Η Vivienne είναι η χαρά της ζωής. Ανήσυχο πνεύμα γεμάτη ενέργεια, δύναμη και χαμόγελο. Χωμένη στην κουζίνα της, παντρεύει υλικά και κάνει θαύματα. Απ' όλα τα μέρη του κόσμου που έχει ζήσει, την κέρδισε η πατρίδα του Ρίτσου.
«Η μητέρα μου γεννήθηκε Αθήνα, ο μπαμπάς μου λίγο Ιρλανδός, λίγο Άγγλος. Εγώ γεννήθηκα στο Λονδίνο αλλά έφυγα μωρό. Ταξιδεύαμε με την οικογένεια μου σε Ασία και Αφρική λόγω της δουλειάς του πατέρα μου. Ως παιδί πέρασα ωραία στη Μαλαισία. Είναι σαν τους Έλληνες, γελάνε πολύ οι άνθρωποι εκεί. Στη Δυτική Αφρική, στη Γκάνα πήγα σχολείο και μετά στην Αγγλία για τέσσερα χρόνια για να σπουδάσω. Σπούδασα για να γίνω ιδιαιτέρα γραμματέας. Δεν μου άρεσε όμως η Αγγλία και γύρισα Γκάνα. Μετά πήγα Σιέρα Λεόνε και εκεί γνωρίστηκα τον άντρα μου».
«Τον άντρα μου τον είδα για πρώτη φορά στο αεροδρόμιο. Ε, με το που τον είδα, είπα: Αυτός είναι ο πατέρας των παιδιών μου! Kαι να φανταστείς ότι τότε είχα αγόρι. Ήταν σαν κάρμα, έπρεπε να γίνει. Γίναμε φίλοι για 5-6 μήνες και σιγά-σιγά ερωτευτήκαμε. Και παντρευτήκαμε. Είμαστε 43 χρόνια παντρεμένοι».
«Ο άντρας μου είναι στο Βέλγιο τώρα. Βοηθάει τα δύο παιδιά που έχουν φτιάξει μαγαζί στις Βρυξέλλες. "Της Λωξάντρας", λέγεται. Η Λώξαντρα ήταν Ελληνίδα σπουδαία μαγείρισσα στη Κωνσταντινούπολη φιλόξενη και άξια. Λωξάντρα είναι και το όνομα της εγγονής μου, 9 χρονών είναι -δύο εγγονάκια έχω. Τα παιδιά μου πουλάνε λάδι, πιπεριές, προϊόντα από Ελλάδα. Αγοράζουν κυρίως Έλληνες και τώρα γίνεται γνωστό το μαγαζί σε τουρίστες και σε Βέλγους. Οι Βέλγοι έχουν ξετρελαθεί με το μουσακά».
«Αυτό είναι το κακό με την οικονομική κρίση. Τα παιδιά μου πρέπει να μείνουν έξω και να δουλέψουν. Δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες στην Ελλάδα».
«Η γιαγιά μου ήταν από τη Σμύρνη. Όσο και να την πίεζα, δεν μου έλεγε ιστορίες για τη Σμύρνη. Τη ρώταγα δεν απαντούσε. Την πόναγε πολύ αυτή ιστορία. Το μόνο που έχω μάθει ήταν ότι ήταν από τις τελευταίες σχεδόν που έφυγε από τη Σμύρνη. Ήταν στο πλοίο μαζί με την αδερφή της, η αδερφή της κρυβόταν στο νεκροταφείο»...
«Η μαμά μου γυρνούσε στη Πελοπόννησο. Ήταν ζωγράφος και της άρεσε να ταξιδεύει και να εμπνέεται. Ένας φίλος της της είπε: "Έλα να δεις τη Μονεμβασιά". Την αγάπησε αμέσως. Το σπίτι το πήρε πολύ φτηνά το 1965, ερείπιο ήταν και το φτιάξαμε σιγά- σιγά. Ερχόμασταν κάθε καλοκαίρι διακοπές. Τώρα εδώ και 12 χρόνια αποφασίσαμε με τον άντρα μου να μείνουμε μόνιμα. Πηγαίνω για λίγο το χειμώνα να δω τα παιδιά μου στο Βέλγιο αλλά τη Μονεμβασιά δεν την αλλάζω με τίποτα. Εδώ υπάρχει ατμόσφαιρα, έχει ψυχή, γίνεται ένα με σένα. Είναι από τα πιο ωραία μέρη του κόσμου. Είναι ένα όνειρο να περπατάς μέσα σε μια καστροπολιτεία με τεράστια ιστορία. Σκέψου πόσοι κατακτητές τη ζήλεψαν και αγωνίστηκαν να την κάνουν δική τους».
«Αγαπάω την Ελλάδα, όπου και αν πάω στον κόσμο, η Ελλάδα μου φαίνεται η ομορφότερη. Θα σας πω κάτι: Τα βουνά είναι στη σωστή θέση, τα ποτάμια, η θάλασσα, όλα στη θέση τους, λες και ο Θεός τράβηξε την τέλεια φωτογραφία! Πας στην Iσπάνια για παράδειγμα. Και εκεί έχει βουνά, θάλασσες, ποτάμια. Δεν είναι στη θέση τους όμως. Οι Έλληνες δεν καταλαβαίνουν ότι ζουν στον παράδεισο. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό. Οι Έλληνες έχουν ψυχή και πνεύμα, αυθορμητισμό, ειλικρίνεια... Ελπίζω ν' αλλάξουν τα πράγματα στην Ελλάδα. Κάτι καλό θα συμβεί. Αν αντιδράσουμε όλοι περισσότερο, μπορεί κάτι ν' αλλάξει. Είμαι σίγουρη».
-Ακούγεται πολύ όμορφή η ζωή σας...
«Υπήρχαν και δύσκολα. Ήταν δύσκολο που ταξίδευε ο άντρας μου και εγώ έπρεπε κάθε φορά να περιμένω και να μεγαλώνω τα παιδιά. Στη Μάλτα έμεινα 8 χρόνια με τα παιδιά. Ο άντρας μου δούλευε και ταξίδευε διαρκώς και δεν ερχόταν συχνά στη Μάλτα... Γενικότερα, έχω έναν χαρακτήρα που και δύσκολο να είναι κάτι, τα καταφέρνω! Το παλεύω».
«Θέλω να πω κάτι για τους νέους: Να χαίρεστε κάθε μέρα που ζείτε, να έχετε υπομονή και να αγαπάτε. Ξέρω, είναι άσχημο να έχεις σπουδάσει και να μην έχεις δουλειά αλλά ελπίζω να βρείτε την ηρεμία και την αγάπη μέσα σας και να δημιουργήσετε».
Πόσο χρονών είστε;
«Δε λέω πόσο είμαι. Ας πούμε γύρω στα 50 ή μήπως θες να πούμε 60 για να είμαστε καλά».
«Όλη μου τη ζωή κάνω συνταγές. Ατελείωτες ώρες μέσα στην κουζίνα. Μ' αρέσω να ψάχνω τα υλικά, να τα μπερδεύω. Ανακαλύπτω πράγματα. Αποφάσισα ν' ανοίξω αυτό το μαγαζί για να μπορεί κάποιος να δοκιμάσει τις συνταγές μου αλλά και τα κρασιά της περιοχής. H Λακωνία έχει μοναδικά κρασιά».
Η Vivienne προτείνει δύο πανεύκολες συνταγές από την Μονεμβασιά
1) ΜΗΛΑ ΤΥΛΙΧΤΑ ΜΕ ΜΠΕΙΚΟΝ
20 κομμάτια
ΥΛΙΚΑ
10 φέτες μπέικον, 2 μπανονόμηλα, ½ μπουκάλι λευκό κρασί ΚΑΣΤΡΟΠΟΛΙΤΕΙΑ της Οινοποιητικής Μονεμβασίας, 3 σκελίδες σκόρδο λιωμένες, 20 οδοντογλυφίδες
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
• Λιώστε το σκόρδο σε ένα μπολ και προσθέστε το κρασί. Καθαρίστε και κόψτε σε φέτες τα μήλα και προσθέστε τα στο μείγμα
• Αφήστε τα στο ψυγείο τρεις ώρες
• Κόψτε το μπέικον στη μέση
• Τυλίξτε ένα- ένα τα κομμάτια των μήλων με το μπέικον και στερεώστε το με μια οδοντογλυφίδα
• Ψήστε τα στη σχάρα και από τις δύο πλευρές μέχρι να ξεροψηθούν
2) ΑΧΛΑΔΙΑ ΣΕ ΚΡΑΣΙ
12 μερίδες
ΥΛΙΚΑ
Έξι μικρά αχλάδια αρκετά σκληρά, ένα φλιτζάνι λευκή ζάχαρη, τρία γαρύφαλλα, χυμός ενός λεμονιού, ½ μπουκάλι κόκκινο κρασί ΚΑΣΤΡΟΠΟΛΙΤΕΙΑ της Οινοποιητικής Μονεμβασίας, φρέσκια κρέμα γάλακτος για το σερβίρισμα.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
• Βράστε μαζί το κρασί, τα γαρύφαλλα, το χυμό λεμονιού και τη ζάχαρη
• Καθαρίστε και κόψτε τα αχλάδια σε δύο κομμάτια και προσθέστε τα στα υπόλοιπα υλικά
• Βράστε τα σε χαμηλή φωτιά μέχρι να μαλακώσουν τα αχλάδια.
• Αφαιρέστε τα αχλάδια και συνεχίστε το βράσιμο μέχρι να δέσει το σιρόπι.
• Βάλτε τα αχλάδια σε ένα μπολ και περιχύστε τα με το δεμένο σιρόπι.
• Αφήστε τα να κρυώσουν και σερβίρετε γαρνίροντας με φρέσκια κρέμα γάλακτος
Καλή σας όρεξη!
Φωτογραφίες: Λάμπρος Αραπάκος
σχόλια