμαι στα όρια της κατάθλιψης, και τι θα μπορούσα να κάνω για να ξεκολλήσω δεδομένης της κατάστασης?- Alex

Δεδομένης της κατάστασης κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς. Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ τίποτα, μπορώ όμως να σου επισημάνω τα εξής: έχεις δουλειά, έχεις σπίτι, μπορείς να πληρώνεις τα χρέη σου στην εφορία, έχεις και παρέες. Εδώ που τα λέμε, ένας έρωτας σου λείπει.
Οπότε, ξεκίνα να καλείς τις παρέες σου στο σπίτι σου ρεφενέ. Όλο και κάποια γνωριμία θα προκύψει και μετά θα τα ξεχάσεις όλα.

________________
11.

πόσο δύσκολο θεωρείς οτι ειναι να γράψει κανείς ένα παραμύθι για παιδιά? Πιστεύεις οτι αρκεί να εχει κανεις πολλή φαντασία - πρωτοτυπες ιδέες ή πρέπει να εχει διαβάσει και άπειρα παιδικά βιβλία για να καταλάβει τι αρέσει στα παιδιά? Με εκτίμηση-Ματζουράνα

Γιατί πιστεύεις ότι έχει διαφορά από το να γράψεις οποιοδήποτε βιβλίο; Δεν χρειάζεται πολλή φαντασία έτσι κι αλλιώς; Δεν είναι απαραίτητο να είσαι καλός αναγνώστης, πριν γίνεις καλός συγγραφέας;
Τα παιδιά δεν είναι από άλλο πλανήτη. Άνθρωποι είναι, με ανησυχίες, άγχη και λαχτάρα για απόδραση.

________________
12.

Τα σέβη μου πολυαγαπημένη Α,μπα!
Η ερώτηση έχει ως εξής...κι αν δεν πάνε τα πράγματα όπως θέλω?- i'm a creep,i'm a weirdo

Μάλλον αυτό θα γίνει, αλλά θα το αντιμετωπίσεις μόνο αν όντως συμβεί.